Udruženje boraca javno zahvaljuje Vukosavu Delibašiću autoru antiratnog autobiografskog romana „U vrtlogu vremena“,

Udruženje boraca ratova od 1990. godine Crne Gore javno zahvaljuju Vukosavu Delibašiću, autoru antiratnog autobiografskog romana „U vrtlogu vremena“, kojim apeluje na punu istinu o ratovima 1991/1999. godine, brani čast i djelo poginulih vojnika JNA i VJ i podržava rad Udruženja.

U vezi sa tim predstavnici udruženja i porodica palih boraca posjetili su sajam knjiga u Nikšiću i Vukosavu Delibašiću, ratniku – sanitetu sa prve borbene linije na Mostarskom ratištu 1991/1992. godine, čestitali na pregnuću da napiše „U vrtlogu vremena“ u kome svjedoči hrabro, istinito, konkretno i nadasve ljudski o zlu zvanom rat i bratoubilaštvo, razdvaja časno i nečasno, osuđuje ratne zločine i mržnju među ljudima i crnogorske državnike koji su 1991. godine žestoko podsticali na ratni obračun sa hrvatskim i slovenačkim separatistima, a kasnije se odrekli svojih boraca predstavljajući sebe kao mirotvorce, evropejce i zaštitnike ljudskih prava i sloboda.

„Raduje činjenica da je ova knjiga probila granice nekad zaraćenih republika u bivšoj SFRJ, a sada nezavisnih država i da više doprinosi razumijevanju među ljudima, a time i miru u regionu od svih aktivnosti državnika i neladinih organizacija koje finansiraju fondovi EU, druge strane fondacije i vlade država u kojima djeluju da bi šminkali ratnu prošlost kako njima odgovara“, kazali su iz Udruženja i dodali:

Ovih dana izaći će iz štampe i drugo izmijenjeno i dopunjeno izdanje spomen-knjige „Zadnja linija odbrane“ čiji je priređivač Udruženje i stati rame uz rame sa romanom „U vrtlogu vremena“ da se ne zaborave svijetli grobovi palih boraca i pobijede čovječnost, istina i pravda.
Mir i stabilnost u regionu se ne gradi na neistinama, nametanjem politike moćnih, krivotvorenjem novije istorije, zataškavanjem ratnih zločina i diskriminacijom ratnih žrtava. Nema pomirenja bez pomirenja običnih ljudi koje su početkom devedesetih političke „elite“ otrovale mržnjom na nacionalnom i vjerskom osnovu i povele u oružane sukobe. Zato je svaki glas istine, pravde i razuma veoma bitan.

Zato je krajnje vrijeme da u Crnoj Gori snažnije odjekne glas boraca koji su devedesetih kušali ratnu čorbu zaprženu iznutra i iz vana i da taj glas čuje i podrži aktuelna vlast. „U vrtlogu vremena“ je upravo takav glas koji posebno čini čujnim vapaj crnogorskih rezervista umorenih u „Lori“ i opominje da nekažnjeno živi zločin i nečojstvo njihovih dželata.