Na današnji dan 1972. u Beogradu je umro srpski princ Đorđe Karađorđević
1 min read
Đorđe Karađorđević je bio stariji sin kralja Petra I i po naslednom pravu prestolonaslednik i brat kralja Aleksandra Karađorđevića ubijenog u Marseju.
Odrekao se prava na presto u korist Aleksandra i posvetio se vojničkoj karijeri. 1941. odbio je da se pridruži Vladi i kralju u izbjeglištvu, a potom i njemačku ponudu da se nastani u Bijelom dvoru.
Dobio je ime prema svome pradjedi, Crnom Đorđu – Karađorđu, osnivaču dinastije i vođi Prvog srpskog ustanka.
Princ Đorđe je učestvovao u oba balkanska rata, i u Prvom svjetskom ratu, dok je teško ranjen u bici na Mačkovom Kamenu, kod Krupnja, septembra, 1914. godine.
Zbog straha kralja Aleksandra za lični presto, princ Đorđe, inače omiljen u narodu je uhapšen 1925. i godinama je boravi u zatvoru, montirani su ljekarski izveštaji da je neuračunljiv. Posle atentata na kralja Aleksandra 1934. u Marseju, princ Đorđe se ponadao da će biti pušten na slobodu. Međutim, knez namjesnik Pavle i kraljica Marija nijesu imali želju da ga oslobode i on je u zatvoru dočekao i Drugi svetski rat.
Oslobodili su ga Njemci, nadajući se da će uspjeti da ga uvuku u političku kombinatoriku u okupiranoj Srbiji. Ponudili su mu da bude vladar okupirane Srbije, što je on odlučno odbio i tako stekao još veće poštovanje naroda.
Tu ponudu je prihvatio general Milan Nedić. Njemci mu onda nude da se preseli u Bijeli dvor i tako izokola, de fakto, da postane neka vrsta vladara Srbije iz prikrajka, što on opet odbija. Znajući za njegov ugled unutar samog srpskog naroda, Njemci ga ostavljaju na miru.
Posle Drugog svjetskog rata nova vlast ga je proglasila državnim neprijateljem, oduzela mu državljanstvo i konfiskovala imovinu svim članovima dinastije Karađorđević koji su bili u izgnanstvu. Jedino je princ Đorđe ostao u Beogradu i živio kao penzioner. U poznim godinama oženio se Radmilom Radonjić, nijesu imali dece.
Umro je u Beogradu, u dubokoj starosti, 17. oktobra 1972. godine. Sahranjen je u zadužbini svoga oca, u Crkvi Sv. Đorđa na Oplencu kod Topole. Pored njega je sahranjena i njegova žena Radmila.
Moj otac kao ljekar, u Beogradu, bio je u prilici da upozna starog princa Đorđa Karađorđevića, kaže da je to bio najdivniji kov ljudi!
Pa da, zanimljiva priša – ko god nije bio podobanu Srbiji, kao i danas, ili su ga ubili ili su ga strpali u zatvor ili ludnicu, podmećući mu dijagnozu!
Ja sam u duši obrenovićevac – mislim da je za nas Srbe bila bolja opcija da bude Đorđe kralj, knez, šta god, nego Aleksandar! I danas vučemo posledice tih političkih rezova!