Strahovi naslijeđeni od roditelja

Moguće je da dijete preuzme strahove svojih roditelja a da pritom nije nikada izloženo nekoj direktnoj prijetnji.

Naučnici su izvršili eksperiment na miševima, naučili ih da se plaše mirisa trešnjinog cvijeta, a potom su prilikom posmatranja sjemena ovih životinja ustanovili da je dio njihovog DNK povezan sa mirisom trešnje bio naročito aktivan. Kasnije se pokazalo da su potomci tih miševa takođe bili izuzetno osjetljivi na taj miris. Oni su izbjegavali miris iako mu nikad ranije nisu bili izloženi, a i njihova moždana struktura je bila izmijenjena.

,,Iskustva roditelja, čak i prije začeća, uticala su i na strukturu i na funkcionisanje nervnog sistema narednih generacija”, rekli su istraživači u izveštaju objavljenom u časopisu ,,Prirodna neurologija“.

Ipak, znatan dio stručnjaka smatra da ovako radikalne tvrdnje iziskuju i jasnije i čvršće dokaze.

Naučnici su se zainteresovali za ovu pojavu kada su zapazili da postoji ciklus bolesti zavisnosti i neuropsihijatrijskih poremećaja koji su prenosivi transgeneracijski.

Naravno da se o strahovima, kao i svim drugim elementima koji sačinjavaju strukturu ličnosti može govoriti kao genetski prenosivim, ali je potrebno pomenuti da djeca preuzimaju i usvajaju strahove i tokom odrastanja uz svoje uplašene roditelje, pogotovo tokom prvih sedam godina života kada se formira ličnost, za vrijeme dok djeca ugledajući se prvenstveno na roditelje formiraju sliku o svijetu. Dijete ne mora biti izloženo prijetnji da bi moglo osjetiti kada su njegovi roditelji uznemireni.