Novi detalji afere „Telekom“: Novac od privatizacije i Simonu Vukčeviću

Novac od privatizacije „Telekoma“ jednim dijelom pripao je i crnogorskom fudbaleru Simonu Vukčeviću, pišu današnje „Vijesti“. Vukčević, međutim negira bilo kakvu upletenost u ovu aferu. Šta se onda desilo, i čiji novac je išao preko njegovih računa?

Podsjetimo, u optužnici koju je američko pravosuđe podiglo protiv trojice visokih rukovodioca Mađar telekoma Eleka Štrauba, Andraša Baloga i Tamaša Morvaija navodi se da su službenici Vlade Crne Gore primili mito u visini od 7,35 miliona evra prilikom privatizacije Telekoma Crne Gore 2005. godine.

Mađar telekom tada je zaključio je ugovor sa ukupno četiri konsultantske firme – Sigma (u vlasništvu Ane Đukanović), zatim  Fiesta, Activa i Rawleigh Trading. Ugovori sa ovim firmama, bili su, kako se ispostavilo fiktivni, a datumi zaključivanja ugovora antedetirani, tj. promijenjeni na ranije vrijeme.

Upravo se ova poslednja firma vezuje za ime nekadašnjeg reprezentativca Crne Gore. Od ukupnih nešto više od 7 miliona evra, preko firme Rawleigh Trading oprano je čak 2,3 miliona evra.

Kako je navedeno američkoj optužnici Rawleigh ugovor od 27. oktobra 2005. godine, zaključen je sa fiktivnom kompanijom osnovanom u Britanskoj zapadnoj Indiji i sa sjedištem u Engleskoj.

„Podružnica Mađar Telekoma je platila 2,3 miliona evra na osnovu Rawleigh ugovora otprilike između 7. novembra i 28. decembra 2005. godine“, navodi se u optužnici.

Ova firma je taj novac kasnije uplatila na više drugih of-šor firmi, između ostalih i na „Comsel“ sa Kipra koja je godinu i po kasnije bila garant Milu Đukanoviću za dobijanje kredita od Pireus banke.

Put novca sve do fudbalera

Dio novca dobila su i fizička lica Vladimir Bjelanović i crnogorski fudbaler Simon Vukčević, navode „Vijesti“.

Prema pisanju ovog medija, Simon Vukčević je bio iznenađen da se njegovo ime pominje u optužnici za aferu „Telekom“. On je naveo da prvi put čuje za to i da ga niko iz tužilaštva o toj transakciji nije nikada ništa pitao.

Kada su mu saopšteni detalji o računu, Vukčević je kazao da to jeste njegov račun.

„Ne znam kakve ja veze imam sa privatizacijom Telekoma i zašto bi meni ta firma uplaćivala novac”, kazao je Vukćević i dodao:

„Ugovor za prelazak iz Partizana u Ruski Saturn sam potpisao 24. novembra 2005. godine. Nakon toga sam dobio naknadu za taj transfer, možda je to bilo tog 9. januara naredne godine. Svaki svoj evro sam zaradio u fudbalu, nikakve veze nemam sa Telekomom niti tim poslom„.

Kako su nastali fiktivni ugovori

FBI je punih sedam godina sprovodio istragu, da bi decembra 2011. godine izašao sa rezultatima.

Konsultantske usluge koje su navodno pružile četiri firme zapravo su odradili eksterni savjetnik Mađar telekoma i investicioni bankari. Izvještaji, koje su ponudile  konsultantske firme stoga su falsifikovani.

Trojica predstavnika Mađar telekoma posvedočila su kako je teklo pranje novca: novac je, na osnovu lažnih ugovora, zaveden kao „provizija za konsultantske i marketinške usluge“.

„Štraub, Balog i Morvai su uredili da isplate na osnovu lažnih ugovora budu netačno zavedene u knjigama i evidenciji Mađar telekoma. Plaćanja su zavedena kao provizija za legitimne konsultantske i marketinške usluge, iako takve bona fide usluge nijesu pružene, ili planirane, na osnovu ugovora“, navedeno je u optužnici.

Usluge od 2,3 miliona evra Rawleigh Trading-a, prema procjeni revizora Mađar Telekoma vrijedile su oko 20.000 evra.

Nije nepoznata činjenica da fudbalerski trasferi služe za pranje ogromnih količina novca. Stariji čitaoci se sjećaju da je u Crnoj Gori jedno vrijeme vladao pravi „fudbalerski bum“ te da je u velike svjetske klubove prodato nekoliko izrazito talentovanih igrača, praktično još uvijek tinejdžera. Trag koji je doveo do Simona Vukčevića trebao bi da bude signal Tužilaštvu da ispita i ostale transfere, posebno ako se ima u vidu ko su bili i ostali prvi ljudi fudbalskih klubova, kao i njihove veze sa Prvom familijom.

Pročitajte još:

Građani iz svih djelova Crne Gore stižu u Podgoricu: Svi na ulicu u 18!