Batrić Babović: Savje(s)t Evrope

Evropa je ostala bez savjesti.

Postoji Savjet Evrope a ne postoji Evropa.

Fusnota u imenu bez prezimena kao kandidat za ulazak u ovu krovnu organizaciju.

Sve ovo je ravno ludilu ili je ludilo bez presedana. Kosovo sa zvezdicom kao tačka razdora. Kosovo i Metohija postoje ili ne? Francusko – njemački plan izronio je izgleda preko Ohrida u Strazbur. Uzdržani i protiv ulaska tzv. ponovo na istom zadesu. Azeri i Gruzini sa Srbijom. Grčka i Crna Gora protiv sebe. Mađari sa glasom za nezavisno Kosovo i protiv fusnote u Savjetu Evrope. Kipar je na svom mjestu. I vječna Španija. Baskijska i katalonska.

Postavlja se pitanje kud plovi ovaj brod bez kapetana? Ima li evropsko ludilo istorijsku paralelu? Možda se istorijske dijagonale brišu organizovanjem razorene Evrope u (ne)postojećoj organizaciji. Možda se pravi Vavilon bez granica. Isti kao onaj na Bliskom Istoku gdje se zidaju neki novi odnosi. Rijad sa Teheranom, Tel Aviv sa ostatkom arapskog svijeta… Valjalo bi pomenuti crnogorsko glasanje svojim drugim krugom. Sve je krenulo otvaranjem vazdušnih veza sa Prištinom, dijalogom sa “ zvaničnicima “ fusnote,opozicijom i manjinama, a šlag na torti je bila vizita arhiepiskopskom sjedištu u Peći. I sve zvano današnje glasanje počelo je 2008. godine ulaskom u priču protiv koje je bilo i ostalo 85 % ljudi. Nastavila se baš ovih aprilskih dana politika početka, preko Pinješa ka Strazburu. A sve dosadašnje od Podgorice ulcinjskom rutom ka Prištini usavršilo je svoj makijavelizam. Podrška izvršne crnogorske vlasti je stopostotna. Tu su Plužine, Berane, Bar, Pristan… Svi zagovornici EU, Otvorenog Balkana i ljudi koji usvajaju i prisvajaju Berlinski Proces.

Na kraju, sve ovo potvrđuje bilbord preko puta Botaničke bašte u Beogradu. Ambasador zemlje EU sa porukom da vole i žele Srbiju u EU. Njegova zemlja je glasala sa 33 članice za takozvanosti u evropskoj civilizaciji.

Boli li više farisejstvo bilborda ili pilatovsko pranje ruku 43. Vlade ostaje da se vidi.

Sigurno je da je umrla savjest Crnogoraca.

Savje(s)t Evrope odavno ne postoji. Jedino je validan u liku i djelu drugarice sa kolenopreklonim položajem u vašingtonskoj centrali geometrijskog imena. Dragim prijateljima pod rednim brojem poznatim javnosti ništa nije strano.

Osim duh i zdravlje bez koga nema života.

A može se i sa crnim đavolom radi šake vlasti.

A nekad davno neko reče obraz je preči.

Ni Evrope, ni Crne Gore, ni obraza, ni savjesti.

Živi su samo mrtvo duboko i Monika Levinski. A sunce nije na pomolu!