Dosije AP Vojvodina

Otvoren je konzulat Crne Gore na sjeveru Srbije. Još jedno diplomatsko predstavništvo na teritoriji AP Vojvodine. Zanimljivo, kada Srbija traži da uspostavi svoje konzulate u gradovima na teritoriji Crne Gore u kojima su Srbi apsolutna većina stanovništva, onda čujemo domišljate komentare dinosaurusa iz omladinekih komiteta kako „Crna Gora nije Kina“. U AP VojvoDini, razumije se, nema niti jednog naseljenog mjesta gdje su nacionalni Crnogorci većina. Nacionalni Crnogorci u Srbiji dosad nisu uspjeli da pređu ni povlašćeni, pozitivno diskriminativni prag za ulazak u Narodnu skupštinu. Poslije dvadeset godina, pronađen je jedan sveštenik koji je pokazao želju da se pridruži nevladinoj organizaciji pod nazivom „Crnogorska pravoslavna crkva“, ali se i taj pokajao i vratio u krilo Srpske pravoslavne crkve… Crna Gora možda nije Kina, ali razdaljina između srpskih konzulata i ambasade svakako nije 80 kilometara auto-putem… Ali, nema veze. Demokratska država se ne plaši konzulata…

Pošto su nacionalni Crnogorci, malobrojni ali prisutni u javnosti i na pozicijama političke moći, najveći zagovornici AP Vojvodine, postavlja se pitanje šta bi bilo sa Srbima kada bi tražili autonomiju na sjeveru Crne Gore ili u Boki… Da li bi onda Srbija uopšte imala diplomatsko predstavništvo u Crnoj Gori?

AP Vojvodina koja je stvorena od strane komunističkog nedemokratskog i nasilničkog režima nije ukinuta sa demokratizacijom Srbije. Naprotiv, iako za autonomističke stranke nikada nije glasalo više od deset odsto građana AP Vojvodine, autonomija je obnovljena, unesena u demokratski Ustav i danas uz pomoć SR Njemačke i EU traje proces sve većeg osamostaljenja srpske pokrajine. Izvjesno je da će s promjenom Ustava narednih godina biti proširena i autonomija AP Vojvodine.

Taj proces će biti podstaknut iz inostranetva, produbljen gramzivošću srpskih elita i sve težom socijalnom situacijom u zemlji.

Prije nekoliko dana objavljena je knjiga Dosije AP Vojvodina”. U izdanju Naprednog kluba iz Beograda grupa ekonomista, istoričara, sociologa, politikologa i novinara analizirala je teze zagovornika autonomije i njihovih podržavalaca iz EU i SAD. Nekada su oni koji su osporavali suverenost Jugoslavije i Srbije pisali knjige slične tematike. Sjetimo se Ekonomske podloge hrvatskog pitanja, istorija Bosne, Kosova, Zundhauzenove istorije i, u Britaniji nedavno objavljene, ”Istorije Sancaka“. Sada je grupa naučnika analizirala političke, ekonomske, socijalne, modernizacijeke i integracijeke argumente u prilog ukidanju autodžomije sjevera Srbije.

Autori su dokazali da AP Vojvodina nema demokratski legitimitet. Ona je uspostavljana silom, odlukom nedemokrtaskog, stranog faktora ili elita u Beogradu. U potpunosti su netačne teze o eksploataciji Vojvodine, zakidanju carinekih i budžetskih davanja, seljenju industrije, nepovoljnim porezima i pljačkaškim konverzijama valuta. Autori su ne samo dokazali da ovi navodi nisu tačni, već su ukazali na činjenicu da niti jedan školovani ekonomista nije bio spreman da stane iza njih. Čakje i pokojni premijer Srbije Zoran Đinđić tvrdio da AP Vojvodina ne samo da nije bila pljačkana, već je bila izdržavana. Takođe, u knjizi su razvejane i teze o istorijskom utemeljenju AP Vojvodine i navodnoj nespojivosti njene kulture sa kulturom srpskog naroda. Konačno, prvi put je jasno pokazano da je u formiranju ideologije savremenog vojvođanetva ključni uticaj imala grupa ratnih kvislinga koji su posle 1945. radili za američku i njemačku obaveštajnu službu. Uopšte, trag SR Njemačke u ovom nečasnom poslu je dubok od pedesetih godina 20. vijeka i stvaranja ove ideje, preko savremene podrške nevladinom sektoru koji se zalaže za veću samostalnost AP Vojvodine (a pritom ne pomažu mnogo autentičnije i snažnije pokrete u Istri ili Bosni i Hercegovini), do nesmotrene izjave bivšeg njemačkog ambasadora Cobela o budućem raspadu Srbije, njemačkog državljanstva glavne interenet-aktivistkinje u prilog nezavisne Vojvodine i nedavnog pritiska na Srbiju u vezi sa AP Vojvodinom…

Suverenitet Srbije na njenom sjeveru je u ovoj knjizi dobio intelektualnu podlogu. Nažalost, vrijeme koje dolazi nosi teška iskušenja i sasvim sigurno udar na suverenitet Srbije, demokratiju, međunarodno pravo i ravnopravnost srpskog naroda. Prema zaključcima knjige Dosije AP Vojvodina”, izvjesno je da je jedan od glavnIh motora samostalnosti AP Vojvodina socijalni radikalizam većine građana Srbije, koji su spremni da se radi održanja životnog standarda zaduže kod onih koji žele raspad njihove otadžbine, kao i iskvarenost vođstva velike većine naših parlamentarnih stranaka. Uklanjanjem ova dva problema započeće naš narodni i državni preporod.

Objavljeno u dnevnom listu Dan.