Zašto mučenjem ubijaju Radovana Karadžića

Piše: dr Blažo Zlopaša, oralni hirurg-implantolog

Ako danas postoji međunarodno pravo, njegovo najgrublje kršenje je u britanskom mučilištu nevinog čovjeka koji je želeo mir, a nema ni jednog dokaza da je želio rat i učnio zločin. Lagalo se od kada svet postoji, a danas imperija laži je Zapad, što se mafestuje povodom 80. godina pobedom nad nacizmom i fašizmom, zaobilaze se pobednici, a ideologije koje su čovečanstvo uveli u najveće krvopoliće od kada čovek postoji, unuci nacista dokazuju da fašizam nije izumro 1945. godine.

Radovan Karadžić izricanjem doživotne robije i načinom kojim ga muče u britanskom kazamatu, postaje simbol istine, da je Haški sud od prvog dana formirana nakaradna institucija, kako bi se Srbima izricale drakonske kazne doživotne robije, a zločinci bi dobili epitet žrtve. Ova istina ne može se negirati! Sprdačina od suda, hrvatskim generalima Gotovini i Makraču izrečene su kazne od 24. i 18. godina robije, kao učesnicima zločinačkog udruženo poduhvata, koji je predvodio hrvatski predsednik Franjo Tuđman, a Brijonski transkript veoma jak argumenat potvrđuje istinu, da je Tuđman učnio ratni zločin, potvrđuje rečenica, da Srbima treba naneti takav udar da praktično nestanu.
Hrvatski generali osuđeni su kao ratni zločinci, a nakon kratkog vremena pušteni su iz pritvora preglasavanjem, petorice sudija, od kojih su dvojica imali su suprotno mišljenje. Ispada da su hrvatski generali bili u Hagu na turističkom izletu kada je akcijom „Oluja“ proterano 120.000 sa vekovnog ognjišta, a ubijeno više od dve hiljade. Srbi u Hagu osuđeni su na 13 vekova robije i čak sedam doživotnih. Hrvatska se nije obrčunala sa svojom fašističko-ustaškom prošlošću, ponovo oživljavaju opasnost od dva stradalna naroda Rusije i Srbije, koju su svoju pobedu u Drugom svetskom ratu žestoko platili, Rusi sa 27. miliona, a Srbi sa 1.700.700. žrtava.
Krenulo se u medijski rat protiv Srba, lažima, lepeći etikete Srbima kao zločinačkom narodu,koji je sklon stvaranje lažne istorije, vrhunac je cinizma. Trebalo je razbiti ustavnu državu Jugoslaviju, trebalo je početi medijskim lažima, a najaktivnija je bila Nemačka u kreiranju laži. Nemački „ DER SPIEGEL“ izlazi sa slikom Radovana Kradžića, na kojoj piše:“Ratovođa- Srbi protiv ostatka sveta“, a isti časopis sa noslovom, „Bombe NATO poklon Srbima!“, a u časopisu „ Tajm“, naslov „ Srbima poklon masovni bombaški napad otvara vrata miru“.
Dominacija laži Haški Tribunal sakrio je deset miliona spisa, da bi se sakrila istina, nevinim su izricane doživotne robije koji su bili za mir, a zločinci koji su željeli rat i izveli udruženim zločinački poduhvat, građanski rat i stradanje srpskog naroda, ubijanjem i progonima sa vječnih ognjišta, ostali su slobodni!
Teško se može prihavtiti da sudovi pišu istoriju, posebno preglasavanjem sa jednim glasom više. Istoriju će valjda pisati istoričari. Politički sudski procesi u svetlu prave istorije ostaće samo slika vremena, a sustiže ih sudbina istorije Staljinovih „moskovskih procesa“. Haški trubunal nije se pokazao kao instuticija prava, sve što je činio pokazalo se kao najobičnija sprdačina sa glasov više ili manje, a kod istog procesa menjaju i sudije.
Za ovaj skandal Zapada, vredi misao francusog humaniste, pisaca, ljekara i monaha, Fransua Rablea, koji je početkpom 15. Vijeka kazao:“ Govori istinu i sramoti đavola“. Đavo je bio u Dahau, Aušvicu, Mathauzenu, a najmonstrozniji bio je u NDH, u dječijim logorima Jastrebarskom i Sisku, a spisak umorene djece imenom i prezimenom je 74.580. Đavo u logorima NDH imao je 57 vrsta mučenja više neogo u Hitlerovim logorima.
Zapad, čiju preuzimaju Englezi u mučenju Radovana Karadžiće, tvorca Republike Srpske čine uskraćivanje hrane i lekova, zabranjuju komunikaciju sa porodicom i da čita knjige je najveći oblik primitivizma i bezakonja. Osnivač Republike Srpske, trpi težu torturu nego crnački lideri u doba zloglasnog režima aparhejda. Mučenje Radovana Karadžića što čine vjekovni neprijatelji pravoslavlja, je ostrašćena osveta svim Srbima. Britanci ponavljaju brutalni zločin koje je činila zapadna civilizacija u doba kolonijalizma, kad su domorodce vezani teškim lancima oko vrata, odvodvodili na određeno mjesto, ostavljani da skapju od gladi i žeđi.
Poodavno sam pročitao knjigu njemačke teoretičarke politike i filozofije Hane Arent o banalnosti zla, knjigu „Ajhman u Jerusalimu“. Oduševljen sam razmišljanjima ove njemačke političke misliteljke jevrejskog porijekla, koja je od Hitlerovog manitluka pobjegla u Njujork, šta bi ona danas napisala o manitanju Engleza i Zapada o brutalnom mučenju nevinih.

Zapad je dominantan i u načinu mučenje čovjeka, još od srednjeg vijeka, stvorene su mnoge sprave za brutalno mučenje. Kad je u pitanju mučenje čovjeka, bilo da je kriv ili nevin, britanski kazamati su bez premca, što potvrđuje zakon evolucije, koja je trajala vjekovima. Malo se toga u britanskim zatvorima promjenilo u poređenju sa 14. vijekom, čak je i napredovalo. Poslednjih 150. godina Velika Britanija uvijek je išla protiv pravoslavnog svijeta na Balkanu zbog straha od Rusije, uvijek su imali sumnju prema pravoslavcima. Hronika besčašća započinje u Hagu, a nastavlja se u britanskom zatvoru, na ostrvu Vajt, leži nevin čovjek, koji je zbog mučenja pred agonijom gladovanja, a možda i u sepsi, sprečavanjem liječenja. Čovjek izuzetnih moralnih, intelektualnih i profesionalnih vrednosti, tvorac Republike Srpske, doživljava strahote mučenja i ponižavanja, trpeći težu torturu nego crnački lideri u doba zloglasnog režima aparthejda. Poslednjih 150. godina Englezi uvijek su bili protiv pravoslanog svijeta zbog straha od Rusije, uvijek su imali sumnju prema pravoslacima, tražeći neku branu od pravoslavlja i Rusije.
Radovan Karadžić je prihvatio sve što je protiv rata, počev od Dejtona, a lažnim obećanjem Zapada napustio je funkciju i vlast u RS, a čovjek visokog intelektualnog i moralnog nivoa, nije učinio ni jedan zločin, a svojim naredbama upozoravao, kreirao postupke zaštite civila, ranjenih i zarobljenih u građanskom ratu, sve je činio da se ne desi pakao građanskog rata u BiH i Jugoslaviji.
Haški tribunal bio je, i ostaće zabeležen kao sud besčašća i poraz pravne nauke, izricajući doživotne robije nevinim, a organizatore udruženog zločinačkog poduhvata, počev od razbijanje Jugoslavije i odgovorni za građanski rat, čini neodgovornim i slobodnim! Tuđman je zločin započeo u zoru 4. avgusta 1995. godine napadom na Knin, a Izetbegović ubijanjem svatova na Baščaršiji, i zločinom u Dobrovočkokoj ulici, ubistvom 28. vojnika JNA, nevinih mladića koji su izvršavali svoju ustavnu obavezu, 50 je ranjeno, a više desetina zarobljeno i mučeno. Zločin je utoliko veći, jer su mirno napuštali Sarajevo u kamionima pokriveni ceradom, taj zločin ostao je bez kazne. Učinili su sve suprotno od onoga što je zagovarao Radovan Karadžić, očuvanje mira i Jugoslavije.
Tuđmanova izjava da je monstruozna NDH bila povijesna težnja hrvatskog naroda, ostvarena je zločinačkom akcijom „Oluja“ čije slavlje treba zabraniti, kao što je Austrija zabranila ustaško okupljanje i slavlje u Blajburgu. Tuđmana u težnju za rat po svaku cenu, nijesu ga mogli spriječiti u toj suludoj namjeri, jer se rat mogao i morao izbjeći, Hrvatska je razbila Jugoslaviju i stradanje srpskog naroda, javno je doslijedan Josip Boljkovac prvi ministar unutrašnjih poslova Hrvatske.
U Hrvatskoj je udruženim zločinačkim poduhvatom izvršeno najveće etničko čišćenje u Evropi posle Drugog svetskog rata, zločinačkim akcijama „Oluja“, „Bljesak“ i zločinom na Petrovačkoj cesti, protjeranao je sa vjekovnih ognjiššta preko 280.000 srpskog naroda, gde je uz prećutnu saglasnost međunarodne zajednice zločinačkom ofanzivom „Oluja“ samo za tri dana ubijeno oko 1850 Srba, a broj nestalih ostaje neutvrđen. Petrovačkom cestom nisu se kretali tenkovi i topovi, nego traktori sa starcima i djecom, koji su bježali sa vjekovnih ognjišta, zasipani su bombama i mitraljetskim rafalima, ubijali su i djecu, a u koloni jednoj majci ubijeno je dijete u njenom naručju.
Mora se kazati istina, oba ova rata, u Hrvatskoj i BiH, su na spisku ratova koje su SAD vodile van svoje teritorije. „Oluju“ je predvodio američki ambasador Galbrajt na tenku, a u BiH dogovor Klinktona i Izetbegovića o pokolju 5000 muslimana u Srebrenici. Montiranim lažima Vilijama Vokera iz Račka, da bi NATO bombardovao Republiku Srpsku i SRJ. Sve ovo nisu želeli niti učnili Radovan Karadžić i Ratko Mladić. Hrvatska u patološkoj mržnji prema srpskom narodu krenula je u pohod obračuna sa srpskim grobovima i da i mrtvima nedaju mira na grobljima u vjekovnim ognjištima, proustaškom Domovinskom pokretu i HDZ smeta i ćirilica, za koju Gete kaza da je nasavršenija azbuka na planeti, smeta i na srpskim grobovima. Stanite i odmorite se od patološke mržnje!