U Beogradu promovisana izdanja Srpske narodne odbrane Vasojevića i Limske doline

Na 63. Međunarodnom sajmu knjiga u Beogradu, predstavljena je knjiga istoričara Gorana Kikovića i časopis Glas Holmije u hali 4, na štandu br. 4107 u organizaciji Udruženja pisaca poeta iz Beograda.

O knjizi istoričara Gorana Kikovića iz Berana „Vasojevići u borbi za srpsko i jugoslovensko ujedinjenje od 1914. do 1918. godine“ i o časopisu za književnost, istoriju i kulturu “Glas Holmije“, koji izlazi na srpskom jeziku i ćiriličnom pismu u Beranama a čiji je glavni i odgovorni urednik upravo profesor Goran Kiković, govorili su general dr Luka Kastratović, predsjednik Udruženja Vasojevića Beograd, književnik Branislav Otašević i Goran Kiković.

Tom prilikom je general dr Luka Kastratović istakao da knjiga Gorana Kikovića ima izuzetnu izvornu istoriografsku vrednost jer sadrži spiskove odlikovanih i poginulih Vasojevića tokom Prvog svetskog rata. Kiković je napornim istraživačkim radom, sačinio potpune spiskove Vasojevića odlikovanih Zlatnom i Srebrnom medaljom Obilića za hrabrost.

Knjiga je bogato ilustrovana fotografijama što istraživačkom rezultatu istoričara Kikovića daje posebnu vrednost. Tu su i sve operacije i borbe Vasojevićkih brigada u Prvom svjetskom ratu i spisak i biografija poslanika iz Vasojevića na Velikoj narodnoj skupštini srpskog naroda u Crnoj Gori 1918. u Podgorici.

Kastratović je pohvalio časopis Glas Holmije i posebno istakao borbu Gorana Kikovića za istorijsku istinu u crnoj Gori.

Branislav Otašević, književnik i recenzent Kikovićeve knjige je rekao ono što je i napisao u recenziji: “Goran Kiković, već afirmisani i poznati istoričar, aktivni društveno-politički radnik, sada na funkciji potpredsjednika SO Berane i istraživač istorijskih zbivanja ne samo u rodnim Vasojevićima nego i šire, napisao je i pripremio za štampu knjigu “Vasojevići u borbi za srpsko i jugoslovensko ujedinjenje od 1914. do 1918. godine“ koju sam sa zadovoljstvom pročitao i preporučujem za štampu, jer će ova knjiga , u to sam siguran, upotpuniti saznanja o borbi Vasojevića i drugih brđanskih plemena kroz vjekove za slobodu srpskog naroda.

Za svoj istraživački i kulturni rad Kiković je nagrađen “Zlatnom medaljom Puškina“ od Saveza pisaca Rusije iz Moskve.

Pišući lakim dopadljivim stilom, koristeći brojne dosad objavljene knjige i radove poznatih i afirmisanih stvaralaca, Kiković je vješto i znalački komponovao svoj rad i ostavio čitaocima značajno djelo o prošlosti Vasojevića.

Polazeći od toga, mladi ambiciozni istoričar Goran Kiković, prihvatio se teškog, ali odgovornog posla i posvetio stručnu pažnju istorijskoj građi pretežno naše, a djelimično strane provenijencije i studioznije zašao u pitanja istorije i borbe Vsojevića u Prvom svjetskom ratu i potom u borbi za stvaranje jedinstvene države.

Kiković je upoznat sa istorijskim događajima, kulturno-istorijskim spomenicima iz različitih vremena i istorijskih perioda, istorijskim ličnostima kakvi su bili poslanici Velike narodne skupštine Srpskog naroda održane u Podgorici novembra 1918.

Kao i o vojskovođama i barjaktarima i junacima sa mnogih bojišta i bitaka. Koristeći ovu domaću građu – knjige, publicistiku, štampu, posebno feljtone, Kiković u knjizi donosi portrete i niz biografskih podataka za jedan broj istorijskih ličnosti i istorijske događaje vezano za njihov rad i djelovanje i epohu u kojoj su radili, ratovali i stvarali.

Ova Kikovićeva knjiga je nesporan dokaz da kada se spretno spoje neosporan talenat za stručno-naučno istraživanje i rad sa mnoštvom potvrđenih činjenica i relevantnih podataka potkrijepljenih istorijskim neoborivim dokazima uspjeh ne može izostati.

Tako u ovom štivu, pisanim izvornim srpskim jezikom i ćiriličnim pismom čiji je tvorac i sâm Vasojević, vješto komponovano i stilski dotjerano, sretamo niz podataka i istorijskih istina na osnovu kojih stičemo pravu sliku o ovom najvećem srpskom plemenu u periodu Prvog svjetskog rata.
on je pohvalio rad časopisa “Glas Holmije“ i istakao veliku ulogu urednika Kikovića u sve boljoj opremljenosti i sadržaju ovog časopisa.

O knjizi i časopisu je govorio i sam Kiković koji je istako da nijesu zpostavljeni ratnici među kojima po hrabrosti, nenadmašeni u junaštvu, general i vojskovođa Radomir Vešović, Novica Popović iz Velike, Janko Spasojević i drugi učesnici Podgoričke Skupštine, komite Milosav Raičević, Milonja – Bajo Krdžić i Zarija Vuković i mnogi drugi koji svojim djelom uradiše da Vasovo pleme bude veliko, razgranato i brojno, poznato ne samo u Crnoj Gori i Srbiji, nego mnogo šire.

Pošto su se Vasojevići nalazili i danas se nalaze između Srbije i Crne Gore, a graniče se i sa albanskim plemenima, njihov geografsko-strategijski položaj bio je i veoma značajan i za ostvarivanje ruskih planova na ovom dijelu Balkana, pa se zato njihova borba često i pominje zaključio je Kiković.

Knjiga “Vasojevići u borbi za srpsko i jugoslovensko ujedinjenje“ govori o vjekovnim težnjama Vasojevića da se ujedine sa Srbijom, još od vremena Karađorđevog ustanka i dolaska Karađorđevih vojvoda do Previje i prisjedinjenja Vasojevića Srbiji 1809. godine. Ta borba za ujedinjenje nastavljena je i u vrijeme Njegoša, knjaza Danila i kralja Nikole Petrovića.

Kiković je tom prilikom kazao sledeće činjenice: “Vasojevići su uvijek imali svoju orijentaciju, a ona je bila vezana za Crnu Goru, i naravno za Crnu Goru koja je težila ujedinjenju sa Srbijom i svim srpskim zemljama.

Takođe je poznato da su Vasojevići bili na referendumu 2006-te u većini za zajedničku državu sa Srbijom. No, bez obzira na to kako je sproveden taj referendum, oni danas prihvataju realnost da je Crna Gora samostalna, ali i crnogorska vlast treba zato da poštuje specifičnost Vasojevića, jer su Vasojevići najveće srpsko pleme.

Uostalom Vasojevići su kroz istoriju dali dosta krvi za Crnu Goru, o čemu je ponajbolji primjer boj na Bukovoj Poljani, gdje bi – da nije bilo Vasojevića – Crna Gora nestala i bila okupirana. Ima još puno sličnih primjera, pa o tome govore i pjesme kralja Nikole Petrovića u kojima on najbolje odslikava Vasojeviće, jer je znao da cijeni to da su mu Vasojevići prislonili još jednu Crnu Goru i pomogli mu da tadašnja Crna Gora postane veća država. U Vasojevićima se danas teško živi, mladi odlaze, naša sela su opustjela. Ovo vam najupečatljivije govori u kakvom je stanju oblast Vasojevića danas. Takođe je ugroženo u Crnoj Gori sve što je srpsko: srpski jezik, srpska pravoslavna crkva, srpska kultura…“-završio je Kiković.
On je rekao da će Glas Holmije nastaviti da se bori za istinu a protiv falsifikata.