Srbin – jedan od osnivača Osmanskog carstva, Srboljub Peović u „Srpskom svijetu“

„Zbornik „Pusto tursko“ profesora Darka Tanaskovića  se nastavlja na prethodni zbornik pod nazivom „Turska – regionalna sila“ koji smo napravili na Institutu za evropske studije. Ovaj novi zbornik obuhvata  članke od 2013. praktično do danas, u kojima je sumirana spoljna i unutrašnja politika Turske. Prekretnica  turske politike se desila 2016. godine, pokušajem puča. Erdogan je rekao da mu je to dar od Boga,  jer ta godina postaje novi utemeljivački mit današnje turske politike i društva. Od tada je moć u rukama predsednika , politika koja dobija ličnu notu se odražava i na prijateljske odnose sa balkanskim zemljama“, uvodi gledaoce „Srpskog sv(ij)eta“ u sadržaj zbornika „Pusto tursko“  Srboljub Peović, osmanista, naučni saradnik Instituta za evropske studije, jednog od izdavača  knjige .

Mladi istoričar, stručnjak za Tursku i Bliski istok nam na Nacionalnoj IN4S televiziji, dok se iščekuje početak promocije ove knjige, pojašnjava istorijski i kulturološki uticaj i aktuelno stanje odnosa Turske i Balkana, objašljavajući ulogu Dijaneta, fondacije koja ima ulogu ministarstva vjera u Turskoj:

„ Dijanet od 2007. još intezivnije održava dobre odnose sa kompaktnim muslimanskim grupacijama.  Preko agencije TIKA, obnavljaju  prvenstveno osmanske građevine, i to služi da se turskoj javnosti predstavi kako se na Balkanu vrši jedna plemenita delatnost“.

Pojašnjava i kako EU gleda na odnose Turske i balkanskih zemalja:

„Evropska Unija Srbiju vidi kao trojanskog konja za kineske i ruske interese u Evropi, a tako vidi i Bosnu i Hercegovinu za muslimanski svet, odnosno kao njihovo strateško uporište  u Evropi.“

Otkriva nam i da nijesu svi Srbi koji su sarađivali sa sultanima i radili na dvoru morali da preuzmu islam, ali pominje Evrenos-bega, odnosno  Srbina Branka Lazara, jednog od četvorice osnivača Osmanskog carstva, kao i prvog učitelja Mehmeda Osvajača koji je bio srpskog porijekla, a otkriva nam i da je samo jedna Srpkinja bila majka nekog sultana:

„Politika je bila takva da sultani nemaju decu sa zakonitim ženama, samo sa konkubinama, verovatno da ne bi nekoj dinastiji dali za pravo da prisvajaju njihovu državu. Mara Branković i Olivera Lazarević su bile zakonite žene. Ali su one više bile taoci, a ne žrtve nekog napastvovanja“.

Objašnjava pojmove i odnose koji često zbunjuju prosječnog čovjeka: odnos orijentalaca prema osmanlijama, Arapa prema Turskoj, ulogu Turske u ratu u Siriji, početak migrantske krize, ko su migranti koje viđamo, odnos Rusije i Turske, Erdoganovu promjenljivu politiku  i mnoge druge teme.

„U Turskoj se već decenijama ta tema ne razmatra“, decidan je sagovornik voditeljke Gordane Janićijević na pitanje ulaska Turske u EU.

Srboljub Peović u nastavku govori o kulturi, arhitekturi, jeziku, o međunarodnoj komunikaciji i  nekim instrukcijama koje, po njegovoj ocjeni, nijesu sasvim dobre po nas:

„ U turskoj istorijskoj fikciji  – filmu „Akindžija“  se predstavlja  kraj srednjovekovne Srbije, a glavni saradnici srpskog vladara se prezivaju Karadžić i Milošević. Taj film je tursko Ministartvo obrazovanja preporučilo školama da prikazuju deci.“

U nastavku „Srpskog svijeta“ možete pratiti promociju zbornika „Pusto tursko“ koja je izazvala ogromnu medijsku pažnju i okupila veliki broj zainteresovanih. Nakon promocije, na kraju je gost Srpskog svijeta iznio i nekoliko podataka o Turskoj u vrijeme i nakon Ataturka. Objasnio je zašto se ona ne tretira kao demokratska zemlja u to doba i kako je prva uvela pojam „duboka država“, a zatim na pitanje da objasni šta bi značilo da su „Srbi kao Turci“ zaključio:

„ To je sličnost u sistemima koji smo imali i mi i Turci – pokušaj da se uvedu zapadne vrednosti na postojeći sistem vrednosti. Nisu slučajno Kemal Ataturk i kralj Aleksandar bili u dobrim odnosima“.