Srpski javni djelatnici, među njima i profesor Stamatović – idealna „lovina“ za Daliborku Uljarević i njenu NVO

Daliborka Uljarević i njena NVO Crnogorka građanska inicijativa (CGO) već duži niz godina pojavljuju se pred crnogorskom javnošću kao tužitelji i denuncijanti lica uglavnom srpske nacionalnosti. Ako to i nije slučaj, onda kao navodni istražitelji progone i ponekog ko je, po njihovom mišljenju, Srbima učinio kakvo dobro djelo. Ovakvih njihovih napada nije bio pošteđen ni Univerzitet Crne Gore (UCG) i na njemu, naravno, akademski građani srpske nacionalnosti.

Tako je na red došao i profesor istorije na Filozofskom fakultetu u Nikšiću, Aleksandar Stamatović, i to već drugi put u nepunih godinu dana. Sada se na udaru našao zbog navodnog plagijerizma i duplo izdatog naučnog rada.

Uljarevićku je činjenica da još prošle godine Etički odbor UCG nije osudio profesora Stamatovića toliko razjarila da i dalje nasrće u pokušaju da on po svaku cijenu bude okrivljen.

Prosta šema medijske harange protiv Srba

Prisjetimo se nekoliko slučajeva u kojima su direktorica Uljarević i njena NVO, a po opštem kontekstu djelovanja prema Srbima, pokušali da u javnosti stvore sliku o nekakvoj njihovoj krivici.

Glasanje predstavnice vladajuće većine u Parlamentarnoj Skupštini Savjeta Evrope (PSSE) Maje Vukićević protiv članstva Kosova* u toj organizaciji bilo je dovoljno da ona bude opservirana i targetira kao prestupnik. Nije bolje prošao ni bivši ministar pravde Marko Kovač kome su „istraživali“ Orden srpske zastave drugoga reda i njegov odnos prema Srpskoj pravoslavnoj crkvi. A, možda, najbolji primjer delanja ove NVO je medijski atak Daliborke Uljarević i denunciranje profesorice UCG i bivše ministarke Vesne Bratić zbog vremena i načina na koji je dobila crnogorsko državljanstvo. U vrlo prostoj šemi ovakvih slučajeva ima na pretek, a poseže se za medijskom harangom kako bi se izvršio pritisak na državne organe da se određena lica oglašavaju krivim.

„Sa druge strane lica koja javno pljuju i vrijeđaju ljude proglašavaju se nevinima, a njihovo pljuvanje po osobama stvaralačkom slobodom. Tu su dvije dežurne teme stigmatizacije, navodni seksizam i plagijerizam, jer se ne može izaći otvoreno sa pozivanjem na nacionalnu diskriminaciju“, rekao je ovim povodom, u izjavi za IN4S, profesor Stamatović.

Kao eksponirani javni srpski djelatnik idealna sam „lovina“ za ovu NVO

Kao paralelu njegovom „slučaju“ profesor Stamatović javno pita zašto Uljarevićka i njena NVO nisu pokrenuli priču o postupku za oduzimanje zvanja redovnog profesora dr Živku Andrijaševiću, ako se zna da je pravosnažno osuđen za plagijat pred Etičkim odborom UCG. Tvrdi da su se time stekli svi uslovi za pokretanje postupka.

„Dakle, radi se selektivno. Jasno je da sam kao eksponirani srpski javni djelatnik idealna „lovina“ za ovu NVO. Stoga javno i vrlo jednostavno generativno pozivam rektorski kolegijum i Upravni odbor UCG, da već jednom kažu ko je šef na UCG, da li Uljarevićka i njena NVO, ili legitimni organi i ovlaštena lica na UCG?!“, saopštava profesor Stamatović i dodaje:

„Ispada da Univerzitet Crne Gore preko svojih organa nema kapaciteta da se bavi određenim slučajevima i pratećim anomalijama, nego to treba da za njih radi neka NVO sa krajnje sumnjivim načinom finansiranja i kriterijumima za ocjenjivanje nečijeg akademskog rada.“

„Ako neće da se izjasne i oslobode nas ovog prljavog nasilja, nama Srbima na UCG ostaje da se samoorganizujemo i pokrenemo akciju naše javne zaštite. Pitam javno ko je nakon mene sljedeća meta Uljarevićke?“, kaže Stamatović.

Očigledno je da uposlenje profesora Stamatovića na Filozofskom fakultetu UCG određene strukture starog režima, unutar i van univerziteta, doživljavaju kao neku vrstu ličnog poraza, a čitave naslage te mreže svoje su akademske karijere prije 30. avgusta ostvarile na pljuvanju i negiranju svega što je srpsko u Crnoj Gori. Bez toga tih karijera ne bi bilo.

Profesor Stamatović smatra da je ovo, u nepunih godinu dana drugo po redu tzv. utuženje, bacanje dimne bombe za proces koji se trenutno odvija na UCG.

Kako kaže, radi se o produženju ugovora jednom kolegi sa njegovog studijskog odsjeka, koji je prije pet godina primljen za docenta bez ikakvih referenci za tu oblast, na siledžijski način pritiskom starog režima i na opštu sablazan katedri za istoriju u regionu.

„Pokretanjem hajke na mene po drugi put, za moj navodni plagijerizam želi se skrenuti pažnja sa operacije prijema koja se izvodi. U drugom slučaju radi se takođe o klasičnom silovanju nauke i namjeri da se doktorira na bazi plagiranja i lažnog prikazivanja podataka“, zaključio je profesor Stamatović.

Ešalon stalno gleda šta je Aleksandar Stamatović rekao i objavio

U vezi sa navodnim plagiranjem dva članka i najnovijeg pokušaja dokazivanja njegovog navodnog plagijerizma profesor Stamatović kaže da je članak poslat jednom referentnom bugarskom časopisu još u aprilu 2021. godine i to dok je već uveliko radio na Univerzitetu u Istočnom Sarajevu i nije imao nikakve veze sa UCG.

„Članak u bilo kom smislu nije prikazan za moju bibliografiju na UCG. U vezi sa njim nije dobijena nikakva novčana ili univerzitetska nagrada. Na osnovu ovog članka nije ostvaren bilo kakav izbor u moje zvanje. Na njemu je afilijacija Univerziteta u Istočnom Sarajevu i moj tadašnji odgovarajući službeni mejl“, pojašnjava profesor Stamatović i dodaje da se više puta obraćao, u naredne dvije godine, uredništvu tog časopisa.

„Nijesam dobijao bilo kakav odgovor o statusu mog članka. Kada sam u aprilu 2023. godine prešao na UCG, odjavio sam i službeni mejl, tako da više nijesam mogao imati komunikaciju sa navedenim časopisom što je lako dokazivo. S obzirom da više nijesam imao nikakvu mogućnost komunikacije sa bugarskim časopisom, članak sam ponudio drugom referentnom časopisu u Rumuniji da bi bio objavljen u poslednjem broju za 2023. godinu. Tek naknadno sam saznao da je ista verzija članka objavljena nekoliko mjeseci kasnije u bugarskom časopisu nakon rumunskog. Svo epohalno otkriće oko mog navodnog plagijerizma svodi se na to da su jedan istoričar i jedan politikolog objavili u istom broju bugarskog časopisa u koautorstvu članak. Oba pripadaju strukturama starog režima. Naravno, čitav taj ešalon stalno gleda šta je Aleksandar Stamatović rekao i objavio. Otuda to epohalno otkriće plagijerizma.“

Inače, za Uljarevićkin diplomski rad iz 2004. godine, pod naslovom „Značaj i uloga tolerancije u društvu“, utvđen je veliki procenat plagiranog sadržaja, o čemu je IN4S i pisao u ranijem periodu.

Čitajte JOŠ:

Medijska mreža Antidot: Daliborka Uljarević plagirala diplomski rad