Nije tajna da diplomatske aktivnosti ambasadora Crne Gore u Vašingtonu, Jovana Mirkovića, kod dijela funkcionera vladajuće koalicije izazivaju nezadovoljstvo, a potvrda tome mogao bi da bude, kako piše i podgorički Monitor, sastanak koji je Mirković sredinom februara imao sa američkim zvaničnicima u Vašingtonu. Tom prilikom ambasador Mirković je rekao da bi gubitak vlasti Aleksandra Vučića vjerovatno oslabio neke od njegovih crnogorskih marioneta, po svoj prilici misleći na partije konstituente nekadašnjeg Demokratskog fronta (DF). Tako je izvještaj, koji je ambasada uputila matičnoj kući u Podgorici, dodatno produbio postojeće nezadovoljstvo koalicionih partnera iz redova srpskog naroda. Izjava se može protumačiti kao skandal i po ustaljenoj diplomatskoj praksi ambasador bi mogao da bude i opozvan.

Od ustaljene prakse slanja u Vašington diplomata bliskih braći Đukanović nije se odustalo ni ovaj put, a oni koji poznaju ambasadora Mirkovića tvrde da se radi o osobi koja bi interese države podredila interesima porodice nekadašnjeg premijera i predsjednika.

Kako navodi Monitor, ambasada je takođe zapostavila crnogorski kokus u kongresu, koji se osuo i spao na jednu kongresmenku – Demokratu iz države Mejn, Šeli Pingri, za razliku od srpskog kokusa koji je narastao na preko 30 kongresmena. Navodi se i da je sadašnji ministar spoljnih poslova i raniji ambasador Srbije u Americi, Marko Đurić, izjavljivao da je zahvaljujući snazi srpskog kokusa spriječeno nekoliko antisrpskih rezolucija koje su predlagali albanski lobisti.

Ambasadori staroga režima

Oslobađanje od uzdanica starog režima teško ide i na evropskom kontinentu.

Krajem januara vlada je usvojila predlog za postavljanje 14 novih ambasadora. Lista je usaglašena sa predsjednikom Crne Gore Jakovom Milatovićem. Iz srpskih partija u vlasti čule su se primjedbe da se u diplomatiju šalje provjereni kadar Demokratske partije socijalista (DPS) i Milana Roćena, nekadašnjeg ministra inostranih poslova i čovjeka od povjerenja Mila Đukanovića.

U misiju pri UN-u u Njujorku poslata je Dragana Radulović, bivša savjetnica za inostranu politiku i bezbjednost premijera Duška Markovića.

Veljko Milonjić je dobio ambasadorsko mjesto u Varšavi. Ostao je upamćen po tzv. kokainskoj aferi iz 2015. godine, dok je obavljao posao generalnog konzula u Minhenu. Njemačka policija je sredinom oktobra 2015. na granici sa Austrijom uhapsila privatnog prevoznika iz Podgorice, Sašu Mugošu, i to zbog droge koja je pronađena u kamionu koji je bio pod diplomatskom plombom i sa propratnim papirima tadašnjeg crnogorskog Ministarstva vanjskih (spoljnih prim. red. IN4S) poslova i evropskih integracija. Ministarstvo, kojim je upravljao Igor Lukšić, saopštilo je tada da Mugoša „povremeno, kao privatni prevoznik, pruža usluge prevoza-preseljenja diplomatskih službenika MVPEI“. Lukšić je događaj prijavio Upravi policije i tužilaštvu. Zapečaćena diplomatska pošta ili pošiljke, po Bečkoj konvenciji, uživaju diplomatski imunitet, i po pravilu, ne podliježu carinskom i drugom pregledu. Milonjić je negirao da ima veze sa drogom, da bi nakon toga bio vraćen u zemlju dok je generalni konzulat u Minhenu zatvoren. Vozač Saša Mugoša osuđen na 6 godina zatvora, a nakon što je odležao dvije i po godine vraćen je u Crnu Goru.

Vlada Duška Markovića u proljeće 2018. imenovala je Milonjića za privremenog šefa Direktorata za ekonomsku i kulturnu diplomatiju. Tužilačke istrage i suđenja nije bilo.

Za novog ambasadora u Turskoj postavljena je Dušanka Jeknić, siva eminencija DPS-a, koja je još od devedesetih godina prošlog vijeka vezana za poslove porodice Đukanović. Često je povezivana s poslovima šverca cigareta, a nisu izostali ni kontakti sa italijanskim mafijašima. Međutim, usled nedostatka dokaza italijansko tužilaštvo protiv nje nikada nije sprovelo postupak do kraja.

Najzad, Vlada Crne Gore je preko Ministarstva vanjskih poslova i ministra Ervina Ibrahimovića krajem februara pozvala većinu ambasadora u Evropi i Sjedinjenim Američkim Državama (SAD) da 6. marta dođu na konsultacije.

Nova politička realnost

Prema nekim informacijama, premijer Milojko Spajić imao je nekoliko odvojenih sastanaka, na kojima je izložio novu političku realnost uslovljenu dolaskom Donalda Trampa na čelo SAD-a. Spajić je naložio ambasadorima da nastave podršku EU i članstvu Crne Gore u toj organizaciji. Istovremeno je tražio da se crnogorski ambasadori uzdrže od kritike prema novoj administraciji u SAD-u i da se ne upuštaju u bilo kakve komentare sadašnjih razmimoilaženja između SAD-a i evropskih saveznika.

Ovakav izbalansirani stav Vlade Crne Gore vidio se već 11. marta na sastanku najviših evropskih vojnih zvaničnika u Parizu, na kojem se razgovaralo o modalitetima podrške Ukrajini nakon američke najave obustave vojne pomoći.

Dok sastanku nisu prisustvovali Amerikanci, Evropljani su demonstrirali stav da bi mogli biti dio sigurnosnog okvira u slučaju primirja između Ukrajine i Rusije.

Nakon što je agencija AP javila da su Crna Gora i Hrvatska jedine evropske članice NATO-a koje nisu odgovorile na poziv za sastanak u Parizu, savjetnik premijera za bezbjednost i odbranu Todor Goranović je za Radio Slobodna Evropa (RFE) potvrdio učešće Crne Gore na sastanku.

Ipak, poslat je zamjenik vojnog predstavnika pri NATO komandi u Briselu uz obrazloženje da je „načelnik Generalštaba Zoran Lazarević u službenoj posjeti Bugarskoj.“