Đukanovićeva vladavina košta 40 hiljada dolara po satu

Ma koliko direktne strane investicije bile nesporno važan segment politike ekonomskog razvoja, one moraju biti pažljivo pripremljene, a država mora da ima strategiju razvoja kojom će definisati prioritete, smatra poslanik Nebojša Medojević (DF).

Rezultat zablude da strane investicije mogu donijeti nešto Crnoj Gori jeste da od toga profit imaju premijer Milo Đukanović, njegovi prijatelji i rodbina, koji su akumulirali stotine miliona evra na računima u inostranstvu, dok država ima ogromne gubitke kroz opraštanje poreza, garancije, plaćanje socijalnih programa. Đukanovićeva politika, koja se oslanja na tuđe pare i na pranje prljavog novca, sigurno nije put kojim treba ići“, rekao je Medojević.

On je kazao da u DF-u, za razliku od vladajuće partije i nekih opozicionih stranaka, smatraju da akcenat treba staviti na razvoj nacionalne privrede koja treba da bude bazirana na domaćim kapacitetima, sirovinama, resursima, kadrovima.

Prema njegovom mišljenju, mala država kao što je Crna Gora treba da ima sasvim drugačiju strukturu privrede koja bi se zasnivala na industriji i energetici i komplementarnim uslugama, kroz turizam i poljoprivredu.

Medojević tvrdi da stranim investicijama treba pribjegavati samo tamo gdje nema domaćih resursa, gdje nedostaje znanje za izlazak na inostrana tržišta, razvoj tehnologije.

Ističe da u tom slučaju treba zajedno sa stranim investitorom ostvariti grinfild investicije i zaposliti domaću radnu snagu i koristeći domaće resurse proizvoditi nešto za izvoz.

„Do sada su strane investicije bile motivisane korupcionaškim provizijama Đukanovića i njegovog najbližeg okruženja, i on je u zavisnosti od te provizije davao koncesije investitorima, a na štetu države, radnika i budžeta, počev od pivare Trebjesa, Jugopetorla, Kombinata aluminijuma, Željezare… firmi koje su u potpunosti razorene, pa do turističkih kapaciteta, poput Vektra Boke, Ulcinjske i Budvanske rivijere. U principu nemamo nijedan primjer da je strani investitor došao, uložio u tehnologiju i modernizovao firmu i tako dao doprinos BDP-u Crne Gore“ naglasio je Medojević i konstatovao da dug raste 40 hiljada dolara na sat.

On je istakao da je mit o stranim investicijama motivisan korupcijom, kao u slučaju Telekoma sada se iz zemlje odliva 40 miliona profita godišnje, a ta kompanija je prodata za dva i po godišnja profita.

Medojević smatra da najave Đukanovićevih investicija na primorju najvjerovatnije govore o pokušaju privlačenja prljavog kapitala i pranja novca koji premijer i njegovi poslovni partneri imaju na stranim računima.