Dužnik vezuje sebe gdje mu gazda kaže

Piše: Nikola Malović

Mačka nije Bogom dizajnirana da podiže nogu na svaku banderu kao pas, ali jeste isprogramirana da čak i kada izgleda nezainteresovano, prema vama brzo okrene glavu kada pored nje, u kući ili na ulici, glasno cmoknete!

I baš kao pas koji mora da potrči za bačenom koskom, tako i narod mora da trči za bačenom političkom koskom, a mora i da pogleda u pravcu televizora čim mu otud cmoknu, od početka godine o Miki Aleksiću, koroni i Vučiću, spomeniku Stefanu Nemanji, pandemiji i Vučiću, Velji Nevolji, smrti i Vučiću, izboru patrijarha, vakcinaciji i Vučiću, doktoru Stefanoviću, revakcinaciji i Vučiću. Pogled na naslovne strane dnevne štampe otkriva identičnu težinu koju imaju vijesti i ne-vijesti: u istoj visini stoji Putin i gola starleta koja je upravo promijenila krimi-sponzora.

Bacanje tematske koske ili cmok iz televizora zove se storytelling.

Storitelingom se ljudski resurs svake države zavodi za Goleš planinu, danas na ovu, sutra na onu temu. O programiranom slomu malih i srednjih preduzeća, potom i država, niko da zucne. Ne čuje se, naime, od medijske buke.

Ekonomije širom svijeta su na koljenima a osnovna ljudska prava masovno ograničena.

Tokom trajanja operacije korona u režiji nama nevidljivih meštara, privredi je nanijeta nemjerljiva šteta. Svijet je na putu da vidi što nikad nije: pandemiju nezaposlenosti i socijalnih tragedija.

Može li ova globalna sinhronizacija da bude slučajna?

Pođimo – iako je svejedno kuda – za časak ipak na more…

Zatvoreno je, silom, sve od čega živi Primorje, isto kao prošle godine pod režimom Mila Đukanovića: ugostitelji, mali privrednici, uslužne djelatnosti.

Od čega će da žive primorske opštine u vremenu kada se pokradena i predbankrotna Crna Gora zadužila za dodatnih 750 miliona da bi uopšte mogla da isplaćuje plate i penzije?

Opštine će očigledno da žive od svlačenja golih, ali kad mali privrednik ostane u gaćama on lokalnoj vlasti može da pokaže još samo jednu stvar. I to na ulici. Opštinari kanda to naslućuju, ali su nemoćni, jer ih državna politika obavezuje da se ponašaju po scenariju donesenom na strani, a taj scenario glasi: držite mala i srednja preduzeća zatvorenim. Zašto? Pa, kako, zašto, pobogu? Zbog korone, zbog bezbijednosti. Neka sve od gladi pocrka, samo da ostanemo zdravi.

Uzdignemo li fokus, rađa nam se iznad glave u strip-oblačiću ovo pitanje: zašto bi se bilo kojoj državi isplatilo da programski gasi mala i srednja preduzeća? Jedini logički odgovor jeste da su državnici deboto uzeli da pjevaju kako sviraju oni koji su, mic po mic, zadužili sve gigantske ekonomije po svijetu.

Dužnik vezuje sebe gdje mu gazda kaže.

Predsjednik primorske opštine poslušno čini isto što i poslušni premijeri Srbije i Crne Gore, jer isto čine svi poslušni evropski državnici, zaključno sa poslušnim prezidentom Bajdenom. Oni će do konca svi ostati prebogati u proporciji prema siromašnima, ali kad odozgo čuju cmok, podići će nogu i uriniraće na sve birače.

Politički je to refleks.

No ko je toliko moćan da bi i jednom Bajdenu, „lideru slobodnog svijeta“, mogao da naredi da i on uzme programski da gasi mala i srednja preduzeća sve u strahu od širenja medijske kuge 21. vijeka – korone?

Pa to su ljudi upitne religijske orijentacije, prilično skloni adrenohromu i težnji ka životu vječnom, na ovome svijetu. To su javnosti nevidljivi duhovni monstrumi koji svakog Bajdena u tamošnjem svijetu, i svakog Vučića u zemljama u razvoju i u zemljama nerazvijenim, imaju u šaci.

Od gašenja malih i srednjih preduzeća širom svijeta, od gašenja potom nacionalnih ekonomija čak i veoma jakih entiteta poput nekadašnje Italije ili Španije, jedino oni imaju korist jer su ih sve zadužili. Onaj ko ekonomski crkava, kao Srbija i Crna Gora u paketu, daje za dinar što realno vrijedi sto, a sutra će za dinar dati i ono što vrijedi hiljadu. Korona je izmišljena da prezaduženi naposlijetku prodaju sve, čak i duše.

Vlasnici širom svijeta razapete ezoterično-ekonomske mreže čekaju mirno da sve zemlje koje su po defoltu usvojile plan borbe protiv virusa korone i njegovih mutacija – bankrotiraju u godinama pred nama. S rukom na srcu, mani vakcinacije i revakcinacije, virus se pokazao do te mjere mutogenim da će harati i iza projektovane pauze tokom ljeta 2021.

Kome to odgovara? Odgovara onima koji žele da po cijeni zrna pšenice kupe sva zemaljska pšenična polja. Po cijeni grama zlata – sve zlato na zemlji. Po cijeni vlati kose sve ljudske resurse: srca, bubrege, jetre… materice i penise.

Ljudi koji se „ne pridržavaju mjera“ biće odgovorni što privrede stoje s ključem u bravi. Nije potrebno biti prorok i vidjeti kako se na naše oči javlja progon biblijskih razmjera. Svjedoci smo kako se neviđenom žestinom vodi kampanja bez presedana u istoriji – da se preparatima koji nisu prošli neophodno testiranje vakciniše cjelokupna svjetska populacija. Ti preparati nisu vakcine uopšte, stalno treba imati na umu. Vakcina mRNK je biološki implantat koji se nikada nije koristio za liječenje ljudi. I za čije će ine funkcije da se sazna uskoro. 

I čime se onda može objasniti nevjerovatna upornost kojom se program vakcinacije forsira na globalnom nivou?

Dakako, interesom.

Jedini interes koji ima smisla nije enormna zarada od milijardi doza vakcina. Jedini interes koji stoji iza globalne kampanje može biti u tome da se većini siromašnih otme sve što imaju, doslovno. A siromašan više nije samo Petar u Srbiji i Pavle u Crnoj Gori, niti su siromašne samo Srbija i Crna Gora, nego svi entiteti koje samo još po navici nazivamo državama. Koliko sebi i drugima duguju Sjedinjene američke države? Pola biliona hiljada milijardi? Koliko je to na srpskom? Radi se o dugu do te mjere neshvatljivom kao što je veličina kosmosa, dužina broja pi, ili trenutak u kome se dvije prave linije sijeku u beskonačnosti.

Đavo je pokrao planetu Zemlju do metafizičkih razmjera, i nije mu dosta. Na naše oči čini sve da bi uzeo i planetu Zemlju. Milijarde malih vlasnika tijela i duša, s nešto malo imanja ili ušteđevine, samo mu smetaju. Ko vjeruje u dobru namjeru mRNK biološkog implanta – u mojim očima izgleda kao ona beštija s velikim ušima, tvrdoglava u basnama.

Da li će biti sezone na Primorju ove godine?

Crna Gora, prezadužena i razvaljena, nema pojma. Biće kako joj kažu, da li za bitvu da veže turistički brod, ili da konop stavi sebi oko vrata.

Izvor: Pečat

Pročitajte JOŠ:

O Slobu i Zoranu