Između Rusije i Njemačke u Prvom svjetskom ratu nije bilo nikakvog „vučjeg primirja”

Programeri su ovu varijantu zasnovali na naizgled realnom događaju o kojem je pisao „New York Times“ 29. jula 1917. godine. Oni čak navode isječak iz novina koji govori o ovom događaju:

„Tokom protekle zime rata vukovi na poljskoj teritoriji i teritoriji baltičkih Rusa toliko su se namnožili na potezu od Kovna preko Vilnjusa do Minska da su postali realna opasnost kako za ruske tako i za njemačke snage. Poluizgladnjele zvjeri su bile toliko uporne u svojim napadima na male grupe vojnika da su postale istinska prijetnja čak i za borce u rovovima. Otrovi, puške, ručne bombe, pa čak i mitraljezi su korišćeni kako bi se istrebila ova napast. Ali sve je bilo uzalud. Vukovi, koji nigjde nisu toliko krupni i moćni kao u Rusiji, bili su zbog gladi dovedeni do očajanja i nisu se obazirali na opasnost. Novi čopori bi došli na mjesto onih koje bi ruske i njemačke trupe poubijale.

Kao krajnja mjera, protivnici su, uz saglasnost svojih komandi, počeli da pregovaraju o primirju kako bi zajedničkim snagama savladali vučju napast. Jedno kratko vrijeme je trajao mir. A zadatak uništavanja zajedničkog neprijatelja nije nipošto izveden nasumičnim metodama. Vukovi su postepeno saterivani i opkoljeni, pa je ubijeno nekoliko stotina životinja. Preostali vukovi su se razbježali u svim pravcima, izbegavši pokolj kakav nikad ranije nije viđen. Saopšteno je da vojnici više nisu imali problema sa vukovima.”

Ova „informacija” je zatim stigla u druge listove tog vremena, a kasnije i u neke istorijske publikacije. Međutim, malo ko je našao za shodno da provjeri izvore Njujork Tajmsa. Sa druge strane, ruski poznavalac istorije lova Sergej Matvejčuk tvrdi da za ovu informaciju ne postoje ruski izvori. Ona se prvi put pojavila 15. februara 1917. godine u listu „Bridgeport Evening Farmer”.

Zatim je 22. februara „vijest” objavio „Hopkinsville Kentuckian” (gotovo istim riječima), a 16. marta aljaski list „Daily Empire”.

U ruskim izvorima o ratu na istočnom frontu nigdje se ne spominje ovakvo „vučje primirje”, a nije moguće da bi privremeno primirje između zarađenih strana ostalo nezabilježeno u izvorima o ratu. Na primjer, Božićno primirje iz 1914. godine, što je niz prekida vatre duž zapadnog fronta kada su njemačke i britanske trupe palile božićne svijeće i pjevale božićne pjesme, a ponekad čak razmjenjivale i poklone, masovno se spominje u memoarima, novinama i zvaničnim dokumentima.

Izvor: https://rs.rbth.com/istorija-rusije/86818-da-li-je-postojalo-vucje-primirje