Traje progon hrišćana, a svijet ćuti

U nedelju, tokom večernje službe u hramu Svetog proroka Ilije u Damasku, dogodio se teroristički napad koji je odnio živote mladih vjernika. Kako prenose sirijski mediji, terorista samoubica aktivirao je eksplozivnu napravu u crkvi, usmrtivši i povrijedivši brojne pravoslavne hrišćane, među kojima je najviše djece i mladih.

Ovaj čin nasilja potvrdila je i Grčka pravoslavna patrijaršija Antiohijska i sveg Istoka, saopštivši da su „na praznik Svih antiohijskih svetih udarila podmukla ruka zla koja je odnijela živote naših voljenih koji su mučenički stradali tokom večernje službe u Crkvi Svetog proroka Ilije u Damasku.“

Međunarodne reakcije su bile suzdržane. Francusko Ministarstvo spoljnih poslova nazvalo je napad „dostojnim prezira“, dok je tursko ministarstvo ocijenilo da je „izdajnički napad imao za cilj da poremeti stabilizaciju Sirije“.

Tragedija u Damasku još jednom osvjetljava dugogodišnji problem progona hrišćana širom svijeta. Iako se o ovim stradanjima često nedovoljno izvještava u zapadnim medijima, brojni izvještaji međunarodnih organizacija, poput Open Doors, kontinuirano ukazuju na razmjere ovog fenomena. Hrišćani su, prema dostupnim podacima, jedna od najviše progonjenih vjerskih grupa na globalnom nivou.

Primjeri savremenog progona hrišćana prisutni su u različitim regionima:

• Sjeverna Koreja: Redovno se rangira kao najgora zemlja za hrišćane. Vjerovanje i posjedovanje Biblije strogo se kažnjava, često smrću ili deportacijom u radne logore.
• Somalija, Jemen, Libija: U ovim zemljama, pod uticajem šerijatskog zakona i ekstremističkih grupa, hrišćani, posebno oni koji su prešli iz islama, suočavaju se sa direktnom prijetnjom po život i slobodu.
• Sudan i Eritreja: U ovim afričkim državama, hrišćani su izloženi značajnim pritiscima, diskriminaciji i nasilju, uz kontinuirano kršenje vjerskih sloboda.
• Nigerija: Ekstremističke grupe poput Boko Harama i ISWAP-a sistematski napadaju hrišćanske zajednice, što dovodi do masovnih ubistava, otmica i uništavanja crkava.
• Pakistan: Hrišćani se često suočavaju sa optužbama za bogohuljenje, što može dovesti do linča od strane rulje i drakonskih kazni, dok u svakodnevnom životu trpe sistemsku diskriminaciju.
• Iran i Avganistan: Prelazak na hrišćanstvo smatra se otpadništvom i nosi teške posljedice, uključujući zatvorske kazne, pa čak i smrtnu kaznu.

Zatvaranje crkava i progon hrišćana širom svijeta: Pregled stanja u 2024.

U izvještajnom periodu 2024. godine, ubjedljivo najveći broj zatvorenih crkava činile su „kućne crkve“ u Kini. Iako je ovaj termin u kineskom kontekstu često bio pogrešno tumačen – jer su one prvobitno počele kao male, neregistrovane grupe koje su se okupljale u kućama radi bogosluženja – mnoge od njih su enormno narasle, održavajući sastanke na javnim mjestima sa stotinama, pa čak i hiljadama vjernika.

Međutim, ta sloboda je sada okončana, djelimično zbog toga što su vlasti iskoristile mjere uvedene tokom pandemije COVID-19. Kućne crkve su se sada vratile svojim korijenima, raspršene u bezbroj manje vidljivih kućnih grupa, mnoge sa oskudnim pastoralnim vodstvom i malo resursa.

U Indiji, agresivne rulje vrše nasilje nad crkvama, doprinoseći naglom porastu napada i prisilnog raseljavanja.

U Alžiru, samo 4 od 46 pridruženih protestantskih crkava ostale su otvorene, a nekoliko nezavisnih crkava prestalo je sa radom zbog pritiska vlade.

U Nigeriji, Burkini Faso i Nigeru, crkve ili javna hrišćanska imanja obično su na meti pretežno islamskih ekstremista koji napadaju ili vrše invazije na hrišćanske zajednice. U izvještajnom periodu 2024. godine, vrlo konzervativna procjena crkava i javnih hrišćanskih objekata napadnutih ili napuštenih u ovim zemljama iznosila je 950. Samo u Nigeriji, taj broj je bio 750.