Bože pravde – Dar Davorina Jenka srpskom narodu

Srpski kompozitor slovenačkog porijekla Davorin Jenko /1835-1914/, autor srpske himne „Bože pravde“, član Srpske kraljevske akademije, horovođa i kapelnik Narodnog pozorišta u Beogradu, umro je na današnji dan 1914. godine.

Komponovao je muziku za oko 90 komada sa pjevanjem. Najpoznatija Jenkova djela su: opereta „Vračara“ i uvertire „Kosovo“, „Srpkinja“, „Aleksandar“, „Đido“ i „Milan“, te fantazija „Prvo doba Srbije“.

Autor je 110 horskih kompozicija, 15 crkvenih kompozicija, a stvarao je i solo pjesme. Od 1859. do 1862. godine, Jenko je bio horovođa Slovenskog pjevačkog društva u Beču, komponovao je pjesme za slovenačke horove, među kojima i „Naprej zastava slave“, koja je kasnije postala himna Slovenije.

Taj rad Davorin Jenko nastavlja kao horovođa Srpskog crkvenog pevačkog društva u Pančevu i Beogradskog pevačkog društva, komponujući za horove na srpsku patriotsku poeziju.

Postavši dirigent Kraljevskog srpskog narodnog pozorišta (današnje Narodno pozorište u Beogradu) Davorin Jenko stvara muziku za više od 80 pozorišnih komada.

U beogradskom muzičkom i pozorišnom životu pamti se da je neprikosnovena diva srpskog glumišta sa kraja 19. vijeka Vela /Avgusta/ Nigrinova u Beograd došla zbog ljubavi prema Jenku, na njegov poziv.

Nakon njene smrti, veliki kompozitor se, poslije pola vijeka provedenog u Beogradu, 1912. godine vratio na područje današnje Slovenije.

U Cerklju kod Kranja podignut mu je spomenik 1936. godine.

Po njemu je nazvana Muzička škola „Davorin Jenko“ u Rakovici, u Beogradu.