Crnjanski osuđivao rat i nepravdu

Povodom 125 godina rođenja pisca Miloša Crnjanskog organizovan je Okrugli sto u SANU, gdje je istaknuto da je „Andrića i Crnjanskog sudbina odredila da zajedno ostanu u srpskoj književnosti”.

„Kao što je bilo prirodno da se srpska jubilarska književna reč lanjske godine okuplja oko Andrića, tako je prirodno da se srpska jubilarska književna reč ove godine okuplja oko Crnjanskog. Niti Andrić može da smeta Crnjanskom, niti može da bude obrnuto, niti bismo bili što jesmo da u svom književnom kanonu nemamo obojicu“ , kazao je akademik Miro Vuksanović.

Ovo je dio besjede akademika Vuksanovića, izrečene juče u Ogranku Srpske akademije nauka i umjetnosti u Novom Sadu na Okruglom stolu posvećenom Milošu Crnjanskom, a povodom 125-godišnjice piščevog rođenja.

„U državi koja nije bila srpska, ali u kojoj su važni srpski tragovi, 1892. i 1893. rođeni su Ivo Andrić i Miloš Crnjanski, i to nije bilo slučajno i na dobro je slutilo, “jer im je suđaja odredila da zajedno ostanu u srpskoj književnosti“, istakao je dalje akademik Vuksanović.

Inicijator ovog skupa, predsednik Ogranka SANU Stevan Pilipović, pozdravio je učesnike skupa rekavši da Crnjanski, sa svojom dubokom i snažnom lirikom i emocijama, jasno izraženim u svakom svom djelu, oličava svoju, ali i sudbinu našeg podneblja, kroz likove junaka razasutih po svijetu.

“ Melanholija, rezignacija i nostalgija su osećanja koja nam je Crnjanski dočarao i u prozi i u poeziji. Osuda rata, sile, nepravde i veliko rodoljublje jesu odlike izražene u njegovim delima, koje ga čine jednim od naših najvećih pisaca“ ,  naglasio je Pilipović.