Status ništice u hrvatskom ambisu zla!

Ministarstvo odbrane Crne Gore, koje je prvo u lancu odgovornosti za skandalozno slanje crnogorskog oficira na proslavu zla u susjednoj Hrvatskog, javilo se saopštenjem kojim je samo demonstriralo dubinu ambisa u sebi!

Za učešće oficira na bezobraznom “Danu pobjede” Hrvatske svakako moraju moralno odgovarati svi koji su takvu odluku donijeli. Ne samo ministri odbrane i diplomatije, već i njihov nadređeni- predsjednik Vlade Crne Gore. 

Jer, nema sumnje da su svi oni zajednički učestvovali u akciji- “Hajdemo baciti Crnu Goru licem u blato”, što je za posledicu imalo- teške negativne posledice, i to po društvo u cjelini.

Ministar predpočitava slavlje nad poginulima i prognanima

U tom pritupom saopštenju Ministarstva odbrane Crne Gore, između ostalog se kaže sljedeće:

“Crna Gora je,…, danas okrenuta sigurnoj evropskoj budućnosti…  Crna Gora ne želi nikad više da bije tuđe bitke… Sve drugo su najobičnije insinuacije, koje uglavnom dolaze od onih koji su i tada, kao i danas, pokušavali da lamentiraju nad sudbinom poginulih i prognanih, i da politički profitiraju na njihovoj nesreći”.

Dakle, dotično ministarstvo smatra da je “lamentiranje nad sudbinom poginulih i prognanih” u“funkciji nečijeg političkog profita”?!  Da bi upotrebljeni termin “lamentirati” bio jasniji, on se „prevodi“ kao: oplakivati, žaliti, jadikovati, tužiti, kukati, naricati… 

Elem, svima je jasno da je žaljenje i oplakivanje žrtava zločinačke akcije “Oluja” u Crnoj Gori imalo civilizacijsku konotaciju koju, u svojoj neadekvatnosti, ne vidi čudni ministar vojnog resora.

Upravo zato, neizostavno se nameće sljedeće pitanje: Da li je Ministarstvo odbrane Crne Gore uopšte svjesno da je poslalo oficira na proslavu zločina? Da je to bilo nečasno mjesto- gdje se desilo organizovano slavlje nad tragičnim sudbinama poginulih i protjeranih civila?

Jer fakt je da “Oluja” nije zamišljena kao “oslobodilačka vojna akcija”, već je u samom startu imala za cilj etničko čišćenje, pljačku i rušenje kuća, stambenih i vjerskih objekata, s namjerom da se izbjegli civili ne bi imali gdje vratiti. 

Upravo zato, u kontekstu dogođenog, sve izgleda suludo! Jer ispada da nas ministar odbrane Crne Gore ubjeđuje da je proslava tragedije logičnija i prirodnija od žaljenja i opravdanog oplakivanja žrtava nepatvorenog zla?! Ludilo, zar ne? 

A ko zna, možda ministar odbrane ima običaj da na saučešćima i sahranama po Crnoj Gori pjeva, dok drugi plaču, žale i leleču, ko to zna?!

Naravno, usput se može postaviti pitanje- a kakav je politički profit imalo crnogorsko rukovodstvo od slanja svog oficira na slavlje povodom godišnjice brutalnog zločina u Hrvatskoj?

Odgovor na njega je prost, crnogorski režim je slanjem oficira na mjesto slavljenja zločina politički profitirao kroz- državnu bruku Crne Gore, kao i samouniženje sebe i naroda.

Slavlje: ustaške zastave, pokliči i pjesme, nacistički pozdravi?

 Na kakvom je slavlju u Kninu prisustvovao crnogorski oficir, najbolje se vidi po ustaškim zastavama, pokličima, pjesmama, nacističkim pozdravima i blokiranjima ulica, koje su pratile taj skup, a što su prenijeli hrvatski mediji. 

Hrvatski zvaničnici su se nemušto ograđivali od toga, ali im je šamar udaren odmah sjutradan- tokom proslave “Dana pobjede” u Glini. Od toga slavlja hrvatsko rukovodstvo se nije ogradilo.

A sredstva informisanja su  o tom skupu izvještavali ovako: “Godišnjica vojno- policijske akcije Oluja, najvećeg egzodusa Srba od Drugog svjetskog rata, obilježena je u Glini s ustaškim obilježjima.

Vrhunac je bio koncert Marka Perkovića Tompsona, koji je nastup započeo pjesmom „Bojna Čavoglave“ i ustaškim pozdravom „Za dom spremni“.

Na štandovima su se prodavale prodavale majice i šalovi s ustaškom simbolikom, a i brojni učesnici nosili su majice s natpisom „Za dom spremni“. Program u Glini, uključujući i Tompsonov koncert, vodio je Velimir Bujanec, neonacista, ekstremni desničar i, kako navode hrvatski mediji-osuđeni diler droge.”

Sve ovo, ako gledamo sliku u cjelosti,  navodi na zaključak da je Ministarstvo odbrane Crne Gore bilo ne samo na proslavi zločina “Oluje”, već i na proslavljanju kompletnog zločina NDH, jer je tamošnji skup sve to vezao u jedan čvor, koji je dao pečat “djelu”, a ne jadni organizatori.

Saveznici, u alijansi ili u paranojama?

A crnogorski vojni ministar u saopštenju kaže da je slanje oficira bio znak dobrosusjedstva “prema bliskoj i prijateljskoj Hrvatskoj, uz to i savezničkoj zemlji u NATO-u.”

I tada iskrsavaju logična pitanja takvom ministru vojnom Crne Gore:

 Ako ste saveznici po NATO, ko vas tjera da budete saveznici u proslavi zločina hrvatske države prema raznim narodima, od NDH do dana današnjega?

Da li shvatate da time podilazite Hrvatskoj, koja čak ni dželate crnogorskih rezervista, i drugih stradalnika koji su čerečeni i zaklani u zloglasnoj Lori- ne želi osuditi, već ih tretira kao heroje?

Da li razumijete da učešće zvaničnika Crne Gore na takvim bizarnim proslavama znači tancevanje po kostima hiljada žrtava, među kojima su i makasakrirani mučenici nikšićko- šavničke grupe zarobljenika iz Lore? 

I, zašto uopšte učestvujete u hrvatskim paranojama i neadekvatnostima, kojima granica nema?

Ako ministar vojni ovo ne shvata, tada je logično što ne želi da vidi,  i uopšte ne može da razumije beskonačni revolt pravoslavnih Srba i Crnogoraca u Crnoj Gori, i izvan nje, zbog sramnog slanja oficira na hrvatsku proslavu zla.

A zar nije logičnije bilo da taj isti crnogorski oficir, na dan hrvatske bruke, položi vijenac ispred Lore, ili ga pusti u splitsko more u koje su trupovi iz te tamnice bacani?

Tako bi slavljenicima nešto napomenuo, ocrtao im tragove bizarnog “čojstva i hrabre borbe”, principjelnosti i ljudskosti- koje nemaju!

Pa čak, da je ne taj dan crnogorski oficir oficijalno poslat u klozet, da tamo provede vrijeme dok se drže govori “na proslavi Dana pobjede”, to bi bio mnogo časniji i znakovitiji potez, a ne ovako!

Pucanj u projektovani identitet

Učestovanje na Balu vampira u Hrvatskoj, kao posledicu će imati raspad oblikovanja novog državnog i nacionalnog identiteta, kojeg je u svom novom mandatu najavljivao sadašnji predsjednik Crne Gore.

Prepoznatljivost ne čine samo jezik, religija, istorija, kultura, već i znakoviti postupci države i naroda.   

A očigledno je da prisustvo crnogorskog oficira na proslavi zločinačke, antiherojske i anticivilizacijske akcije pod nazivom „Oluja“, predstavlja pucanj u sopstveni identitet.

Kontinuirano podlizivanje zločinu i zločincima, i sve to- u ime države, u perspektivi samo može oblikovati državni odraz u vidu ništice.

To čak nije šamar samome sebi, već- odsijecanje glave sopstvenoj ličnosti, sve sa imenom i prezimenom!

A koliko sjutra- možemo imati nove, slične primjere nečojstva i nejunaštva, sa daljim ljuljanjem sopstvenog državnog i nacionalnog identiteta, kako onog stvarnog, tako i projektovanog. 

Sve do njegovog konačnog razvaljivanja, lako predvidljivog kraha i pretvaranja u status- gnjide, gdje će od takvog indentitetskog modela svi bježati kao od gube!