Vječni vojnik

Piše: Mirjana N. Popović, profesor srpskog jezika

Ja sam umro, više puta,
kost je moja, svud rasuta,
od planina crnih gora,
do obala plavog mora.

Sestre su mi vile bile,
suve kosti svud kupile,
na njedrima ih nosile,
u peštere odnosile.

Zato moja straža nije,
kratkog traga istorije ,
već opstaje vjekovima,
vaskrsava snjegovima.

Straža pusta, mrtvih usta,
njen je vojnik, kost – osvetnik.
Ako kreneš mojim tragom,
susret imaš, s crnim vragom