Na današnji dan 1982. umro veliki srpski pisac Mehmed – Meša Selimović

Na današnji dan, 11. jula 1982. godine, umro je veliki srpski pisac Mehmed Meša Selimović. Rođen je 26. aprila 1910. godine

Bio je istaknuti član Srpske akademije nauka i umjetnosti, jedan od najvećih srpskih književnika 20. vijeka.

Završio je Filozofski fakultet u Beogradu i do Drugog svjetskog rata bio profesor gimnazije u rodnoj Tuzli.

Po izlasku iz ustaškog logora 1943, otišao je u partizane, a posle rata bio je direktor drame Narodnog pozorišta u Sarajevu, umetnički direktor ,,Bosna-filma“ i glavni urednik ,,Svjetlosti“.

Zbog progona na koji su ga nagnali bosanski političari, prešao je u Beograd, gdje je ostao do smrti 1982.

Roman ,,Derviš i smrt“, jedan od najznačajnijih u srpskoj literaturi, odlikuje se osobenošću tretiranja teme, bogatstvom opservacije čovjekovog života u tragičnim okolnostima, refleksijama o ljudskoj egzistenciji i – kao i druga Selimovićeva djela – unutrašnjim čarom pripovedanja.

Nacionalna pripadnost

U svojoj knjizi Prijatelji Dobrica Ćosić, na sto osamdeset osmoj strani, prenosi deo testimentalnog pisma Meše Selimovića Srpskoj akademiji nauka i umetnosti iz 1976. Selimović piše:

,,Potičem iz muslimanske porodice, po nacionalnosti sam Srbin. Pripadam srpskoj literaturi, dok književno stvaralaštvo u Bosni i Hercegovini, kome takođe pripadam, smatram samo zavičajnim književnim centrom, a ne posebnom književnošću srpskohrvatskog književnog jezika. Jednako poštujem svoje poreklo i svoje opredeljenje, jer sam vezan za sve što je odredilo moju ličnost i moj rad. Svaki pokušaj da se to razdvaja, u bilo kakve svrhe, smatrao bih zloupotrebom svog osnovnog prava zagarantovanog Ustavom. Pripadam, dakle, naciji i književnosti Vuka, Matavulja, Stevana Sremca, Borislava Stankovića, Petra Kočića, Ive Andrića, a svoje najdublje srodstvo sa njima nemam potrebu da dokazujem. Znali su to, uostalom, i članovi uređivačkog odbora edicije ‘Srpska književnost u sto knjiga’, koji su takođe članovi Srpske akademije nauka i umetnosti, i sa mnom su zajedno u odeljenju jezika i književnosti: Mladen Leskovac, Dušan Matić, Vojislav Đurić i Boško Petrović. Nije zato slučajno što ovo pismo upućujem Srpskoj akademiji nauka i umetnosti sa izričitim zahtjevom da se ono smatra punovažnim biografskim podatkom.“

Ostala djela: romani Tišina, Tvrđava, Magla i mjesečina, Krug (nedovršen), zbirke pripovedaka „rva četa, Tuđa zemlja, Đevojka zlatne kose, studija Za i protiv Vuka, eseji Pisci, mišljenja, razgovori, memoarska proza Sjećanja i nekoliko filmskih scenarija.