NVO CPC: Za razliku od SPC, mi vjenčavamo svakoga

Slađana Đukanović novinarka režimskog portala cdm.me (caffe del Montenegro), nedavno je na Cetninju razgovarala sa NVO aktivistom Mirašem Dedeićem čelnikom NVO CPC. Iz razgovora sa Mirašem nastala je jedna veoma sadržajna i interesantna, slobodno možemo reći antologijska reportaža.

Tema Slađanine reportaže bila je ukupna količina sklopljenih brakova unutar NVO CPC, informišući čitaoce da ih je malo, uz prenošenje Miraševe nade da će ih biti više.

Do ove reportaže, Crnogorci su bili u zabludi da se brak sklapa u državnim institucijama i vjerskim zajednicama. Međutim pažljivo čitajući Dedejićevo izlaganje, statut NVO CPC izgleda ne poznaje instituciju sklapanja braka, već se kod njih brakovi obavljaju.“Brakovi se uglavnom obavljaju u opštinama. Takav brak crkva poštuje kao građane koji su članovi crkve. Jedini važan crkveni brak je onaj koji se obavi u opštini, pa poslije toga u crkvi. U CPC-u ih nema mnogo. Vrlo malo, kao u svakoj crkvi“. – objašnjava Miraš Dedeić, demonstrirajući zapanjujuću rječitost i impresivnu teološko-filozofsku dubinu, dodajući: Sad te što obavlja SPC, to su više politički nego crkveni brakovi“.

“Jedan od rijetkih brakova“ od kako nas reporterka Đukanović informiše sklopljen je, odnosno poštujući doslovno statut NVO CPC valjda obavljen, prošle godine između talijanskih državljana Roberta Buldrinia i Donate Mauri, u upravnoj zgradi NVO CPC na Cetinju. O kako važnim ličnostima je riječ Dedejić objašnjava sledećim riječima:„Mlada (iako na fotografijama vidimo da se radi o sredovečnoj gospođi prim.aut) je bila sekretarica Berluskonija. Mladenci nijesu gledali da li je to katolički ili pravoslavni brak’‘, pa su vjerovatno zbog toga umjesto katoličke, pravoslavne, ili neke druge hrišćanske crkve odabrali Miraševu NVO.

Pored toga što u ovoj NVO, ljudi “obavljaju brakove“ ne obazirući se na to što je njen čelnik obučen kao pravoslavno crkveno lice i što njihova upravna zgrada vizuelnom predstavom liči na pravoslavnu crkvu, otvoreni su i za tzv. mješovite brakove. Miraš Dedeić to objašnjava mudrim riječima, napisanim u besprekornoj gramatici i impresivnoj rečeničnoj konstrukciji: „Nedavno su bila dva braka. Jedan brak je bio iz Splita, gdje se naša djevojka sa Cetinja udala za katolika iz Splita. Ja sam taj brak obavio ovdje na Cetinju u crkvi Svetog Ivana Crnojevića (Dedeićev žargon za upravnu zgradu NVO CPC).“

Jedino što je u ovoj antologiskoj reportaži, protkanoj Miraševim dubokim duhovno filozofskim mudrostima, ostalo nejasno, kako je moguće u isto vrijeme žaliti se na malo “obavljenih“ brakova, a potom se hvalisati kako razvoda gotovo i da ne nema.„U Crnogorskoj crkvi ne pamtim da je bilo razvoda“, navodi Miraš i efektno poentira sa “U SPC da, i toga dosta ima“. Ovo je jedini dio ove antologijske reportaže, protkane koji nijesam razumio.

Pored opšte dokazanog NVO aktivizma Miraša Dedeića, pomenuta reportaža reklamira ga kao i brako-razvodnog savjetnika. Uprkos tome što je mali broj parova zainteresovan za “obavljanje brakova“ u NVO CPC, gotovo niko za razvod, Slađana Đukanović navodi “ne mali broj parova“ traži prije eventualne rastave i Mirašev savjet, imajući u vidu valjda njegovo bogato bračno iskustvo. „Bogami me poslušaju i ne rastave se“- odgovara samouvjerno Miraš.

Kraj reportaže navodi da je u NVO CPC ima neuporedivo više “krštenja“ od obavljenih brakova. Takođe Miraš Dedeić čitaoce obavještava da je on lično odlučio da unutar njegove NVO zaživi ponovo prepisivačka škola, koja je u našim manastirima tokom Srednjeg vijeka bila veoma razvijena. Dakle tradicija prevaziđena pojavom Gutenberga i štampara Makarija. Kako navodi Dedeić  oni se za sada bave isključivo prepisvanjem krštenica iz SPC i ne otkriva da li planiraju možda da prošire svoj asortiman na druge religiozne spise. ‘‘Ima jedan problem, ljudi koji su kršteni u SPC oni žele ponovo da se krste u CPC. Ja sam to riješio na ovaj način-svi podaci koji su objavljeni u SPC-koji sveštenik je obavio krštenje, u kojoj crkvi, koje godine, ja to prepišem za našu krštenicu. Samo na rubriku gdje piše pravoslavni Srbin, to je pravoslavni Crnogorac. Ništa više. Takvih ljudi ima mnogo“ – zaključuje Miraš Dedeić svoje briljantno, mudro, duboko-teološko obraćanje.

Miraševa NVO CPC najčvršći oslonac namjeri Mila Đukanovića da stvori novog montenegrinskog čovjeka, bića sa osmovjekovnom istorijskom prazninom, koje u XXI vijeku počinje da sriče nova slova, govori novim jezikom i po internetu surfuje na crnogorskoj tastaturi. Do sada su pokazali bezrezervnu podršku svakom postupku oca njihove montenegrinske nacije, uključujući i namjeru da zemlju protivno narodnoj volji utrpa u NATO pakt. Za sada se još jedino nijesu izjasnili po pitanju pederskih marševa i namjeri oca nacije da legalizuje brakove homoseksulaca.

Stoga nije isključeno da će kao svoj doprinos utvrđivanju identiteta novog montenegrinskog čovjeka, čiji je neizostavni dio NATO i pederski mapševi, NVO CPC uskoro početi da “obavlja“ i istopolne brakove.