Tajne duvanske mafije (IV): Vujanović lagao komisiju da su avioni kupljeni kreditom kod inostrane banke – duvanske pare im „preko veza“ Đukanovića, bez zelenašenja „zajmili“ Srećko i Cane

Povodom nedavne inicijative pokrenute u Skupštini Crne Gore za formiranje anketnog odbora koji bi se bavio problematikom šverca duvana u Crnoj Gori, počev od devedesetih godina prošlog vijeka pa do danas, a u susret donošenju odluke o njegovom formiranju, redakcija portala IN4S, na osnovu Zakona o slobodnom pristupu informacijama, zatražila je, i od Skupštine Crne Gore dobila Izvještaj i kompletnu dokumentaciju o radu  Komisije Skupštine Crne Gore, koja se 2001/2002. godine bavila utvrđivanjem činjenica, okolnosti i bitnih elemenata u navodima u tekstu objavljenom u zagrebačkom listu ,,Nacional“ pod naslovom ,,Glavni mafijaški bos Balkana“ i drugim tekstovima o švercu duvana u Crnoj Gori i preko Crne Gore, objavljenim u ovom listu. Kompletan Izvještaj o radu te Komisije koji je usvojen na sjednici Skupštine Republike Crne Gore koja je održana 25. jula 2002. godine, portal IN4S, a kako smo juče najavili, integralno će objaviti u dvanaest nastavaka (naslov i legende ispod fotografija su redakcijski):

4. U cilju ispitivanja tačnosti navoda u tekstovima objavljenim u listu “Nacional”, Komisija se u više navrata obraćala predsjedniku Vlade Filipu Vujanoviću da joj dostavi Informaciju sa pratećom dokumentacijom u vezi KUPOVINE DVA LUKSUZNA AVIONA ZA POTREBE VLADE i to, kako se u listu “Nacional” navodi sredstvima ostvarenim od šverca cigareta.

Ovim povodom odgovorio je ministar finansija Miroslav Ivanišević da je “nadležni organ Vlade Republike Crne Gore u septembru 1998. godine donio Odluku o kupovini jednog novog i jednog aviona u zamjenu za postojeći LEARJET 35 za ukupnu cijenu od 26.729.200 USD (9.612.000 + 17.117.200 USD)”, i da je nabavka ovih aviona izvršena tako što je umanjena taksa od tranzita cigareta do konačnog izmirenja obaveze.

Komisija je ocijenila neprihvatljivim i nezakonitim ovakvo postupanje Vlade, odnosno njenog “nadležnog organa” i Ministarstva finansija u Vladi Republike Crne Gore.

U odgovoru predsjednika Vlade Filipa Vujanovića od 26. septembra 2001. godine, se navodi da tražena dokumentacija spada u grupu “povjerljivih akata” i da se kao takva shodno Uputstvu za izvršavanje Uredbe o kancelarijskom poslovanju organa državne uprave, ne može razgledati, niti prepisivati ako bi se to protivilo javnom interesu.

Ovakav odnos Vlade i predsjednika Vlade Filipa Vujanovića prema Skupštini i prema Komisiji kao radnom tijelu Skupštine, Komisija je ocijenila kao neprihvatljiv i nedopustiv, a samim tim i nezakonit.

Kako i pored daljeg insistiranja Komisije dostavljanje tražene dokumentacije nije izvršeno, članovi Komisije Predrag Popović i Novak Radulović u skladu sa Odlukom Komisije, dana 09. januara 2002. godine, izvršili su uvid u pomenutu dokumentaciju u MINISTARSTVU FINANSIJA VLADE RCG o čemu su sačinili Izvještaj u pisanoj formi.

U Izvještaju se konstatuje da je ministar finansija predložio kupovinu predmetnih letjelica tako što bi se država odrekla dijela deviznih prihoda (tranzitne takse), obzirom da nijesu predviđena dinarska sredstva u Budžetu Republike za 1999. godinu, za ovu namjenu. Odluku o tome donio je ,,Uži kabinet“ Vlade RCG. U Izvještaju o uvidu u dokumentaciju Ministarstva finansija Vlade RCG, Popović i Radulović naglasili su da je u vezi sa ovim poslom sačinjen Zapisnik sa sjednice “Užeg kabineta” Vlade, ali nije donijeta odgovarajuća odluka o kupovini aviona, niti od strane Vlade Republike CG, niti od strane njenog “nadležnog organa” to jest “Užeg kabineta” već se prema objašnjenju iz Ministarstva finansija, ovaj Zapisnik smatra Odlukom.

Ovakav stav i donošenje odluke o kupovini aviona od strane nenadležnog organa, Komisija nije prihvatila i smatra ga nezakonitim.

U Izvještaju o uvidu u dokumentaciju Ministarstva finansija pominju se imena dva preduzeća “JUBE” PODGORICA i “KOLINEKS” BAR, koja su bila posrednici u poslu uplaćivanja neto prihoda ostvarenih od naplaćenih tranzitnih taksi u državni trezor. Predrag Popović i Novak Radulović su posebno naznačili i istakli da ova dokumenta nemaju nikakvih pečata, a nijesu ni posebno zavedena.

IZVJEŠTAJ PREDRAGA POPOVIĆA I NOVAKA RADULOVIĆA:

Budući da u Ministarstvu finansija nijesu imali nikakvih bližih podataka, niti adrese o preduzećima “JUBE” i “KOLINEKS” niti o njihovim osnivačima, odnosno direktorima, Komisija se u cilju daljeg ispitivanja obratila Privrednom sudu u Podgorici da joj dostavi podatke iz registra toga Suda o ovim preduzećima i njihovim osnivačima.

Privredni sud u Podgorici dostavio je sledeću Informaciju:

• Društvo za unutrašnju i međunarodnu špediciju “JUBE” d.o.o. Podgorica, Aerodromska br. 16 registrovano rješenjem Privrednog suda Fi. br. 1929/97 od 10.12.1997. godine, osnivač i direktor preduzeća Efović Edin, Podgorica, Aerodromska br. 16, lična karta br. 2165 MUP Podgorica, JMB: HHHHHHHHHHHHH. Osnivački ulog čine novčana sredstva osnivača u iznosu od 5.000 USA i registrovano je za trgovinu na veliko i malo, pružanje ugostiteljskih usluga, saobraćaj, skladištenja i veze, građevinarstvo i spoljno-trgovinske poslove.
• Društvo za unutrašnji i međunarodni transport roba i putnika export-import “KOLINEX” Bar, ulica Branka Calovića br. 3, registrovano Rješenjem ovog suda Fi. br. 307/99 od 23.02.1999. godine, usaglašeno 30.08.2000. godine, osnivač i direktor preduzeća Ranković Duško, Podgorica, Petra Matovića br. 108, lična karta br. 73757, MUP Podgorica, JMB: HHHHHHHHHHHHH. Osnivački ulog društva čine novčana sredstva osnivača u iznosu od 5.000 USA i registrovano je za obavljanje poslova kao i prethodno preduzeće.

U cilju daljeg ispitivanja Komisija se obratila na adrese ova dva preduzeća, odnosno na adrese njihovih osnivača, ali njeni dopisi, i pored više pokušaja nijesu mogli biti uručeni iz razloga koji su u Izvještaju već navedeni, zbog čega je Komisija zaključila da se radi o “fantomskim” preduzećima i ”fantomskim” osnivačima, što potvrđuje i činjenica da se u Privrednom sudu u Podgorici vodi postupak za brisanje iz registra Preduzeća “JUBE”.

Komisija je takođe konstatovala da se cjelokupna dokumentacija u kojoj je izvršen uvid ne može smatrati validnom, jer ne postoje odluke, ugovori, rješenja ili bilo koji drugi dokument koji potvrdjuje regularnost ovog posla, a iz dokumentacije se nije moglo saznati kada i kako su avioni naručeni, kada su plaćeni i kada su preuzeti od dobavljača.

Komisija je od tadašnjih članova “Užeg kabineta” predsjednika Vlade i njenih potpredsjednika zatražila izjave, da li su glasali za pomenutu odluku na sjednici takozvanog “Užeg kabineta” održanoj 14. septembra 1998. godine, kada se odlučivalo o kupovini aviona. Potvrdan odgovor i izjavu da su glasali za pomenutu odluku Komisija je dobila od predsjednika Vlade Filipa Vujanovića i potpredsjednika Dragiše Burzana i Asima Telaćevića. Tadašnji potpredsjednik Vlade Predrag Goranović, obavijestio je Komisiju da pomenutoj sjednici “Užega kabineta” nije prisustvovao, dok na dopis Komisije nije odgovorio tadašnji potpredsjednik Vlade Novak Kilibarda.

U cilju potpunijeg saznanja o postupku nabavke aviona, Komisija se obratila Ministarstvu pomorstva i saobraćaja Vlade Crne Gore i Ministarstvu unutrašnjih poslova Vlade Crne Gore da joj dostave informaciju o registraciji pomenutih aviona, a takođe i zatražila odgovor da li su avioni evidentirani i upisani kao imovina Republike Crne Gore. Uslijedio je odgovor Ministarstva pomorstva i saobraćaja Vlade Republike Crne Gore u kojem se ističe da to Ministarstvo ne vrši registraciju aviona za civilni i vazdušni saobraćaj, niti bilo kojih drugih letjelica, kao i da ne vodi evidenciju o vlasništvu bilo kojih, pa ni ovih aviona, dok od Ministarstva unutrašnjih poslova Komisija uopšte nije dobila odgovor.

Međutim, posredstvom Interneta Komisija je došla do službenog registra vazduhoplova Sjedinjenih Američkih Država koji se vodi u Oklahoma Sitiju, iz koga se vidi da je avion ,,CESNA” N-888 CN registrovan na ime JACK PREWITT & ASSOCIATES INC iz grada Bedforda u državi Texas, a da je avion “LEARJET 45” registrovan na ime “WILLOW AVIATION INC TRUSTEE“ iz grada Wilmington u državi Delaware.

Tvrdnje predsjednika Vlade Filipa Vujanovića i drugih funkcionera iz Vlade Crne Gore da su avioni kupljeni kreditnim aranžmanom kod inostrane banke demantovao je Srećko Kestner u svom intervjuu datom podgoričkim “Vijestima”, 06. februara 2002. godine, u kome je između ostalog izjavio:

“Avion je plaćen beskamatnim kreditom koji smo dali Subotić i ja. I ne vidim što je uopšte problem u tom avionu. Niti je ukraden, niti je što opljačkano. Sada je vlasnistvo nekoga drugoga, kredit koji je dat je vraćen. Crna Gora nije bila u mogućnosti da u tom momentu izbroji 17 miliona US dolara, za takav avion, ali je bila u mogućnosti da ga plati u ratama. Beskamatno. Ako je Milo Đukanović bio u mogućnosti da preko svojih veza nabavi Crnoj Gori neku korist, a to jeste beskamatni kredit, ne vidim u čemu je problem. Valjda je to za pohvalu, ako neko može da nabavi novac bez kamate. Neka neko drugi pokuša da nabavi 17 miliona dolara koji ne koštaju ni cent!”.

Potvrdu da je zaista Srećko Kestner pozajmio novac za kupovinu aviona Vladi Republike Crne Gore članovi Komisije Vuksan Simonović, Miroslav Vicković i Novak Radulović dobili su prilikom svog boravka u Zagrebu, gdje su u skladu sa Odlukom Komisije obavili razgovor sa direktorom zagrebačkog “Nacionala” Ivom Pukanićem dana 07. marta 2002. godine.

Tom prilikom članovima Komisije uručen je autorizovani i na svakoj stranici potpisani intervju Srećka Kestnera dat zagrebačkom “Nacionalu” i ovjeren kod Javnog bilježnika uz prateću dokumentaciju iz koje se jasno vidi da su vršene pozajmice za kupovinu aviona.

Komisija je konstatovala da su informacije o kupovini dva luksuzna aviona i to: Odluka “Užeg kabineta” navodni kreditni aranžman, registracija aviona i vlasništvo aviona, nevalidne i nezakonite i da apsolutno nije postojao nikakav navodni kreditni aranžman sa stranom bankom, kao i da su vlasnici aviona inostrani subjekti, a ne Crna Gora.

Komisija podsjeća da je u tom smislu nakon ovih informacija na osnovu interpelacije na sjednici Skupštine RCG, vođena rasprava i da je Skupština usvojila sledeće zaključke:

– Skupština RCG konstatuje da je odluka “Užeg kabineta” Vlade Republike Crne Gore o kupovini aviona “CESNA” i “LIR DŽET” u septembru 1998. godine, donijeta protivno pozitivnim propisima i da Ministarstvo finansija nije u skladu sa ovlašćenjima koje ima u pogledu kontrole sredstava uradilo ništa da se spriječi donošenje i realizacija takve odluke.

– Skupština RCG preporučuje predsjedniku Vlade RCG da predloži da se razriješi dužnosti ministar finansija u Vladi RCG g- din Miroslav Ivanišević“.

  (NASTAVIĆE SE)

Pročitajte JOŠ:

Tajne duvanske mafije (III): Za dvije godine u Luku Bar uplovila 103 broda, na podgorički aerodrom sletjelo 433 aviona natovarenih cigaretama za šverc