Kulturni identitet Crne Gore (okrugli sto) održaće se u Podgorici, 11. novembra u podne

Tradicionalna književna manifestacija Dani Njegoševi, održava se ove godine po četrnaesti put. Književno društvo Njegoš (osnovano 2004. godine), pokretač je ove manifestacije i najstarije književno udruženje s imenom velikog pjesnika, ne samo u Crnoj Gori, nego na cijelom srpskom prostoru.

U ponedjeljak, 11. novembar u 12 časova u Narodnoj biblioteci „Radosav Ljumović“ Podgorica održaće se okrugli sto, na temu konflikti i mogući izlazi.

(predlog osnovnog teksta koji bi bio potpisan od strane učesnika, upućen medijima i državnim institucijama)

Radi sadašnjosti i budućnosti Crne Gore, kao kulturni djelatnici, osjećamo obavezu da upozorimo, prije svega kulturnu javnost, ali i državne institucije na sledeće:

Podijeljena Crna Gora, potkopava njenu državnost, istoriju, kulturu, jednom riječju – njen opstanak.

Oslonac podjele Crne Gore, stvoren je politički nametnutom podjelom srpskog jezika na dva, što implicira podjelu jednog državotvrnog naroda, na dva, jedne kulture na dvije, jedne istorije na dvije.

Svi relevantni lingvistički standardi ne daju nikakvo opravdanje stvaranju crnogorskog jezika od istrijski, kulturno i lingvistički utemeljenog srpskog jezika u Crnoj Gori.

Kao prvo – crnogorski jezik je antiistorijski, jer istorijska i samostalna Crna Gora, stajala je na srpskom jeziku i srpskoj kulturi. A jezik bez svoje istorije, bez svojih djela, ne može da postane jezik kulture, ni konstitutivni jezik jedne države.

Naša životna zbilja pokazuje (tri poslednja popisa), da crnogorski jezik, kao službeni, nema podršku u narodu, bez obzira na ambicioznu i problematičnu državnu podršku.

Srpski jezik u Crnoj Gori, bez obizira na njegovu katastrofalnu degradaciju od strane države – srozavanjem njegovog statusa do jezika nacionalnih manjina, opstaje kao, ubjedljivo većinski jezik u Crnoj Gori.

Posljedice ovako programski podijeljene Crne Gore, u čijem je korijenu podjela u jeziku, što će reći u duhu, karakteru, poimanju kulture i kulturnog nasljeđa, imaće nezaustavljivo razorno dejstvo, ako se i na institucionalnom planu, ne dođe do boljih rešenja.

Sama činjenica, da je, crnogorki jezik – preimenovani srpski jezik, i da nema prirodnu podršku u narodu (već politički nametnutu), stvara bazični konflik u prostoru kulture i uopše javnog života, koji iscrpljuje Crnu Goru, razara njenu kulturnu i duhovnu supstancu.

Globalistička tendencija u svijetu, ubrzano guta manje jezike i kuture, zašto bi Crna Gora doprinosila svom ubrzanom nestanku?!

Istrajavati na besmislenoj podjeli Crne Gore, uzrokovanoj podjelom u jeziku, jeste namjerno instaliranje besmisla, kao unutrašnjeg stanja u kulturnom, društvenom i političkom životu Crne Gore.

Ova pitanja nijesu formalna, već egzistencijlna, koja se jednako tiču sadašnjosti i budućnosti Crne Gore.

Ovakva podjela Crne Gore, građena je za vrijeme trodecenijske diktature. Narod je glasanjem zbacio tu diktaturu, i dao šansu novim političkim elitama, da isprave posljedice nasilnog mijenjana njenog kulturnog koda.

Bila bi drastična ironija demokratije, da nova, demokratska vlast, koja je, narodnom odlukom, smijenila diktaturu, nastavi da održava tekovine diktature.

Književno društvo NJEGOŠ, novembar, 2024.