Na današnji dan 1881. osnovano Udruženje novinara Srbije

Udruženje novinara Srbije osnovano je 21. decembra 1881. godine u Beogradu pod imenom Srpsko novinarsko društvo. U to vrijeme, u glavnom gradu Kneževine Srbije izlazila su 22 lista i časopisa, a oko desetak ljudi je imalo osnovno novinarsko zanimanje.

Pjesnik Laza Kostić je bio prvi predsednik Udruženja novinara Srbije.

Idejni tvorac osnivanja udruženja bio je Milan St. Marković, urednik časopisa „Porota“. Na „osnivačkom zboru“ usvojena su Pravila ili „Statut“, koja je izradio Milan St. Marković.

Potpisnici Pravila bili su: Milan St. Marković („Porota“), Stevan D. Popović („Prosvetni glasnik“), dr Vladan Đorđević („Otadžbina“, „Narodno zdravlje“), Stevan Ćurčić („Srpske novine“, „Srbadija“), dr Laza Kostić („Srpska nezavisnost“) i Manojlo Đorđević Prizrenac („Narodno oslobođenje“).

Do uspostavljanja Društva poslove su vodili Milan St. Marković i dr Vladan Đorđević. Prvi predsednik bio je dr Laza Kostić, urednik opozicionog liberalnog lista „Srpska nezavisnost“. Društvo je redovno radilo sve do Timočke bune i tajnog odlaska dr Laze Kostića iz Srbije 1883. godine.

Pod predsedništvom Milana St. Markovića, 17. novembra 1891, u gostionici „Imperijal“, održan je zbor beogradskih novinara na kome je odlučeno da se obnovi rad Srpskog novinarskog društva koje će dalje nositi naziv Srpsko novinarsko udruženje (SNU). Na skupštini 15. decembra izabrana je uprava Srpskog novinarskog udruženja: predsednik Pera Todorović, glavni urednik „Malih novina“, potpredsednik Stevan Ćurčić, knjižničar Milosav Kurtović, blagajnik Marko Vuletić i sekretar Jevta Ugričić. U „Malim novinama“ 25. januara 1897. objavljen je spisak svih 60 članova Srpskog novinarskog udruženja.
Ugledni pisci kao novinari

„Večernje novine“ javile su 20. februara 1903. da je Srpsko novinarsko udruženje primilo 29 novih članova, među kojima i književnike Branislava Nušića, Janka Veselinovića i Borisava Stankovića.

Na kongresu održanom 26. i 31. marta 1921. u Sarajevu, osnovano je Jugoslovensko novinarsko udruženje. Dotadašnja društva postala su sekcije JNU. Za prvog predsjednika izabran je Dušan Nikolajević, za sekretara Moša Pijade, a za blagajnika Ratko Parežanin (kao predstavnici Srpskog novinarskog udruženja). U noći između 4. i 5. avgusta, 1928. godine, u Zagrebu je ubijen beogradski novinar i raniji sekretar Beogradske sekcije, Vlada Ristović, u vrijeme demonstracija zbog atentata na Stjepana Radića. Na skupštini novinara 27. oktobra iste godine pročitan je akt Beogradske opštine da ustupa besplatno plac u Frankopanskoj ulici (Generala Ždanova, a danas Resavska) za izgradnju novinarskog doma. Gradnja doma je započela 1. oktobra 1933. godine.

Ratni uslovi

Stanje članstva na dan 26. maja 1940. bilo je 186 redovnih, 45 pripravnih članova i 30 stažera. Od 274 člana Udruženja, koliko ih je bilo na dan 6. aprila 1941. godine, samo je 66 članova nastavilo rad pod okupacijom, uglavnom u glasilima koje su kontrolisali Njemci. Ovaj procenat kolaboracije je manji ako se ima u vidu da su se u ove redove ubacili i pojedinci kojima je privid kolaboracije bio potreban radi prikrivanja pravih delatnosti.

Udruženje novinara obnovilo je rad 29. aprila 1945. godine. Većina članova Udruženja novinara Srbije (više od 80 odsto) nije pripadalo Komunističkoj partiji Jugoslavije.