Kako smo se duhom i inatom branili od bombi (VIDEO)

Tog proljeća 1999. godine, počeo je jedan od najvećih zločina u modernoj istoriji čovječanstva. Bez ikakve najave, bez pristanka Savjeta bezbijednosti UN-a, NATO alijansa, predvođenja spoljnom politikom SAD-a započela je agresiju na Saveznu Republiku Jugoslaviju. 

Ratovanje bez ikakvih poštovanja pravila, bombe sa osiromašenim uranijumom, kasetne bombe, lokatori, bomardovanje civlnih ciljeva. O ljudskim žrtvama, narušenoj infrastrukturi, tek bi moglo da se piše.

Ipak, ovo je samo mali osvrt na jednu drugu stvar. SRJ je iako totalno neravnopravna u takvoj vrsti ratovanja, imala najjače oružije za odbranu. 

Nje to nikakav PVO sistem, rakete, moderni avioni, super tenkovi. Naše najjače oružje tih godina bio je naš duh i naš inat.

Zaštitni logo otpora agresiji, bila je meta sa natpisom TARGET.

Gotovo svaki dan su se građani okupljali na mostovima, kako bi svojim tjelima zaštitili građevine, puštala se muzika, pa su himne postale pjesme ,,Avione slomiću ti krila”, ,,Jugosloveni”, ,,Igra Rok en rol cela Jugoslavija”.

Pjesmom protiv bombi, na kraju godine, decenije, vijeka milenijuma.

Parole, kao štit, kao duhovno ogledalo naroda, koji se ujedinio tih 78 dana kao jedan.

,,Kolumbo majku ti radoznalu”

,,Imate li F 118?”

,,Izvini kolega nismo te videli”

,,Monica was good, but Tony is better”

,,Nazis don’t win wars – Serbs don’t lose them”

,,Srbija – Bermudski trougao Balkana. Sad ga vidiš, sad ga ne vidiš”

,,B2: Ja sam skuplji od F117! PVO: Sledeći!”

,,Bili puk’o si. Mobilisan Bata Živojinović”.

Pogledajte samo i neke od videa, koji pokazuju ono, za koje nema tog vojnog saveza, il te ,,čizme” koja može da ugasi OVO.