Dok čekamo Novu

Piše: Emilo Labudović

Za koji sat nastupiće pravoslavno, srpsko, Novo ljeto Gospodnje, 2024. i okrenuće se nova stranica kalendara. Još jednom će, kao što je to govorio vispreni Duško Radović, na jednom kraju biti samo još jedan novi početak, uz nadu da će ova godina „imati više sreće sa nama nego prethodna“!!!

Mada je još rano, bio bi red, građanski i srpski, da čestitam i nazdravim Novom, srpskom ljetu, ali ne bih da ugrabim red Jakovu i Mickeju, Aleksi i družini mu, koji, siguran sam kao u njen dolazak, neće propustiti priliku da pravoslavnoj Crnoj Gori, a ima je više od tri četvrtine, čestita pravoslavni praznik. Jer, ne vidim razloga da to propuste, tim prije što time ne bi uvrijedili nikoga. Naravno, pod uslovom da se sa tim složi i gospođa Džudi.

Umjesto prigodne čestitke želim da se, prije svega, izvinim svima koji će opet dići glas protiv i samog pomena činjenice da u proevropskoj, pronatovskoj, građanskoj i koznakojoj sve ne Crnoj Gori, žive tamo neki Srbi koji ne odustaju i ne odriču se svoje vere, tradicije i moralnog koda. Srbi koji drže do braće, gdje god da su, Srbi koji se ne odriču duhovnog i kulturnog nasleđa, Srbi kojiima je Kosovo bliže od Brisela, Beograd od Prištine a Moskva od Vašingtona.

U ime tih Srba, a ima nas puna Crna Gora, duboko izvinjenje onima koji bi da nas nema. Ili, ako nas već ima, da nijesmo koji jesmo. Da do zadnjeg ličimo na Aleksu. Izvinjenje, najiskrenije, perjanicama NVO, naročito Tei, Ines, Daliborki, kompletnoj redakciji Vijesti, u elektronskoj i štampanoj verziji, Pobjedi takođe… i svima, a i njih ima, koji će u ponoć staviti vatu u uši da ne čuju slavlje. A onda, čim zora svane, iz sveg svog stranim parama plaćenog naoružanja, po Srbima i njihovom nazadnom, neevropskom i proruskom slavlju.

U to ime, braćo razbraćena, izvinite i neka i vama Novo ljeto kojeg ste se odrekli, donese svaku sreću, zdravlje i radost! Amin!!!