Paranoje Steva Vučinića: „Srpska crkva je instrument Beograda i Moskve, lomi se samo i jedino Crnogorskom crkvom“

Paranoja „komita“ u Crnoj Gori dobija nove obrise kroz autorski tekst Steva Vučinića potpredsjednik tzv. Savjeta kanonski nepriznate tzv. “Crnogorske pravoslavne crkve” koji je kazao da je „Srpska crkva instrument Beograda i Moskve, te da se lomi jedino Crnogorskom crkvom kao kontraargumentom“.

Stevo se požalio malobrojnoj publici i „vjernicima“ zbog umanjenog iznosa sredstava koji je Vlada Crne Gore izdvojila za tzv. CPC, ali je kritikovao i prethodnu koja nije, prema njegovim riječima, bila velikodušna prema pomenutoj NVO.

„Što se dodijeljenih 300 hiljada eura Srpskoj crkvi tiče, čudi me što Vlada nije bila daleko izdašnija prema njoj. Za čudo, čemu se niko nije nadao, Crnogorskoj je dodijelila 30 hiljada, nešto malo manje, za oko 20 hiljada, nego prethodna, koja ju je, inače, pomagala, isto mizernim godišnjim iznosom od 50 hiljada eura i na svakom koraku saplitala. Ko joj je branio da Crnogorskoj crkvi godišnje dodijeljuje 300 hiljada ili joj da 30 miliona eura, uvede da služi u nekolika manastira, dodijeli placeve za gradnju sabornih crkava u Budvi, Baru i Podgorici i crkvenu imovinu zadrži u vlasništvo države“, navodi on u autorskom tekstu objavljenom na portalu Aktuelno.

Nadalje, Vučinićeva paranoja dolazi do kulminacije u dijelu teksta koji se tiče nagrade istaknutom književnom stvaraocu Milutinu Mićoviću. Ipak, jasno je da Vučiniću ne smeta nagrada koliko činjenica da ona ide u ruke bratu mitropolita crnogorsko-primorskog Joanikija.

Podsjetimo, Crnogorski PEN centar pokrenuo je peticiju kojom od Vlade Crne Gore traže da se po hitnoj proceduri poništi odluka o dodjeli ovogodišnje nagrade „Miroslavljevo jevanđelje“ Milutinu Mićoviću za knjigu „Luče u tami Crne Gore“.

Ujedno, kako su naveli, očekuju da ta knjiga, pisana, kako tvrde, „u nacističkom duhu i stilu, prepuna govora mržnje, laži i velikosrpskog šovinizma, bude skupa s njenim autorom sankcionisana u zakonitom pravosudnom postupku, a članovi žirija da budu pozvani na moralnu i profesionalnu odgovornost“.

I Vučinić dijeli ista mišljenja kao PEN centar i konstatuje:

„Narečeni Joanikijev brat, Milutin, zaslužio je nagradu Miroslavljevo jevanđelje. Potvrdio je to i Ministar unutrašnjih poslova Srbije, Aleksandar Vulin, novogodišnjom izjavom: “Čvrsto vjerujem u potrebu stvaranja ‘srpskog sveta, da Srbi budu jedinstven politički narod koji o ključnim pitanjima donosi jedinstvene političke odluke i formuliše ih u Beogradu. To je ključ našeg opstanka“. Zaslužio ju je služeći “srpskom svetu”, da se, kako Vulin kaže, odluke donose u Beogradu, i nema se što ko čudit. Ni njemu ni njegovima nije stalo do mišljenja začuđenih u Crnoj Gori“.

Čudesni Stevo koji voli da se predstavlja kao – „analitičar religije“ tvdi da je Srpska crkva geostrateški instrument Beograda i Moskve kojim ,,drže šaku u perčin“ Crne Gore. 

„Svim sredstvima braniće i odbraniti njen srpski karakter, privezan neraskidivim nitima za Srbiju i njene interese na Jadranu. Osim ako se Crna Gora ne transformiše u svjetsku velesilu, sposobnu da im se odupre. Argument vanjskih i unutrašnjih sila, kojima se podupire Srpska crkva u Crnoj Gori, kao stožer anticrnogorske lige, lomi se samo i jedino Crnogorskom crkvom kao kontraargumentom. Ona će, i kod vjerujućih i kod njenih poštovaoca, osnažit crnogorski identitet i konsolidovati i multiplicirati sile koje podupiru državni suverenit. A Srpska crkva biće prinuđena da koegzistira u bitno smanjenom kapacitetu, nemoćna da ugrozi državne temelje. I to pitanje se može riješiti samo na ovaj način i samo na ovaj način. Svaki drugi je s ruke “srpskom svetu” i periodično će dovoditi u pitanje egzistenciju Crne Gore kao suverene države“, ocjenjuje on.

Stevu je posebno zasmetala i činjenica da su na posljednjoj ovogodišnjoj sjednici Skupštine Opštine Žabljak, odbornici DPS-a, zajedno sa kolegama iz opozicije jednoglasno odlučili da se u centru grada sagradi crkva za potrebe vjernika Srpske pravoslavne crkve.

„Takva odluka odbornika DPS-a bila je očekivana, čak je i zakasnila koju godinu. Jedini je na takvu odluku bio ozlojeđen profesor u penziji, Milika Popović, koji je sam sebe spasio čast, i napuštio stranku u kojoj mu nije mjesto. Odavno je, na svakome mjestu i u svim gradovima, javno očitovana međusobna ljubav onovremene DPS državne i opštinskih vlasti i visokoga klira Beogradske patrijaršije, i njihov bijes zbog samoga postojanja Crnogorske crkve. Bivši državni vrh iz iste stranke, posredstvom jednoga mnogonagrađenoga i veleuglednoga građanina, uspio je da spriječi Crnogorsku crkvu da dobije plac u Podgorici“, zaključio je Vučinić u tekstu koji je temeljno ispunjen paranojom.