Svirepost Njemaca i zapadnih medija bez granica – jun 1999. godine (VIDEO)

Okupacija Kosova i Metohije 1999. godine, i njemačkih trupa u ovom slučaju, ostaće zapamćena po zlu i surovosti. Međutim, surovost i laž podržani su redom od zapadnih medija čija anti-srpska kampanja traje do danas.

Ulazak njemačkih trupa na Kosovo i Metohiju, u sklopu okupacije ove srpske pokrajine od strane NATO-a 1999. godine, pratile su smrt, ljaganje, laži i ponižavanja ali uvijek Srba.

Mrtvih ili živih njima je bilo svejedno. Zanimljivo je da je to prva uopšte naoružana njemačka ekspedicija van granica svoje zemlje od privremene pobjede fašizma (jer danas je zaživio gotovo u punoj snazi opet u Evropi) i već prvog dana oni su ubili dvojicu Srba.

Kamera je zabilježila civilno vozilo, žutu ladu, kojom su Žarko Andrejević i Slavko Veselinović pokušali da spasu svoje živote sa namjerom da pobjegnu iz grada. Naišli su na njemačku ekspediciju koja je bez razmišljanja u njih sasula 220 metaka, vozača usmrtivši na licu mjesta a suvozača teško ranivši koji je od tih povreda i umro.

Danas se smrt Srbina ne smatra stradanjem ni u njegovoj zemlji, posebno ako je usmrćen od nekog člana (stanovnika) Evropske unije, kamoli kakva kleveta ili progon da se smatraju stradanjem. Ali – jesu, naravno. I smrt i svaka nepravda nanijeta Srbima predstavljaju stradanje, kao što to važi za bilo kog drugog čovjeka na svijetu.

Tako su i dvojica Srba nastavila da stradaju posle neviđenog masakra od strane njemačkih vojnika.

Britanski „Gardijan“, izveštavajući o ovom događaju oslanjajući se na njemačke izvore pri NATO-u, prenosi vijest pod naslovom:

„Srbi ubijeni dok su „pijani“ prkosili NATO-u“

„Teška snajperska vatra pozdravila je njemačke jedinice kada su ušle u južni grad Prizren kada su Srbi u poslednjem momentu organizovali otpor. Njemci su uzvratili vatru ubivši jednog i ranivši drugog„.

U daljem pravdanju ubica Gardijan navodi da se na Kosovu posebno ističu pucnjave gdje se srpske grupe opiru NATO-u.

Bestijalnost njemačkih pripadnika okupacionih snaga ogleda se u nezamislivim lažima da su ih srpski snajperisti napali dok su ulazili u grad i pritom jednog vojnika ranili u ruku.

Njemci su „bili primorani“ da uzvrate i ubili su ih. Govoreći o izmišljenim srpskim snajperistima njemački vojnik je rekao:

„Oni (Srbi) su svuda. To su pijanci sa oružjem i bombama u rukama„!

Ovo ukazuje na činjenicu da bi Srbi i dalje bili nekažnjivo ubijani, naravno bez povoda, ako bi se samo odnekud osjetio miris alkohola makar to bilo i iz pribora za prvu pomoć okupatorskih vojnika. „Srećom“ Srbi su, znajući kakvu im „slobodu“ okupacija donosi, uglavnom sa vosjkom napustali i srpske gradove.

Izveštavajući o ovom ubistvu, „Vašington Tajms“3, istog dana, piše:

„Cvijeće se pretvorilo u metke. Njemci ubili srpske napadače„.

Dok opisuju radost Šiptara zbog ulaska NATO trupa u Prizren „ovaj tradicionalno trgovački Otomanski grad“ navode da se veselje naglo pretvorilo u nasilje kada su dvojica Srba „u malom automobilu prilazila njemačkim trupama divljački pucajući na njih„.

Zanimljivo je da novinar „Vašington Tajmsa“ navodi doslovce da je „samo trenutak ranije mladi njemački vojnik mirno sjedio i razgovarao sa albanskim dječakom na svom tenku Lepolod 2 prekrivenog ružama“ kojima su dočekani.

Pozivajući se na svjedoke novinar dalje piše da „svjedoci kažu da su srpski paramilitarci počeli da pucaju na Njemce i pritom jednog ranili u rame„. Sa setom novinar primjećuje da su Albanci koji su slavili bili prinuđeni da potraže zaklon tokom pucnjave koja je trajala 20 minuta. O snajperistima ni jednog jedinog slova.

„Boston Globe“4, takođe istog dana kad i ostali piše, uporno naglašavajući da su Srbi bili naoružani (iako je oružje tek kasnije pronađeno u zadnjem dijelu automobila dok iz ličnog naoružanja nisu pucali) da je na Njemce otvorena snajperska vatra.

Zanimljivo je da navode da su njemački vojnici odmah zatražili zaklon i uzvratili na snajpersku vatru a u sledećem pasusu kaže da nisu ni znali odakle navodni snajperisti pucaju koje, uzgred, „Njujork Tajms“ ne pominje, naprotiv.

Takođe, njemački vojnici koji su tobož zatražili zaklon od snajperista, svojim položajem tijela i ponašanjem pokazuju da su zaklon tražili samo od vozila koje im je prilazilo iako „u početku nije bilo jasno da li su paramilitarci ili civili“.

„Boston Glob“ podvlači da je „pucnjava uznemirujući znak da se neki Srbi neće tiho povući„.

Dakle ne policija, ne vojska već „neki Srbi„. Ovo nedvosmisleno ukazuju na mržnju koju su zapadni mediji osjećali prema Srbima generalno, iako su Srbi bili napadnuti sa svih strana što su kao novinari morali da znaju i znali su. Ličnim stavovima i svojim izvještavanjem podržavali su ubistva i progon svih Srba. Bez razlike, bez krivice.

„Bi – Bi – Si“ se takođe poziva na svjedoke koji, po njima, kažu da su njemački vojnici otvorili vatru na vozilo iz koga je otvorena vatra na okupljenu masu na ulici. O snajperima, barem po „Bi – Bi – Si“- jevim sv edocima, ni riječi.

U to vrijeme ubijen je još jedan Srbin od strane okupatora, u Prištini. U tekstu o ubistvu Srba u Prizrenu, „Gardijan“ u duhu britanske antisrpske propagande još dodaje, u jednoj rečenici, da su britanski padobranci ubili jednog naoružanog Srbina za koga se „vjeruje“ da je bivši policajac.

To je bio sasvim dovoljan razlog da Srbin bude ubijen na licu mjesta. Navodno, Srbin je odbio da baci oružje i „pucao je u vojnike“. Kako Gardijan navodi oni su imali još jedan razlog da ga ubiju.

„Portparol NATO-a je potvrdio da je ubijeni Srbin bio pijan“!

Takođe britanski „Bi-Bi-Si“, javljajući o ovom ubistvu, nedvosmisleno „tvrdi“ da je ubijeni Srbin bio pripadnik „specijalnih snaga policije“ iako nije bio u uniformi tokom pucnjave, i da je on prvi otvorio vatru na britanske jedinice u oklopnim vozilima.

Koliko su to bile odvratne i neljudske laži dovoljno govori činjenica da su snimci tog ubistva bili čuvani u arhivi, dakle nisu bili emitovani, čitavih deset godina!

A na snimku se vidi kako šiptarska rulja kidiše na Srbina u zaklonu, uz podršku NATO okupatora, pokušavajući da ga na svaki način liši života. Na njega pucaju iz pištolja sa prozora a jedan Šiptar u civilu, sa kalašnjikovim u rukama, dotrčava do zaklona gdje pokušava da ga ubije ali Srbin uspijeva da se odbrani.

Snimak je ovdje cenzurisan, isječen je dio, da bi se na kraju vidjelo da čovek nije uspio da se odbrani i usmrćen leži kraj automobila dok britanski vojnik pokazuje rukom da je „sve u redu„.

A ovo je snimak tog ubistva.