Ustav Jugoslavije iz 1974. pisala i tajna služba Britanije: „Srbe treba sputavati u miru“

Kada je 21. februara 1974. proglašen Ustav SFRJ koji je konfederalizovao i razorio sopstvenu državu, on nije bio autentični proizvod Brozove političke vrhuške, već dio britanske strategije za poslijeratnu Jugoslaviju napisane u aprilu 1943, otkrio je prerano preminuli istoričar i pravnik dr Miroslav Svirčević. Teško je objašnjivo ignorisanje ovog intrigantnog otkrića posle 2014. kada je mladi naučnik preminuo u 44. godini.

On je još 2011. obelodanio postojanje dokumenta britanske tajne službe SOE koji povezuje Ustav iz 1974, dezintegraciju SFRJ devedesetih, NATO agresiju na Republiku Srpsku i Srbiju, presude Haškog tribunala Srbima, atentat na premijera Zorana Đinđića i beskonačno uslovljavanje evrointegracija.

Dr Svirčević je otkrio da je u temelj Ustava iz 1974. ugrađeno staro pravilo engleske politike na Balkanu da Srbe „treba sputavati u miru jer su im državne ambicije velike i opasne, a da ih treba koristiti u ratu jer su izrazito ratoborni“. Dokaz za to je pronašao u dokumentu sa arhivskom oznakom „PRO, FO 371, 30255, SOE/Yugoslavia 71, HS5/938“ od 11. aprila 1943, sa koga je tek posle 2000. skinuta oznaka tajnosti.

– Posle otkrića i čitanja ovog istorijskog izvora mogu se jasnije sagledati događaji i iz bliske prošlosti. Mnogo je jasnije zašto je Zapad najodlučniji i najfanatičniji branilac „tekovina“ Ustava od 1974… Jasno je zašto je Badinterova komisija pošla od principa Ustava od 1974. prilikom izrade elaborata o ustavnopravnom stanju SFRJ 1991. godine. Takođe, i svrha Haškog tribunala za zločine počinjene u bivšoj Jugoslaviji… Njegova svrha nije da sudi pojedincima koji su počinili ratne zločine tokom krvavih građanskih ratova u bivšoj Jugoslaviji kao direktnoj posledici primjene odredaba Ustava SFRJ od 1974, nego da sudi svima onima koji su se usudili da ga ruše… Zbog toga su i pokrenuti postupci protiv političkih i vojnih rukovodstava Srbije, Republike Srpske i nekadašnje Republike Srpske Krajine, pošto su ona pokazala najviše „drskosti“ u rušenju „Kardeljeve povelje društva“… Svaki pokušaj narušavanja nametnutog „ustavnog jevanđelja“ Zapad surovo kažnjava – ukazao je dr Svirčević.

Po njemu, Ustav iz 1974. za Zapad predstavlja „balkansku političku bibliju koja se ni po koju cijenu ne smije gaziti“ jer je utemeljen u zapadnim geopolitičkim strategijama.

Namjere britanske vlade prema Jugoslaviji

– Da je to tako svjedoči zanimljivi dokument iz neobjavljene građe Arhiva britanske tajne službe SOE, koji je deponovan u Državnom arhivu (Public Record Office). Riječ je o izvještaju pod nazivom „Osnova za politiku prema Jugoslaviji“ (The Basis Policy for Yugoslavia) od 11. aprila 1943. koji je u velikoj mjeri uticao na položaj Srbije u jugoslovenskoj državi posle Drugog svjetskog rata. Iz njegove sadržine se tačno može vidjeti kakve su bile namjere britanske vlade prema državnom uređenju poslijeratne Jugoslavije – ukazao je dr Svirčević.

U dokumentu je naglašeno da će „sve tri slovenske nacije“, Srbi, Hrvati i Slovenci u Jugoslaviji biti potpuno ravnopravne i da će „svaka od njih vladati isključivo svojom teritorijom“.

– Ovaj princip je istovremeno najvažniji za Srbiju i srpski narod, pošto je otvoreno nagoviješteno šta ih čeka nakon pobjede savezničkih zemalja nad silama Osovine: „Stara politika administrativnog centralizma biće zamijenjena politikom široke autonomije za SRPSKE (u dokumentu je u blok formi napisan pridev srpski – SERBIAN, primjedba M.S.) provincije, što posebno važi za Crnu Goru, Makedoniju i Bosnu“ – naveo je dr Svirčević.

Britanci su te principe precizirali u odeljku „Regionalni problemi“ u kome piše: „Za vrijeme osmanske vladavine Srbi su živjeli odvojeno u različitim regijama; različite srpske oblasti su zbog toga imale različite stepene razvoja; oslobođenje Srbije je bilo ostvareno u uspješnim sukcesivnim fazama; neke provincije su ostale još dugo pod osmanskom ili nekom drugom stranom vlašću kada je srce Srbije steklo nezavisnost; sve ovo je imalo za posledicu duboke razlike u kulturnom razvoju i tradiciji između različitih srpskih oblasti.

Zbog svega navedenog, u budućnosti se mora garantovati široka autonomija za ove oblasti. Narod Makedonije, Crne Gore, Bosne i Vojvodine ne razlikuje se od Srba, ali on ima drugačiji karakter i poglede od naroda u Kraljevini Srbiji tako da zaslužuje uživanje posebnog političkog položaja… najvažnije funkcije vlasti biće prenesene sa centralne vlade na oblasne političke organe“.

Slaba Srbija – jaka Jugoslavija

– Kao što se vidi, još su 1943. godine agenti britanske tajne službe za specijalne operacije preporučivali svojoj vladi politiku drobljenja srpskog etničkog prostora i stvaranje novih, oblasnih političkih autoriteta u srpskim zemljama. Očigledno je da je i Čerčil kao britanski premijer uvažio preporuke svojih obavještajnih agenata na terenu i izabrao Broza i njegovu vojsku kao glavnu savezničku silu na Balkanu. O tome je veoma lako postigao sporazum sa Staljinom nekoliko mjeseci kasnije u Teheranu, s obzirom da su se politički interesi Velike Britanije i SAD podudarili sa balkanskom politikom Staljina, zasnovanom na ideologiji KP SSSR i Kominterne. Kada se dublje rastumače navedeni principi nove britanske politike prema Jugoslaviji saglasno navedenom dokumentu, može se lako uočiti njihova nevjerovatna sličnost sa principima jugoslovenskog uređenja prema Ustavu od 1974. naročito kada je u pitanju ustavni položaj SR Srbije, SAP Vojvodine i SAP Kosova, te srpskog naroda u drugim jugoslovenskim republikama – ukazao je dr Svirčević.

Principi britanske strategije su ga neodoljivo podsjećali na krilaticu Brozovog režima „Slaba Srbija – jaka Jugoslavija“.

– To samo može značiti jednu stvar: da je na titoističku verziju socijalističkog federalizma, prepunu nelogičnosti pa čak i komičnih fantazija, snažan upliv imala zapadna diplomatija kojoj je bilo stalo da se odnosi među jugoslovenskim narodima, republikama i pokrajinama urede u skladu sa njenim političkim interesima. Naposljetku, ne treba zaboraviti da je i pokojni premijer Zoran Đinđić likvidiran neposredno posle davanja izjave za domaće i strane medije u kojoj je rekao da mu se čini kako je nekadašnje načelo „Slaba Srbija – jaka Jugoslavija“ zamijenjeno načelom „Slaba Srbija – jak Balkan“, te da će on sve učiniti da to ne bude tako. Sve ovo ozbiljno navodi na razmišljanje da su, osim domaćih i zapadni obavještajni faktori vjerovatno bili umiješani u organizaciju i izvršenje gnusnog zločina – zapisao je 2011. dr Svirčević.

(Novosti)