Rafali označili „novu rundu“: Nastavljen krvavi rat crnogorskih klanova, suroviji nego ikad

Rat škaljarskog i kavačkog klana, koji godinama unazad odnosi na desetine žrtava, posle nekoliko mjeseci „mirovanja“ ponovo se nastavio.

Pucnjave, ranjavanja, pripreme likvidacija i hapšenja proteklih mjeseci ređali su se „kao na traci“, a po svemu sudeći sukob u podzemlju je došao do tačke usijanja.

Taman kada su mnogi pomislili da su finansijski gubici koje su dva klana pretrpjela velikim zaplijenama droge, ali i smještanje iza rešetaka najistaknutijih pripadnika klana, doveli do toga da su kavački i škaljarski klan na koljenima, situacija se brzo promijenila, piše Blic.

Dvostruko ubistvo u Atini

Rafali koji su 19. januara odjeknuli u restoranu 10 kilometara udaljenom od centra Atine, po svemu sudeći, pokrenuli su nove sukobe. Kobnog dana više od dvadeset hitaca ispaljeno je u Igora Dedovića i Stevana Stamatovića koji se smatraju vodećim ličnostima škaljarskog klana.

Četiri muškarca, čiji identitet do danas nije otkriven, ušetala su u restoran u kom su sjedeli sa suprugama i djecom. Prišli su stolu i odmah otvorili vatru. Prvo je ubijen Dedović, a onda je izrešetan i Stamatović. Jedan hitac pogodio je i Stamatovićevu suprugu ali je ona, srećom, prošla „samo“ sa povredama noge.

Usledilo je ispitivnje svjedoka, supruga, ali nijedna informacija do koje su došli grčki istražitelji nije bila dovoljna da se odgonetne ko je likvidirao crnogorske kriminalce.

Dedovićeva i Stamatovićeva supruga tvrdile su da ne znaju ni zašto su njihovi muževi utočište potražili baš u Grčkoj i čime su se bavili. Istražitelji su zbog toga morali potražiti pomoć kolega iz Srbije, čiji je zadatak bio da im objasne kakve su relacije između dve kotorske zaraćene grupe.

Pojavile su se informacije da je tog dana bila planirana likvidacija Dedovića, a da je Stamatović, inače član zagoričkog ogranka škaljarskog klana koji „posluje“ u Podgorici, bio kolateralna šteta. Imajući u vidu isprepletane relacije ove dve grupe, ova teza je malo vjerovatna.

U crnogorskoj dnevnoj štampi osvanula je ubrzo i čitulja ubijenom Dedoviću koju je potpisao izvjesni Jovan, za kog se pretpostavlja da je Jovan Vukotić.

„…Teško je bilo znam, kume, odoljeti A. zagrljaju, iako si znao da je rizično. Brinuo si za sve, a nisi mislio na sebe, kume. Ova živa polovina mene ti poručuje da mirno spavaš i budeš ponosan. Ja živim za ono zašto bi ti živeo da si na mom mestu, kume. Tvoj odlazak nam daje još veću snagu da ne posustajemo…“ Poslednja rečenica budila je sumnju da će uslediti odmazda.

Ekstradicija i pokušaj trovanja Jovana Vukotića

U međuvremenu, u Beogradu se spremalo izručenje Jovana Vukotića Crnoj Gori, koja se čekala mjesecima. Neposredno prije nego što je srpsko ministarstvo dalo zeleno svijetlo za izručenje, četvorica muškaraca uhapšeni su u Beogradu zbog sumnje da su pokušali da trovanje Jovana Vukotića.

Oni su, navodno, imali namjeru da presretnu osobu koja je Vukotiću odnosila paket u Centralni zatvor i u hranu koja je trebalo da bude u paketu ubrizgaju veliku dozu cijanida zbog kog bi Vukotić za nekoliko trenutaka bio mrtav.

Pakleni plan je propao kada je policija pojurila da vidi ko su muškarci koji su presreli Vukotićevu posjetu i zatekla ih u taksiju. Bili su obučeni u policijske uniforme i u vozilu je pronađen cijanid.

Nakon što je za dlaku izbjegao smrt, Vukotić je izručen Crnoj Gori jer je u Srbiji odslužio petnaestomjesečnu kaznu zatvora zbog falsifikovanja dokumenata.

U strogoj tajnosti i uz nezapamćene mjere obezbjeđenja, Vukotić je helikopterom odvezen najprije na Žabljak, a onda dalje u Podgoricu gdje je saslušan u Višem tužilaštvu zbog sumnje da je 2016. godine učestvovao u pokušaju likvidacije Vojina Stupara i Miloša Radonjića. Osumnjičeni za isto djelo bili su i prethodno ubijeni Dedović i Milić Minja Šaković koji je letos pušten iz pritvora.

Vukotić je negirao umiješanost tvrdeći da u to vrijeme nije bio u Crnoj Gori.

Zatim je, sa pancirom i fantomkom na glavi sproveden u prostorije spuškog istražnog zatvora. Budući da je njegova bezbjednost bila u pitanju i da je postojala velika mogućnost da neko pokuša njegovo ubistvo, i to je učinjeno u velikoj tajnosti.

Do poslednjeg trenutka je bila tajna kojom će se rutom kretati Vukotić i njegova pratnja, a navodno je istovremeno organizovan i drugi eskort kako se ne bi otkrilo u kom vozilu je Vukotić.

Konačno, došao je do spuškog zatvora gdje ga je na trećem spratu sačekala ćelija specijalno pripremljena za njega. Od tada, pa sve do danas, boravi pod posebnim mjerama, pa se tako ne susreće sa drugim zatvorenicima, na šetnje ide sam i, prema nezvaničnim informacijama Vijesti, ništa se u njegovu ćeliju ne može unijeti bez dozvole upravnika zatvora.

Slobodan Kašćelan na slobodi

Mjesec dana prije Vukotićevog dolaska u Spuž, na slobodu je iz istog kazamata pušten Slobodan Kašćelan, kog nazivaju vođom kavačkog klana. Tačnije, on je pušten da se brani sa slobode pošto je na glavnom pretresu sud dozvolio da izađe iz pritovra uz jemstvo od vrtoglavih pola miliona evra.

Prema optužnici, njemu se na teret stavlja da je 50 000 evra dao na kamatu Milanu Dragoviću, pri čemu je iznos kamate bio 10 odsto. Prvobitno je optužen da je sa Igorom Božovićem na čelu kriminalne organizacije, optužene za izvrešenje teških krivičnih dela, između ostalog – šverc droge, reket, pranje novca, iznude, pretnje, davanje mita…

Uprkos tome što je Kašćelanu zabranjeno da izlazi iz zemlje, mnogi su smatrali da će ovaj korak iskoristiti i pobeći iz Crne Gore.

Hapšenje u beogradskom hotelu

Već početkom februara u Beogradu je došlo do hapšenja četiri osobe u hotelu „Kraun plaza“ (nekadašnji „Interkontinental“). I ovo hapšenje možda ne bi bilo toliko propraćeno, da nisu uhapšeni državljani Crne Gore Nemanja M. (35), Miljan M. (27) i Bojan A. (35) iz Podgorice, a sa njima je priveden i Siniša K. (42) iz Banjaluke, svi poznati policiji i, kako se provlačilo po medijima, bliski škaljarskom klanu.

Osim zaplenjenih blindiranih automobila, u hotelu je pronađen i pištolj za koji se pretpostavlja da je njihov, što će konačno utvrditi DNK veštačenje na koji je poslat i čime će se takođe utvrditi da li korišćen u izvršenju nekog krivičnog dela.

Međutim, veća nedoumica jeste razlog njihovog boravaka u Beogradu. Izvor „Blica“ ranije je objasnio da u naš glavni grad sasvim sigurno nisu došli radi turističkog obilaska, te da je moguće da je u toku bila priprema odmazde za likivdaciju Dedovića i Stamatovića u Atini, ali i pokušaj ubistva Igora Krstovića u Zeti.

27 hitaca u Igora Krstovića i boravak u bolnici u Njemačkoj

Krajem januara u Zeti došlo je do teškog ranjavanja Igora Krstovića u kog su nepoznati napadači ispalili više od 20 hitaca dok je automobilom prilazio ka svojoj kući. Iskoristili su to što je morao da uspori zbog pružnog prelaza i sasuli rafal u njegov automobil, a zatim pobegli bez traga.

Nekoliko sati kasnije pronađen je zapaljeni automobil za koji se pretpostavlja da je korišćen u akciji. Krstović, koji je smatra bliskim sardnikom škaljarskog klana, ranjen je u grudi, stomak, natkolenicu, a u bolnicu ga je odvezao prijatelj. Nekoliko dana kasnije, prebačen je u bolnicu u Hanoveru.

Ova informacija bi do danas verovatno ostala tajna da nemački mediji nisu izvestili da je Univerzitetska bolnica u Hanoveru pod policijskom opsadom. Naveli su da je uloga specijalaca da sačuvaju bezbednost izvesnog kriminalca iz Crne Gore, Igora K, zbog čega se odmah posumnjalo da je reč o Krstoviću.

Ubistvo Šćepana Roganovića

U istom danu kada je objavljeno da su nemački specijalci okupirali bolnicu u Hanoveru, u Herceg Novom su odjeknuli rafali. Sa pet hitaca ubijen je Šćepan Roganović, na stepeništu kod Kanil kule koje vode do centra grada.

U svetlu otkrivanja motiva u fokus su isplivali poslovi zelenašenja kojima se Roganović bavio, ali i bliskost te porodice sa kavačkim klanom. Očekuje se da istraga koja je odmah pokrenuta odgovori na ova pitanja