Povodi: Kistanje
Emilo Labudović
Piše: Emilo Labudović
Iz crnog oka neba cedi se suza rose
Umorne zvezde tonu u mutno svitanje
Miriše leto na znoj i na otkose
Zvona od Krke bude usnulo Kistanje.
Bezoka kamena kuća. U mreže paučine
Splelo se gluvo vreme pa nikud da krene
Na pragu poguren starac, a pogled pun daljine
Hrani zamrlu dušu na straži bez odmene.
Promiču senke dana i ledenih noći
Snegovi ugaslih nada nalegli na ramena
I samo jedna želja: možda će ipak doći
Bokori u mrtvoj šumi bez lišća i korena.
A niko ne dolazi, leto je šesnaesto,
Nad pustim cestama beznađe čami i snuje
I Kistanje, sred leta, pusto i prokleto,
Drhti kao srna od bljeska i oluje.
Za one koji ne znaju – Kistanje je mjesto u Hrvatskoj, u Dalmaciji, koje je bilo naseljeno pretežno pravoslavnim stanovništvom, koje se 1995 godine tokom besranmne akcije ,,Oluja“, koju su izvele tajne NATO snage, plaćenici, uz navođenje hrvatskih snaga iselilo najviše u Srbiju. Hrvati su u taj okrug naselili katolike iz Janjeva, koje oni svojataju kao Hrvate, inače su srpskog porijekla, a među njima ima i Jeđupa, Cigana iz Dubrovnika, katolika koji sa karavanima stizali i ostali na Kosovu i Metohiji. 6.01. 1942. godine osnovan je u Bukovici ( Kistanje) partizanski odred. Inače, prije toga uživali su u pomoći od strane Italijana, koja je bila jednaka onoj koju su dobijali i stanovnici same Italije. U tom mjestu nije bilo mnogo četnika, bilo je više komunista, a jedan od najpoznatijih je bio masovni ubica iz Blajburga i sa Kočevskog Roga u Sloveniji ( pokolj od 26 maja do 5 juna 1945 godine), Simeon Simo Dubajić, major NOV, kada je strijeljano 30.000 ljudi, a Simo se javno hvalisao kako je naredio da se u jame u koje su bacali leševe ubaci eksploziv da ne bi neko ostao živ. Takvog zločinca je Srbija ugostila i mirno je skončao u Beogradu u 86 godini. Četnici Dalmacije bili su iz kninskog i benkovačkog kraja, pod vođstvom svještenika Momčila Đujića, pri čijem se spomenu i danas tresu gaće od straha ustašama.