Neosnovano osporavanje imenovanja sveštenika dr Nikole Marojevića za člana UO Univerziteta Crne Gore

„Svako ima pravo da učestvuje u upravljanju javnim poslovima svoje zemlje, neposredno ili preko izabranih predstavnika.“ (Član 21.stav 1. Univerzalne deklaracije o ljudskim pravima UN (1948))

Piše: Milan Gajović

Vlada je, u ime osnivača države Crne Gore, imenovala sveštenika Srpske pravoslavne crkve (SPC) i nikšićkog paroha dr Nikolu Marojevića za člana Upravnog odbora Univerziteta Crne Gore. Imenovanje je sprovedeno u skladu sa Ustavom, zakonom i Statutom Univerziteta. Nema ustavnih ni zakonskih smetnji, niti ograničenja u skladu sa Ustavom SPC da i sveštenik, u ime osnivača, učestvuje u upravljanju Univerzitetom CG.

Citiraću, za ovu temu, nekoliko relevantnih zakonskih odredbi:

-„Ustanova visokog obrazovanja je autonomna u obavljanju svoje djelatnosti, u skladu sa ovim zakonom.“ (Član 4 (Autonomija Univerziteta) Zakona o visokom obrazovanju (u daljem tekstu: Zakon)).

– „Ustanova (i Univerzitet – M.G.) ima pravo da bira organe upravljanja i rukovođenja, utvrđuje njihov sastav, djelokrug rada i mandat…“ (Član 18 (Prava ustanove), stav 1 tačka 4 Zakona)

– „Upravni odbor državnog Univerziteta ima 15 članova i čine ga predstavnici akademskog osoblja, drugih zaposlenih, studenata i predstavnici osnivača.“ (Član 46 (Upravljanje državnim univerzitetom) stav 1 Zakona)

Gospodin Marojević je nosilac najvišeg akademskog zvanja (doktor bogoslovskih nauka). Njegovo imenovanje ne predstavlja kršenje ustavnog načela o odvojenosti vjerskih zajednica od države (član 14 Ustava). Sekularizam ili svetovnost (laicizam) je načelo institucionalnog odvajanja vjerskih (religijskih) zajednica od države, odnosno od javnih institucija

Ali, on za člana Upravnog odbora Univerziteta nije imenovan u svojstvu sveštenika, već kao građanin sa zvanjem doktora nauka i u punom kapacitetu Ustavom zajemčenih ljudskih prava i sloboda. Takođe, ovdje se ne radi o vršenju vjerske službe (bogoslužbenim radnjama), odnosno vršenju vjerskih obreda, u kojima se moraju poštovati autonomna pravila vjerske zajednice.

Sveštenik ima pravo da učestvuje u svim vidovima javnog života, u skladu sa Ustavom i zakonom i uz poštovanje unutrašnjih propisa vjerske zajednice. Sekularna država ne može, mimo ostalih građana, ograničavati ustavom zajemčena građanska i politička prava sveštenika. Niko ne može biti diskriminisan zato što je sveštenik.

Gospodin Marojević se, prikriveno ali dovoljno jasno, osporava, preciznije, diskriminiše kao sveštenik Srpske pravoslavne crkve (SPC) i Srbin. To je kršenje člana 2 Zakona o zabrani diskriminacije:

„Zabranjuje se svaki vid diskriminacije po bilo kom osnovu.“ (Stav 1) „Diskriminacija je svako pravno ili faktičko pravljenje razlike ili nejednako postupanje odnosno propuštanje postupanja prema jednom licu…u odnosu na druga lica…koje se zasniva na…nacionalnoj pripadnosti…vjeri ili uvjerenju…“. (Stav 2).

Protiv imenovanja gospodina Marojevića oglasila se i ambasada SAD u Crnoj Gori:

„SAD su zabrinute zbog nedavnog imenovanja u Upravni odbor Univerziteta Crne Gore. Za napredak građanskog društva u Crnoj Gori, nezavisne institucije koje služe interesu javnosti kao što je državni univerzitet, ne treba da budu pod neprimjerenim uticajem bilo koje religijske zajednice.“
Saopštenje američke ambasade je nedopustivo miješanje u unutrašnje stvari države Crne Gore i kršenje člana 41. stav 1. Bečke konvencije o diplomatskim odnosima, iz 1961.godine:

„…(lica koja imaju diplomatski status, koja uživaju privilegije i imunitet– M.G.) su… dužna su da se ne miješaju u unutrašnje stvari…države (kod koje se akredituju – M.G.).“
Ovo je produžetak SAD i NATO agresije iz 1999,godine, na Crnu Goru i srpski narod u cjelini, samo drugim sredstvima.
Nadalje, američki komentator,kolumnista i političar Patrik Bjukenen (Patrick Joseph Buchanan, 1938) je, 2019.godine, kazao:

„Dehristijanizacija je u punom zamahu, posthrišćanska Amerika na mnogo načina počinje da liči na razvratno i dekadentno predhrišćansko Rimsko carstvo. Postajemo drugi narod, a posthrišćanska Amerika će izgleda biti naša sudbina mnogo prije kraja ovog vijeka!“

Da bi od javnosti prikrili tendencije ka takvoj „posthrišćanskoj Americi“, vlasti SAD (i demokratske i republikanske) uopšte ne poštuju sekularni princip odvojenosti, prije svega, protestantskih vjerskih zajednica od države. Evo dokaza za ovu tvrdnju:

– U Kongresu postoji kapela za duhovne potrebe „vjerujućih“ kongresmena, senatora i službenika. U centralnom holu Kongresa, na najvidljivijem mjestu, ogromnim zlatnim slovima je ispisano: „Mi vjerujemo u Boga“. Isti natpis stoji na svakoj dolarskoj novčanici. Sjednice Predstavničkog (Donjeg) doma Kongresa počinju molitvom kapelana (sveštenika)

– Novoizabrani predsjednik SAD polaže zakletvu nad Biblijom.

– Džon Eškroft (John Ashcroft, 1942) je, čim je postao državni tužilac SAD (2000.godine, za mandata Džordža Buša Mlađeg), u Ministarstvu pravde uveo jutarnju sesiju za proučavanje Biblije. On je svijet tumačio u fundamentalističkim religijskim kategorijama, sa oštrom podjelom na dobro i zlo.

– Prije početka sjednice Vrhovnog suda SAD sudski službenik molitvom „priziva“ Božju milost. Sudski svjedoci polažu zakletvu sa rukom položenom na Bibliji.

Imajući navedeno i vidu, ironično zvuči činjenica da u Stejt departmentu postoji poseban odjel koji prati kršenje principa sekularizma u cijelom svijetu!

Na kraju, da ponovimo: Vlada je, na ustavan i zakonit način, imenovala sveštenika dr Nikolu Marojevića za člana Upravnog odbra Univerziteta, u ime osnivača – države Crne Gore.

Autor je diplomirani pravnik sa advokatskim ispitom i diplomirani ekonomista, iz Podgorice