Parović: Šta još treba da se desi Srbima u Crnoj Gori pa da Srbija reaguje!?

Piše: Miroslav Parović

Republika Srbija je iz dana u dan sve manje suverena država sposobna da se brine o svojim državljanima i sunarodnicima van granica naše zemlje. Ovo nam je još jednom potvrđeno kada je u sred Beograda u jednom od najelitnijih hotela iz snajpera pucano na Miodraga Daku Davidovića, jednog od lidera Srba iz Crne Gore. Hitac profesionalnog ubice očigledno je imao za cilj da vlastima u Beogradu poruči kako obećanje srpskih bezbjednosnih struktura da će brinuti o bezbjednosti gospodina Davidovića ne vredi ničemu i da je uticaj crnogorskih mafijaških i bezbjednosnih struktura u Srbiji takav da bukavno mogu da rade šta hoće.

Ono što još dodatno zabrinjava u čitavom slučaju je to što je Vladika budimljansko-nikšićki Joanikije u trenutku pucnjave bio u društvu Miodraga Davidovića te je na taj način u jeku najave otimanja srpskih svetinja u Crnoj Gori poslata poruka da ni životi srpskih vjerskih poglavara nisu zaštićeni. Svemu ovome treba dodati i to da su srpski politički prvaci Andrija Mandić i Milan Knežević u namještenom sudskom procesu za tzv. „državni udar“ osuđeni na po pet godina zatvora, što znači da su bukvalno svi lideri našeg naroda u Crnoj Gori pod teškim mjerama represije, a što je slučaj nezabeležen u savremenom civilizovanom svijetu.

Da li neko može da zamisli situaciju da u Srbiji lider vojvođanskih Mađara, Ištvan Pastor bude optužen i osuđen na zatvor zbog optužbi za antiustavno djelovanje i da to prođe bez reakcije zvanične Mađarske? Da li možemo da zamislimo situaciju u kojoj neko puca na jednog od najvećih biznismena u Subotici, Lajoša Čakanja i da to prođe bez ozbiljnog političkog potresa? Pa sjetimo se da je državni vrh morao javno da se oglašava i demantuje tračeve koji su se pojavili o navodnom reketiranju tog subotičkog biznismena, a da mu je neko iz snajpera pucao u šaku kao što se to desilo Miodragu Daki Davidoviću vjerujem da bi imali munjevitu reakciju svih državnih organa i da bi bilo urađeno sve da se kojim slučajem Viktor Orban ne uvrijedi i ne pomisli da neko ugrožava Mađare u Srbiji. A znate zašto je to tako? Zato što je Mađarska suverena država koja brine o svojim ljudima, za razliku od ovog provizorijuma u koji pretvaraju Srbiju samo zato što državni vrh ili neće ili ne smije da se obračuna sa ljudima kao što su Vladimir Beba Popović i Mohamed Dahlan koji vedre i oblače našim bezbjednosnim sistemom, a u korist između ostalog i režima Mila Đukanovića koji je bio dugogodišnja mecena za ovu dvojicu ljudi.

Nema sreće za nas ukoliko ne budemo uspjeli da vratimo poluge moći i uticaja u sektoru bezbjednosti države. To je jedno od najkrupnijih političkih pitanja danas i ujedno i oblast u kojoj je režim Aleksandra Vučića ubjedljivo najtanji i najslabiji što zbog loših kadrova koje su u taj sektor delegirali, što zbog očiglednih hipoteka koju vlast ima u odnosu na Mila Đukanovića.

Oni upućeni znaju da je još pokojni premijer Zoran Đinđić znao da mora da se riješi Vladimira Bebe Popovića kako bi krenuo da zaokružuje novi sistem bezbjednosnog aparata u Srbiji. Znali su to i mnogi lideri bivšeg DOS-a kada su u toku policijske akcije „Sablja“ najurili tog čovjeka iz Vlade Srbije. Znali su to i Vojislav Koštunica i Boris Tadić pa ni za vrijeme njihovog vakta Beba nije imao pristup polugama moći u Srbiji. Danas pak Popovića viđamo u društvu nosilaca najviših državnih funkcija, a njemu bliski ljudi poput Jelene Trivan zauzimaju vrlo značajne funkcije u nomenklaturi vlasti. Takođe, mnogi pričaju da upravo Vladimir Beba Popović ima dominantan uticaj na dvije televizije sa nacionalnom frekvencijom i na jedan dnevni list. Ako to sve uzmemo onda ne smije da čudi što je javnost u Srbiji anastezirana u pogledu devašavanja u Crnoj Gori jer svi srpski lideri koji su kao što rekoh što osuđeni, što fizički napadnuti su već duže vremena bili na nišanu parabezbjednosnih i paramedijskih sistema kojima je u Crnoj Gori uprvaljao Vladimir Beba Popović.

I da se razumijemo, naravno da je krajnji cilj pucnja na Miodraga Daku Davidivića destabilizacija unutrašnjih prilika u Srbiji i to u momentu u kojem je podignuta atmosfera medijske i političke kriminalizacije manje više cjelokupne srpske političke scene.

Ovo vrijeme liči upravo na period kada je politika afera dominirala političkom scenom Srbije, a kada je šef Biroa za komunikaciju Vlade Srbije bio Vladimir Beba Popović. Ja ne vjerujem u slučajnosti!

(Autor jedan od lidera opozicione koalicije Narodni blok)

Izvor: Nedeljnik Afera