Zašto je Crna Gora „primjer regiona“?
1 min read
Evropska unija je poslala nedvosmislenu podršku režimu Mila Đukanovića i višestruke poruke za razmišljanje opoziciji i crnogorskim građanima.
Prvo je tokom sastanka delegacije potpredsjednika Vlade i ministra pravde Duška Markovića sa šefovima misija država članica Evropske unije, razgovarano o „rezultatima u reformi pravosuđa, borbe protiv organizovanog kriminala i korupcije i mjerama koje će se u tom segmentu preduzeti u narednom periodu“.
Evropske diplomate su izrazile zadovoljstvo uspostavljanjem „valjane institucionalne infrastrukture“ i optimizam po pitanju evropske integracije Crne Gore, što znači da je EU zadovoljna rezultatima postignutim na rešavanju prije pomenutih tema sastanka, uključujući pravosuđe, kriminal i druga pitanja.
Da ne bi bilo zabune u takvu poruku, pobrinuo se istog dana i Štefan File, evropski komesar za proširenje. On je ponovo Crnu Goru proglasio primjerom u regionu, na koju treba „da se ugledaju sve druge države koje pretenduju na članstvo u EU“, podvlačeći da se pregovori sa Crnom Gorom nastavljaju.
Ocjene Štefana Filea, Mitje Drobniča i drugih ambasadora EU, da je Crna Gora „pozitivan primjer u regionu“, javnost Crne Gore je dočekala sa nedoumicom, pošto je većinsko mišljenje da ovo ne korespondira sa realnim stanjem i onim što doživljavamo sopstvenom percepcijom u atmosferi opšteg ekonomskog i etičkog kolapsa?
Super nam je na evropskom putu
Posle ovakvih pohvala, moramo se dobro zagledati u svijetlu evropsku budućnost i ne gledati puno ispred i oko sebe. Ko to uradi može se okititi pitanjem za koji neće naći odgovor.
Dakle, što god se dešavalo u Crnoj Gori, Evropa nas ohrabruje da to činimo i dalje.
Ako smo dobro razumjeli poruke, a potrudili smo se, zvaničnici EU su nam juče poručili da:
Mediji vjerovatno preuveličavaju institucionalizaciju kriminala i kriminalizaciju institucija; Privatizacija je obavljena transparentno i za opšte dobro, a opozicija izmišlja afere i uništavanje kapitala vrijednog na stotine miliona evra; Prva banka je likvidna i ne postoji sukob interesa u privatnim i društvenim ulogama i poslovima braće Đukanović; KAP radi i dalje punom parom i treba vjerovati u DPS-ovu priču da je privatizacija KAP-a „posao stoleća“ (izrečeno prije neslavnog raspleta). Kako KAP tako i drugi giganti, već zaboravljeni od domaće javnosti; DPS-ovi aktivisti nikada nisu kupili glasača, pa ni njegovu ličnu kartu, niko ne dijeli predizborne kredite i niko se ne zapošljava linijom partijske i nacionalne podobnosti. DPS ne zloupotrebljava budžetski novac nigdje i nikada; U Crnoj Gori ne postoji nijedan oblik diskriminacije, pa ni onaj prema Srbima i Pravoslavnoj crkvi. Kultura, nasleđe i tradicija nisu u fazi redizajna, a jezik kojim govorimo nije na udaru; Politička, građanska, nacionalna, vjerska i sva druga prava su zagarantovana, što je najbolje potvrdila Parada grantova na evropskoj gej paradi u Podgorici. U Crnoj Gori se ne prebijaju, a kamoli ubijaju politički oponenti. Tim sledom „crne trojke“ nisu postojale, a neriješena ubistva nisu značajna… I tako u nabrajanje do jutra!
Ako smo dobro razumjeli, svako drugačije mišljenje bi bilo antievropsko, a samim tim i antidržavno, što neminovno izaziva kaznene ili materijalne sankcije.
Ako smo dobro razumjeli, proevropska opozicija bi takođe trebala da revidira svoja nesaglasna razmišljanja o, kako su do sad govorili, kriminogenom režimu.
Da li će se opozicija zahvaliti?
Posle pohvala evropskih zvaničnika, biće zanimljivo pribilježiti reakciju, ili njen izostanak iz poslaničkih klupa, posebno onih opozicionih.
Nije naodmet podsjetiti da u skupštinskim klupama nema nijednog poslanika koji se zvanično protivi evropskim integracijama. Čak je to i obavezan uslov, jer sve parlamentarne političke grupacije se zalažu za „evropski put Crne Gore“ i ta je mantra nova crnogorska pošast, slična onima iz socijalističkog perioda koje nisu smjele naći ikakvu upitnost.
Opozicioni lideri su postali sve češći gosti u metropolama EU, što nije loše, ali su sve dalje od svojih birača, što nije dobro.
Ciljevi, zadaci i akcije opozicionih prvaka, prolaze autocenzuru „evropske podobnosti“, a smjerovi djelovanja najčešće zavise od (ne)naklonosti ambasadora EU.
Istovremeno, na unutrašnjem planu, opozicija prednjači u svakodnevnom podsjećanju na zastrašujuće dokaze o mafijaškoj organizaciji koja je poslije dugogodišnje sprege sa vlastima, postala i sama vlast.
Da li će opozicioni lideri zahvaliti EU na laskavoj ocjeni?
Hoće li odlučiti da više ne govore o „tobožnjim“ aferama, ili će preispitati svoju bezuslovnu vezanost za projekat evro-integracija i zahvaliti „žiriju“ na dosadašnjoj saradnji?
Oglašavanjem povodom ovakve ocjene visokih evropskih zvaničnika, opozicija bi smanjila dileme o opravdanosti svog postojanja.
Prećutkivanje ovoga bi značilo da su svi akteri pristali da ozvaniče kolonijalni status Crne Gore i da se trajno odreknu njene nezavisnosti, koja je suštinski izgubljena maja 2006. godine uz obilatu pomoć naših „evropskih prijatelja“.
e alal ti vjera!
EU NEMA PERSPEKTIVU U CG JER JE FASISTICKA I OKUPATORSKA,NAMA TREBA LABAVA KONFEDERACIJA SA EVROAYIJSKOM UNIJOM KOJA NAS NE USLOVLJAVA I PODMECE NAM MAJMUNSKE STANDARDE KAKO BI NAS PLJACKALA I ISCRPLJIVALA
Opozicioni kurs je nesto sto jos nije definisano. Program koji je baziran na opstrukciji vlasti jeste u njenom opisu, ali nedostatak sopstvene vizije za buducnost je onaj faktor koji vecinu ljudi ostavlja da sjede kuci tokom izbornog procesa. Zahvaljujuci tome, Milu se pruza prilika da kupuje glasove i da svaki put pokrade izbore. Nama nedostaje pravi program, pa makar nagovjestavao godine i godine siromastva, samo da neko kaze sta je na kraju puta… Dobra analiza, cestitam i zahvaljujem na ovakvom stivu, nadam se da ce biti jos ovakvih opservacija.
Odgovor je već stigao ! (O)pozicija već dokazuje svoju privrženost režimu. Pozitivna, ohrabrena sjajnim uspjehom na minulim lokalnim izborima ide samostalno u nove izborne „pobjede“, a DF ponovo okuplja neokupljivo kako je već bezbroj puta pokazano. O BOJKOTU, Otporu, Diskontinuitetu niko ni ne razmišlja !
EZ GLEDA SVOJE INTERESE . ŠTO SE NJE TIČE KAKO MI ŽIVIMO KAO NAROD . ONI NAS SMATRAJU ZA RBOVE NJIHOVIH KREDITA KOJE DAJU VLASTIMA BEZ SAGLASNOSTI NARODA , TI KREDITI SE NE TROŠE ZA POTREBE NARODA VE U INTERESU BOGATIH LOPUŽA .
Svaka čast za ovaj tekst Ćetkoviću !!!!
Goran briljira, kao i uvijek. Ovo je najbolji presjek političke scene u BJRCG. Opozicijo, ako te ima, otvori oči, pročitaj ovo, i napamet nauči. Pogledajte se u ogledalo koje vam Ćetković daje.
kakva Evropa i bakraci,drzace Djukanovica dok ne zaboravimo kako je nekada bilo.Evropa nam salje poruke kako je kod nas sve Ok sustinski negirajuci patnju ovako malog naroda izazvanu od strane prije svega rezima koji je proevropski i uz obilatu pomoc opozicije koja je prorezimska.
Dakle jedini primjer u Evropi,a takodje rijedak u svijetu je postojanje PROREZIMSKE OPOZICIJE.
Tu napretka i boljitka nema.
jeste,MNE primjer zemljama regiona . po broju stanovnika,, najbolja u ROBIJAŠIMA, NARKOMANIMA, ALKOHOLIČARIMA, MANIJACIMA
Ovo je zaista tragikomičan fenomen. Cio parlament „proevropski“, u narodu koji jedva čeka da se ta Evropa raspadne, jer im je postala sinonim terora.
Odličan analiza gospodina Ćetkovića, prava pitanja. Politička strategija crnogorske opozicije svodi se na pasivno čekanje trenutka da licemjerne zapadne sile Đukanovića puste niz vodu, kao što su to uradili sa nekim svjetskim diktatorima tokom poslednjih decenija. Tako dok oni čekaju taj imaginarni dan, na pokradenom referendumu razbijena je zajednička država, stvoren specifičan ekonomski sistem potpuno podređen interesima uskom krugu esktremno bogatih ljudi bliskih premijeru Milu Đukanoviću, ugašena cjelokupna industrijska proizvodnja u državi i upropašćene brojne razvojne šanse. Nažalost izgleda da je političarima crnogorske opozicije važnija snishodljivost prema zapadnim zvaničnicima od ispunjavanja svoje političke misije, životne perspektive i preferencija vlastitih birača. Izgleda da će i vrijeme kada se vlast sprema da odluku o ulasku u NATO donese bez referenduma, jedna polovina opozcije provesti u aktivnoj kolaboraciji, a druga iščekivanju da sa zapada stigne njihov “Godo“.