U ime NATO-a

Imajući u vidu model ponašanja SAD primijenjen na da dan otvaranja Olimpijskih igara u Pekingu i tokom trajanja Zimske olimpijade u Sočiju, vjerovatna je neka slična provokacija na dan predstojeće Parade pobjede u Moskvi.

Vijesti koje poslednjih dana dolaze sa do skoro prividno mirnog ratišta jugo-istoka Ukrajine nijesu ohrabrujuće. Kijevski fašistički režim na prve linije fronta uputio je hiljade okolopnih vozila, artiljerijskih i raketnih sistema, Petro Porošenko prijeti proglašenjem ratnog stanja i kao konačni cilj borbenih operacija označava “istjerivanje okupacionih vojnika sa Krima“.

Zabrinjava i spoljna medijska priprema novog napada na Donbas. Prvo je njemački ministar spoljnih poslova Frank Valter Štajnamajer zaprijetio “odgovorom EU“ ukoliko dođe do nove ofanzive “separatista“. Potom se oglasio i komandant NATO u Evropi general Filip Bridlav i najavio novu ofanzivu vojnih snaga Donjece i Luganske republike. Uprkos tome što izvještaji sa terena govore suprotno, novi ukrajinski udar na Donbas niko na zapadu ne razmatra ni teoretski.

Već nekoliko dana obnoljeni su sporadični sukobi. U subotu je ukrajinska armija planski bombardovala kaptaže donjeckog vodovoda i većinu preostalih stanovnika nekad najbogatijeg grada Ukrajine ostavili bez vode. Dakle početak novog, do sada najžešćeg i najobimnije pripremljenog udara na nepokorne Donjeck i Lugansk vremenski može korespondirati sa Danom pobjede i planiranom vojnom paradom u Moskvi.

Dok paraleno teče odbrojavanje do 70. godišnjice od kraja II svjetskog rata na Starom kontinetu i mogućeg početka novog, od 1945. najvećeg rata u Evropi (ipak vjerovatno ne planetatnog razmjera), situacija u Crnoj Gori djelimično podsjeća na film proslavljenog crnogorskog reditelja  Bote Nikolića – “Tri karte za Holivud“.

Ljubitelji NATO pakta, osiromašenog uranijuma i ostalih vrijednosti ove vojne alijanse izgleda se već nalaze na svom ratnom rasporedu. Umjesto u “gazda Spasojevoj kafani“, glavni stožer domaćih NATO bojovnika lociran je u medijskom koncernu “Vijesti“. Već mjesecima u ovom navodno nezavisnom mediju sprovodi se brutalna anti-ruska kampanja, koja je na momente prelazi u pravu fašističku histeriju. Dan uoči fudbalske utakmice Crne Gore i Rusije, vodeći kolumnista ovog lista doslovno je napisao da se: “nada da ruski navijači neće ubacivati u teren djelove tijela nekog ubijenog Ukrajinca“.

Ipak sjetimo se međutim one čuvene naslovne strane Vijesti od prije nekoliko godina “Bez klime i kupatila, ne ljetuju više ni Srbijanci“, tako da možemo reći da je njihov ranije demonstrirani fašizam sada preusmjeren sa Srbije ka Rusiji.

Pored Rusije, Putina i “neprosvećenih“ anti NATO nastrojenih poslanika opozicije, na liniji vatre vrhuške medijskog Vijesti prošle nedjelje našao se ponovo Marko Milačić, koji je izgleda za manje od dvije godine iz “zakržljalog boljševika“ izrastao u opasnog ruskog elementa. Ključna teza autorskog teksta Željka Ivanovića, uperenog protiv prvog čovjeka Pokreta za neutralnost glasi: “Priča o neutralnosti je samo eufemizam za njeno podvođenje pod rusku sferu uticaja.“ Zaista impresivna misao, koja pokazuje da kroz nominalno prvog čovjeka Vijesti progovara oslobođen duh oficira UDBE, po demonstriranoj logici zamrzunt negdje u 1948. godini.

Kao što je u tim zlim vremenima svako mogao postati informbirovac i biti interniran na Goli otok, tako je danas prema uređivačkoj politici medijskog koncerna Vijesti, svako kome se iz bilo kog razloga ne dopada NATO pakt, ustvari zli ruski agent i idolopoklonik Vladimira Putina. Dodatnom analizom gore pomenutog i nekoliko prethodnih Ivanovićevih tekstova, ispada da svi koji bi u Valdanosu – predjelu netaknute prirode željeli da postoji ekskluzivni ekološki turistički rezort umjesto NATO baze, predstavljaju podmukle Putinove botove.

Takođe svi koji bi na teritoriji Crne Gore željeli da vide turiste, umjesto trajno stacioniranih u oružanim snagama SAD masovno zapošljenih manijaka, pedofila, sodomista i monstruma iz Abu Graiba, ništa su drugo do primitivni neprosvećeni beskičmenjaci, koji sanjaju život pod ruskom čizmom. Njihovu zatupljenost ne umanjuje ni to što su abu-graibski monstrumi za bestijalnosti sa ovih fotografija, na vojnom sudu SAD osuđeni blaže, nego što bi po zakonu Crne Gore bio osuđen recimo kradljivac automobila, ili obijač trafike.

Silina udara Vijesti sa Marka Milačića prešla je tokom prošle nedelje na Gojka Raičevića, predsjednika Mirovnog pokreta “Ne u rat, ne u NATO“. Postavljanje bilborda zahvalnosti Rusiji za njen dominantan doprinos u pobjedi nad fašizmom, magazin Vijesti pokušao je ismijati naslovom ‘‘Zahvalni do imbecilnosti“.

Dakle uz Raičevića, Milačića i nas ostale protivnike NATO pakta (oko 60% populacije Crne Gore), na liniji vatre ovdašnjih ljubitelja osiromašenog uranijuma našao se i predsjednik Češke republike Miloš Zeman, koji je nekoliko dana ranije dao izjavu suštinski iste sadržine kao i naš Gojko. Dakle svako ko izjavi zahvalnost Rusiji: ‘‘za to što u svojoj zemlji ne mora da govori njemački kao poslušni kolaborant, što ne mora da pozdravlja sa Hajl Hitler, Hajl Himler, Hajl Gering…“ rizikuje da bude izvrijeđan na stranicama Vijesti.

Možda bi bilo interesantno i poučno da Vijesti nama neprosvećenim idolopoklonicima lika i djela Vladimira Putina, jednom reportažom dočaraju atmosferu sa ulica Crnoj Gori najbliže NATO prestonice, ponosnog grada Tirane. Do zgrade Parlamenta uspravne NATO države Albanije dolazi se centralnim gradskim bulevarom Bila Klintona. Pošto tamo parking nije dozvoljen. ekipi Vijesti savjetovao bih da se parkiraju u par stotina metara udaljenoj ulici Džordža Buša, gdje je smještena parking garaža velikog kapaciteta.

Kada jednog dana presuše NATO grantovi uredničko-upravljačka struktura Vijesti rizikuje da pretrpi ozbiljan post- traumatski šok suočavajući se sa činjenicom da NATO i SAD nijesu više ni približno moćni, kao što su to bili recimo 15 godina ranije. Ipak za njih fatalno bi moglo da postane saznanje da sve zemlje koje su tokom poslednjih 15 godina odbacile američku dominaciju, bilježe konstantan privredni rast, ostvarile su neuporedivo pravedniju raspodjelu nacionalnog bogatstva i porast životnog standarda siromašnih slojeva stanovništva.

Jedan od prvih poslijeratnih filmova jugoslovenske kinematografije pod naslovom “Pre rata“, predstavljao je kompilaciju Nušićevih drama: “Pokojnik“ i “Ožalošćena porodica“. Cilj mu je bio da ismije predratno društveno uređenje. Za filmski opis crnogorske sadašnjosti, bila bi takođe prikladna kompilacija filmova dva najveća crnogorska reditelja, gore pomenutog Botinog “Tri karte za Holivud“ i kultnog filma Živka Nikolića “U ime naroda.“

Idealan naslov filma mogao bi da bude ‘‘U ime NATO-a“, a jedan od glavnih junaka rađen prema ličnosti Željka Ivanovića, savršeno objedinjuje karaktere Botinog Globusa i Živkovog inspektora Maksima.