Terminalna NATO rusofobija i nečasni izvođači radova u Montenegru

Nakon serijala nekontrolisanih izliva srbofobije u režiji Bemaksovog paramedijskog čeda portala Standard, ali i ostalih štampanih i elektronskih glasila u službi organizovane kriminalne bande DPS, po svemu sudeći, svjedočimo projavi razularene rusofobije u Crnoj Gori.

Podsjetimo, još uvijek nereformisani ANB, u saradnji sa „zapadnim partnerskim službama“, inicirao je nedavno istragu SDT-a o navodnim „ruskim špijunima“ u Crnoj Gori, kada je denuncirano 38 osoba, među kojima i dvojica crnogorskih državljana.

Montenegrinska saga o istrazi „ruskih špijuna“ u Crnoj Gori još uvijek traje. To je potvrdio portparol SDT-a Vukas Radonjić znatiželjnom zamjeniku urednika portala Standard Samiru Rastoderu. SDT je saopštilo da je pod istragom i najmanje tridesetak ruskih državljana koji žive u Crnoj Gori i imaju dozvolu za privremeni boravak u Crnoj Gori, a za koje se sumnja da su, kako su saopštili iz tužilaštva, po nalozima ruskih diplomata iz Ambasade Rusije, odrađivali prikupljanje podataka i ostvarivanje kontakata sa ljudima iz državnih i privatnih kompanija u Crnoj Gori.

Kada je Montenegro proglasio šest ruskih diplomata za nepoželjne osobe, ruska Ambasada u Podgorici je donijela odluku da usled „neprijateljskog postupanja crnogorskih vlasti“ obustavlja rad konzularnog odjeljenja – na neodređeni rok.

„Analizirajući“ fenomen „malignog ruskog uticaja“ Rastoder budi „udbaške“ reminiscencije i na tragikomičnu montiranu aferu „državni udar“, terorizam i ostala ludila skuvana u vremenu Đukanovićeve strahovlade i njegovih shizofrenih saradnika poput penzionisanog Milivoja Katnića.

Danas, kada je Đukanović, faktički, samo ružna politička prošlost, Crna Gora je i dalje u kandžama istih onih centara moći koji uz pomoć svojih izvođača radova – upravo poput Katnića, Rastodera i sličnih, mrcvare tradicionalnu Crnu Goru.

Na udaru su, praktično, svi oni pojedinci i organizacije koji ne žele da učestvuju u tom nečasnom projektu obračuna sa tradicionalnim srpskim i ruskim bićem Crne Gore ili se, pak, iz ovih ili onih razloga, učine sumnjivim i nelojalnim. Prosto, informbiroovska hajka u Crnoj Gori kao da nikada nije ni prestala. 

Tako, posljednji slučaj protjerivanja 6 ruskih diplomata predstavlja školski primjer totalitarističke svijesti mediteranskog NATO Frankenštajna, u kojem se sudi i presuđuje bez ikakvih dokaza. S druge strane, mnogi koji su osumnjičeni za vezu za Rusijom su, takođe, protjerani, ili im je zabranjen povratak u Crnu Goru. Pitamo se, da postoji realna krivice kod njih, pa valjda ne bi bili protjerani, već bi odgovarali pred zakonom i sudovima u Crnoj Gori?!

Naravno, ovaj slučaj, baš kao i svi prethodni, imaju za cilj samo jedno – izdizanje srbofobije u rusofobije, na nivo zvanične, ozakonjene državne politike! S tim u vezi, podsjetimo se i saopštenja Inspektorata američkog Stejt departmenta, koji je objavio izvještaj Fonda o borbi protiv ruskog uticaja (CRIF), u kome se navodi da su SAD potrošile 50.021.746 dolara od 2017. godine, za finansiranje aktivnosti i programa koji se suprotstavljaju malignom ruskom uticaju u Crnoj Gori.