Vjerska seizmika lidera DPS-a: Smirivanje tla nakon glavnog potresa

Piše: Ivan Milošević

Lider DPS-a sa današnje partijske konferencije bio je neprepoznatljiv u odnosu na onoga koji je prije desetak dana u Nikšiću najavio obnavljanje jedne crkvene organizacije. Danas umjesto najave narednih poteza u tom projektu lider DPS-a je samo istakao da će vjerska pitanja rješavati bez stvaranja novih raskola, a založio se za pomirenje na “evropski način”.

Šta mu ovo zadnje znači, veliko je pitanje, jer pomirenje, ako je pomirenje, isto je i u Evropi, Americi, Novom Zelandu, Sjevernom ili Južnom polu. Za pomirenje je na svim tim prostorima potrebno dvoje i to dvoje koji su spremni da priznaju sopstvene greške, pruže jedan drugom ruku i jedan drugom oproste. Čini mi se da po tumačenju lidera DPs-a ovo “evropski” znači da se onaj drugi pokori ovom prvom, prizna svoje greške i prizna da je onaj prvi bezgrešan. Ukoliko se o tome radi, onda je i prosječno obrazovanima jasno zašto u Crnoj Gori i nakon vijeka podjela još uvijek nema stvarnog pomirenja. 

Uglavnom, kopernikanski obrt lidera DPS-a povodom crkve u Crnoj Gori, i seizmološkim rječnikom rečeno, “smirivanje tla nakon velikog potresa” vjerovatno je posljedica pisma vaseljenskog patrijarha, ali svjedoči i o političkom i ostalom profilu našeg vođe nad vođama. Sva njegova pitanja i strahovi vezani su za dilemu da li će zadržati svoj feud (koji on naziva država) ili ne. Zbog toga cilja on je spreman da produbljuje, pa potom smiruje podjele i to sve uz blagoslov moćnika pred kojima je spreman da radikalno promijeni mišljenje, kao u ovom slučaju. 

Đukanović se osvrnuo i na neke dnevno političke obaveze DPS-a i po ko zna koji put do sada ponovio neke , po njemu, nespojive teze koje je istorija Crne Gore još i prije 150 godina pokazala da su moguće. Naime, on postavlja dilemu da li jedan te isti narod može živjeti u više država, a lider DPS-a smatra da je to nemoguće i da je to jedan od razloga što  su se Beograd, ali i ovdašnji Srbi, pobunili protiv njegovog crkvenog i ideološkog projekta.

Prosto je nevjerovatno da lideru DPS-a nije poznato da i danas ima naroda koji imaju sijaset država. Da pomenemo samo Arape i nijesam primjetio da njima to nešto smeta da kažu da su Arapi i pored toga što žive u više država. Ipak, nama je mnogo bliža država Crna Gora sa kraja 19. i početkom 20. vijeka koja je kao srpska država takođe bila nezavisna i postojala je potpuno ravnopravno pored Srbije. Mislim da je to i danas moguće i da ova i ovakva Crna Gora može da postoji kao nezavisna država, a da ne prekida vezu sa ranijom srpskom nacionalnom sviješću. Nažalost, lider DPS-a i njegova vlast hoć na silu i sramotu da to urade. Onda se čude što se Srbi protiv toga bune. Srbi ne osporavaju da se u Crnoj Gori svako izjašnjava kako hoće i da radi šta hoće, ali da se to pravo prizna i njima, kojima se trenutno sve to osporava i proglašava neprijateljskim.