Otužni događaj na Cetinju pokazuje da naše društvo vapi za opštom lustracijom

Piše: Boško Vukićević

Zamislimo, samo na trenutak, kako se u nekoj susjednoj državi, recimo Italiji, neki opozicioni skup održava ispod slike ili transparenta s likom visokopozicioniranog člana mafijaške organizacije.

Zamislimo takvu situaciju: kako se neki govor protiv aktuelne italijanske vlasti odvija ispod fotografije s koje se smiješi visoki član Koza Nostre, Kamore, Sakra Korona Unite ili ‘Ndrangete. Da se umjesto Falkonea i Borselina – neustrašivih sudija koje su dale svoje živote u borbi mafije – politički glorifikuje organizovani kriminal protiv kojeg su se borili, kao i lica sa crvenih Interpolovih potjernica.

U Italiji bi, kao i u svim zemljama Evrope, svakako, takva situacija bila nezamisliva. Nijedna opoziciona partija niti bilo koja NVO ili druga organizacija ne bi se usudile da javno promovišu protagoniste organizovanog kriminala ili skaj-prepiski. Takva vrsta promocije, ako iz nje i izuzmemo eventualnu krivičnu odgovornost promotera kojom treba da se bave pravosudne institucije, automatski bi značila njegov politički krah i društvenu izopštenost.

Smatram da ni u Crnoj Gori nema svijetle budućnosti za one organizacije – kao ni za opozicione političke partije koje su s njima u organskoj vezi, ili su njihovi sponzori – koje otvoreno promovišu i slave lica sa crvenih Interpolovih potjernica. Takvo pervertirano bavljenje politikom opozicionih subjekata samo na prvi pogled može nekoj vlasti biti od koristi. Jer, u konačnici, svaka odgovorna vlast (kao i cjelokupno društvo) žudi i za odgovornom opozicijom, koja bi, između svega ostalog, imala i ulogu korektivnog faktora u svim politikama vlasti, koje mogu biti manje ili više ispravne.

Dakako, ne može postojati korektivni faktor koji javno promoviše ili glorifikuje neki mafijaški klan. I ovaj otužni događaj na Cetinju pokazuje da naše društvo vapi za opštom lustracijom. Takva lustracija, na svim poljima, biće suštinski faktor jačanja crnogorske demokratije.

Pročitajte JOŠ:

Volio je da pali leševe po Lovćenu, ali je najviše volio Crnu Goru!