Novopečeni „antičar“ u pohodu na građanski mir

Piše: Jovan Markuš

Istoričar bez ijednog ozbiljnog rada iz istoriografije, bivši poslanik DPS-a, novopečeni kolumnista i samoproglašeni „antičar”, angažovan u posljednje vrijeme na širenju nacionalne i vjerske mržnje i netrpeljivosti prema građanima srpske nacionalnosti i svim pripadnicima najbrojnije vjerske zajednice u Crnoj Gori, izabran je u ljeto 2020. godine za docenta na Studijskom programu istorija Filozofskog fakulteta UCG za naučnu oblast stari i srednji vijek.

Riječ je o skandalu regionalnih razmjera, da neko ko je doktorirao iz oblasti istoriografije druge polovine HH vijeka bude izabran za predavača Starog i Srednjeg vijeka.

Ali, tada je na vlasti bio DPS, partija koju i danas revnosno opslužuje kao jedan od njenih jastrebova, pa je pripadnicima i aktivistima te stranke moglo biti ono što je u naučnoj zajednici bilo do tog trenutka nepojmljivo.
Dakle, bez ijednog rada, i bukvalno bez ijednog slova koje se tiče istorije Starog i Srednjeg vijeka, Papović je izabran da bude predavač iz njemu apsolutno nepoznatih oblasti. Očekivano bi bilo da se nakon demokratskih promjena, a uz uvažavanje naučnih postulata i univerzitetskih pravila, ovakve anomalije i skandali koji bitno utiču na reputaciju Univerziteta Crne Gore u međunarodnim okvirima – eliminišu.
Ali, ne lezi vraže, i nakon demokratskih promjena i nastojanja države Crne Gore da uspostavi evropske standarde u svim oblastima, pa i na polju visokog obrazovanja, Papoviću kao jastrebu DPS-a može biti da i dalje radi sve što poželi kršeći zakone, univerzitetska pravila, pa čak i elementarnu logiku.

Na konkursu raspisanom za (re)izbor za oblast Starog i Srednjeg vijeka na Studijskom programu za istoriju, Filozofskog fakulteta Univerziteta Crne Gore, javio se Dragutin Papović, dakle, ponavljamo, osoba bez ijednog rada iz tih naučnih oblasti, čovjek milenijumima udaljen od oblasti koju želi da predaje, i dr Vasilj Jovović, istaknuti medievista sa doktoratom iz oblasti srednjovjekovne istorije koji apsolutno zadovoljava sve uslove za izbor u zvanje koje se traži konkursom.

Papoviću je moglo biti da na Sjednici Nastavno-naučnog vijeća Filozofskog fakulteta izdejstvuje sastav Komisije za pisanje referata, u kojoj većinu čine članovi naklonjeni njegovoj politici i ideologiji, što garantuje po njega pozitivan referat.

U nizu apsurda i neregularnosti koje krase samoproglašenog „antičara”, javnost Crne Gore bilježi i to da mu je, kako bi on rekao „revanšistička uprava Filozofskog fakulteta” potpuno nezakonito i u toj mjeri nevjerovatno da se graniči sa fantastikom, nakon isteka ugovora o radu (4.6.), aneksom produžila angažman na UCG, što je pravni presedan. Ko je ikada kročio na bilo koji univerzitet, zna da nakon isteka ugovora o radu, prestaje ne samo radni odnos, nego i akademsko zvanje.

Takođe, tokom konkursne procedure, Papović je objavio zbirku publicističkih tekstova „O Duklji i dukljanstvu” kako bi stvorio privid njegovog „naučnog” bavljenja srednjovjekovnom istorijom, dakle, oblašću sa kojom nema ama baš nikakve veze, osim gole ambicije da studentima istorije predaje materiju o kojoj ne zna ništa. Ovo je zgodna prilika da javnost Crne Gore podsjetimo na poznatu klauzulu iz univerzitetskih pravila kojom je nedvosmisleno previđeno da se za naučnu oblast raspisanu konkursom, po pravilu, bira osoba koja je doktorirala isključivo iz te naučne oblasti, što u ovom slučaju izostaje stvarajući presedan za sve buduće slične situacije.
Osim ove zbirke tekstova nenaučnog karaktera, Papović svakodnevno objavljuje hajkačko-huškačke paškvile protiv Srpske pravoslavne crkve, njenih episkopa i sveštenstva, pripadnika srpske naučne zajednice, ali i protiv čelnika srpskih političkih stranaka u Crnoj Gori, Srbiji i Republici Srpskoj, kao i protiv srpskog naroda u cjelini.Navedeni tekstovi, nad kojima se cjelokupna pristojna i zdrava crnogorska javnost redovno zgražavala školski su primjer širenja vjerske i nacionalne mržnje i netrpeljivosti, a sadrže i elemente podsticanja na građanske sukobe u Crnoj Gori.

Imajući to u vidu, prosto je nemoguće, a ne iskazati čuđenje da tužilaštvo i dalje ostaje nijemo na takve eklatantne šovinističke i toksične izlive mržnje prema svemu što je drugo i drugačije od jednemračne, ekstremističke ideologije koja je raspolutila i zavadila Crnu Goru, dok na drugoj strani podiže optužnice protiv srpskih epsikopa i srpskih političara za apsolutno benigne izjave u kojima definitivno nema ništa problematično, što se najjednostavnijom analizom može pokazati, a što je jasno svakom dobronamjernom građaninu.
Papovićevu se, kada je riječ o njegovim javnim istupima, redovno priviđaju revanšizam, ugroženost, rušenje demokratije i progon nosilaca crnogorskog ideološkog projekta, što samo ide u prilog činjenici da je riječ o ideološkom konceptu i ostrašćenosti koju nosi u sebi i prepoznaje u sopstvenim redovima, a koju neskriveno sije crnogorskim javnim prostorom, sa nevjerovatnim entuzijazmom. Ovim putem izražavamo nadu da će ovakvi i slični pokušaji nasrtaja na građanski mir i evropske vrijednosti biti pravovremeno sankcionisani kako dalje ne bi prouzrokovali značajnu štetu po crnogorsko društvo.