Delibašića policija pratila i danju i noću

Miloša Delibašića (34), osumnjičenog za učešće u mnogobrojnim likvidacijama, policija je, od petka kada je donijeto novo rešenje o njegovom pritvoru, pratila non-stop, pišu „Novosti“.

Inspektori, koji su munjevitu akciju izveli u subotu posle podne, naočigled putnika u tramvaju 10 u Beogradu, znali su svaki njegov korak. Delibašić bi pred sudom trebalo da se pojavi u februaru 2019. godine.

Posle odluke Apelacionog suda u Beogradu da ukine prvostepenu presudu okrivljenima za ubistvo Nikole Bojovića, rođenog brata Luke Bojovića i Miloša Vidakovića, aprila, odnosno jula 2013. i vrati postupak na novo suđenje, očekuje se da drugi glavni pretres započne krajem januara ili tokom februara naredne godine.

Sudije Apelacionog suda u svom rešenju nisu tražile da proces vodi novo vijeće, ali su zato odlučili da se odredi pritvor Milošu Delibašiću.

On je prvostepenom presudom oslobođen optužbi da je jedan od organizatora kriminalne grupe, a rečeno je i da nema dokaza da je podstrekavao na Vidakovićevu likvidaciju i na ubistvo Bojovića. Zato mu se nije ni sudilo.

Svojom odlukom, Apelacioni sud je produžio pritvor Milošu Vojnoviću, koji je sa Tužilaštvom napravio sporazum o svjedočenju, zbog čega je dobio status – okrivljeni saradnik.

On je osuđen na deset i po godina zatvora, zbog ubistva Vidakovića, što je priznao. Pritvor je produžen i Saši Cvetanoviću, kome se na teret stavlja da je neposredni izvršilac ubistva Nikole Bojovića.

Protiv Slobodana Šaranovića, kome se na teret stavljalo da je sa Delibašićem organizovao grupu i naredio da se ubije Nikola Bojović, u međuvremenu je postupak obustavljen, jer je ubijen.

Obrazlažući odluku o ukidanju prvostepene presude, sudije Apelacionog suda su navele da niži sud u obrazloženju svoje odluke, koja je po njima nerazumljiva, nisu dali jasne razloge o činjenicama koje su bile predmet dokazivanja.

Pored toga, kako smatraju, pojedine činjenice od značaja za pravilno i zakonito presuđivanje su ostale neutvrđene i nedovoljno razjašnjene.

Tako se, dalje se navodi, presuda zasniva na pogrešno utvrđenom činjeničnom stanju, zbog čega nije moguće ispitati njenu zakonitost i pravilnost.

Prema prvostepenoj presudi, ne zna se ko je organizator kriminalne grupe. Takođe, ne zna se ni ko su sve njeni pripadnici, pošto su svi optuženi oslobođeni za to krivično djelo.

Većim dijelom Apelacija se bavila i analizom Vojnovićevog iskaza, koji je vijeće Specijalnog suda djelimično prihvatilo.

Naime, oni su mu povjerovali u dijelu u kojem govori o ubistvu Bojovića, obrazlažući da za takve tvrdnje postoje dokazi. Međutim, to nije slučaj sa Vidakovićevom likvidacijom, gdje je niži sud smatrao da nema dokaza za Vojnovićeve tvrdnje da je Delibašić bio podstrekač.

Apelacioni sud smatra da prvostepeni sud nije na dovoljno jasan i argumentovan način cijenio iskaz okrivljenog saradnika Miloša Vojnovića, te nije ni argumentovao svoj stav da isti ne prihvata, a navođenje da je iskaz u određenim delovima nedosledan, nelogičan i neživotan je neprihvatljiv – ističe se u rešenju, pišu „Novosti“

S tim u vezi osnovano se u žalbi tužioca za organizovani kriminal ukazuje i na to da okrivljeni saradnik i pored brojnih pritisaka, koji su tokom postupka vršeni na njega da promeni svoj iskaz, to nije učinio već se tokom postupka na jasan i doslijedan način izjašnjavao o okolnostima koje su njemu bile poznate.

Iskaz okrivljenog svjedoka u kome je objašnjavao na koji način i zbog čega je došao u Crnu Goru i kako je izvršio krivično delo, kao i u pogledu događaja u kojima su učestvovali i drugi okrivljeni, objašnjavajući svoju ulogu, kao i ulogu ostalih okrivljenih, prvostepeni sud je morao detaljnije cijeniti, u kontekstu ostalih izvedenih dokaza.

Tokom skoro svakog glavnog pretresa, sudnica Specijalnog suda bila je poprište verbalnih sukoba doskorašnjih prijatelja, Miloša Delibašića i Miloša Vojnovića.

U tim prilikama nisu izostajale psovke i spominjanje porodice. Delibašić je često tvrdio da je Vojnović narkoman, dok je ovaj navodio da je nekoliko puta na sebe preuzeo neka djela, zbog kojih je osuđivan.

Odluku da prizna da je ubio Vidakovića, kako je ispričao, doneo je nakon što je saznao da su htjeli da mu “napakuju” Bojovićevo ubistvo.