Na današnji dan 1999. u zločinačkom NATO bombardovanju poginuo vodnik Miroslav Božović

„Snaga je naša planinska rijeka,
Nju neće nigda ustaviti niko!
Narod je ovi umirati svikô –
U svojoj smrti da nađe lijeka“.

Aleksa Šantić

Piše: Radan Nikolić

Heroj odbrane Božović Branislava Miroslav rođen je 22. 7. 1964. godine u Nikšiću.

Srednju građevinsku školu završio je u Podgorici, a zatim apsolvirao na Mašinskom fakultetu u Podgorici. Kao dijete vojnog lica, ipak se opredijelio za vojni poziv i u izvršavanju zadataka postigao zapažene rezultate.

Agresija NATO-a na SRJ  i bombardovanje kasarni VJ u Podgorici i Danilovgradu zateklo ga je kao vodnika prve klase po ugovoru, komandira minobacačkog odjeljenja u pješadijskoj četi i četnog starješinu u borbenom bataljonu 423. vazduhoplovne baze, VP 3272 Podgorica.

Poginuo je 15. 4. 1999. godine u kasarni Šipčanik – Tuzi, Podgorica od dejstva udarnog talasa i gelera NATO bombi.

U prisustvu rodbine, vojnika i starješina iz ratne jedinice i brojnih građana Podgorice, Nikšića i šire, posmrtni ostaci Miroslava Božovića sahranjeni su uz vojne počasti 17. 4. 1999. godine na gradskom groblju u Zagoriču, Podgorica.

U znak priznanja za položeni život na braniku otadžbine, posthumno je odlikovan  Ordenom za zasluge u oblastima odbrane i bezbjednosti trećeg stepena, a njegovo svijetlo ime urezano  je na spomeniku u kasarni Masline, Podgorica, posvećenom borcima iz Podgorice palim u ratovima 1991-1999. godine.

Ratni drugovi podigla su mu spomen-obilježje u kasarni VJ Šipčanik, Podgorica, a kao omiljenom starješini, saborac  iz  ratne jedinice mu je posvetio knjigu pjesama „Heroj odbrane“.

Bio je oženjen i otac je dvije kćerke.

Uspomenu na časnog oficira  VJ Miroslava Božovića s ponosom čuvaju njegova porodica i saborci.