„Novokomitski“ paradoksi: Ne može se klicati Sekuli Drljeviću i biti antifašista

Teško je shvatiti licemjerje onih koji danas, s jedne strane, tobož ustaju protiv fašizma i nacizma, dok s druge strane veličaju i slave Sekulu Drljevića — jednog od najozloglašenijih saradnika okupatora u istoriji Crne Gore.

Jedan od najdubljih paradoksa leži u činjenici da fašizam u političkoj praksi često sprovode oni koji se deklarativno predstavljaju kao njegovi najveći protivnici. U Crnoj Gori fašizmu doprinose i sprovode ga upravo oni koji se u političkim nastupima redovno kunu u antifašizam. To su osobe koje svoj djelujući savremeni politički fašizam prikrivaju time što u svakoj drugoj rečenici odaju počast „antifašističkoj Crnoj Gori“, dok u praksi stvaraju ideološki sistem u kojem Crnogorstvo i Crna Gora stoje iznad svega na štetu drugih, Montenegro über alles.

Upravo tu se i krije suštinsko licemjerje. Antifašizam je postao dekor za političko djelovanje koje u sebi nosi sve osobine isključivosti, revizionizma i agresivne identitetske politike. Simbol te politike je i sama himna u čijim stihovima leži fašistički pečat autora koji je velikim slovima ostao upisan u istoriji kolaboracije i zločinačkog poduhvata sprovođenog nad Srbima i drugim narodima u NDH.

Drljević nije samo izdajnik nacionalnog i državnog interesa. On je bio direktni sluga fašističke Italije i nacističke Njemačke, a u konačnici i ustaškog režima, sa kojim je sarađivao u cilju uništenja srpskog naroda, ali i svjesnog rasrbljavanja Crne Gore. Njegova izjava iz 1944. godine u kojoj govori o potrebi obračuna sa „srpskim šovinizmom“ i „velikosrpskom ideologijom“ nije ništa drugo do nastavak ustaške antisrpske politike.

Danas, u vrijeme kad se istorija sve češće prekraja, nije iznenađenje što pojedini politički krugovi, kao i neke kvazi-crnogorske kulturne institucije, pokušavaju da potpuno „rehabilituju“ Drljevića. Pod plaštom nekakvog „oslobađanja Crne Gore od velikosrpstva“, u suštini se propagira politika koja je svojevremeno rezultirala najstrašnijim zločinima nad Srbima, ali i drugim narodima u regionu.

Biti antifašista znači imati jasan stav prema kolaboracionizmu. Ne može se istovremeno pjevati pjesma partizanima i slaviti Sekula Drljević.

Istorija Crne Gore je pretrpjela previše pokušaja revizije, ali ne postoji nijedan vjerodostojan istorijski dokument koji može oprati Drljevića od uloge u fašističkom projektu razbijanja srpskog naroda i njegove države.