SAD više ne priznaju nadležnost međunarodnog suda pravde

Međunarodni sud pravde je proglasio SAD krivom zbog agresije na Nikaragvu, zgog slanja kontraša i miniranja luka.

SAD su na ovo odgovorile da više ne priznaju obavezujuću nadležnost Međunarodnog suda pravde, čime su sebe izuzele od vladaavine međunarodnog zakona.

Nikaraagvom je 43 godine vladao Anastasio Somosa uz pomoć SAD-a. U periodu njegove vladavine Nacionalna garda je počinila gnusne zločine nad svojim stanovništvom.

Nakon što je pomenuti svrgnut sa vlasti revolucionarnom aktivnošću Sandinista 1979. godine CIA je regrutovala i obučila kontra plaćeenike da upadnu u Nikaragvu i izvrše terorističke napade sa ciljem destabilizacije te zemlje.

Od kada su SAD pokrenule svoj takozvani rat protiv terorizma 2001. godine grupa od 500 pripadnika Zajedničke operativne komande provodila je tajne akcije na jugu Filipina.

Nakon toga su SAD u velikoj mjeri povećale finansijsku pomoć Filipinima, međutim, Filipinski aktivisti za zaštitu ljudskih prava navode da se povećanje pomoći podudara i sa povećanjem operacija odreda smrti protiv civila.
 
U prethodne tri godine odredi smrti su likvidirali najmanje 158 osoba.

1950 godine CIA je počela da iz vazduha obezbjeđuje podršku francuskim snagama u Laosu i ostali su tamo narednih 25 godina.

Analizirajući sve američke intervencije nakon Drugog svJetskog rata Američki pisac i analitičar Nikolas Džej Si Dejvis, naveo je da je CIA organizovala najmanje tri puča u periodu između 1958. godine i 1960. godine da bi sprječila ulazak ljevičara iz komunističkog pokreta ,,Patet Lao“ u vlast.

CIA je sarađivala sa desničarskim narko-bosovima, poput generala Poumija Nosavana, koji je transportovao opijum između Burme, Laosa i Vijetnama i štitili su njegov monopol u trgovini tim narkotikom u Laosu.

Pošto je veliki broj američkih vojnika u Vijetnamu postao zavisan od heroina, kompanija ,,Er Amerika“, koja je bila pod kontrolom CIA, prebacivala je opijum sa teritorije Hmong na visoravan Džars ka laboratorijama heroina u Long Tijengu i Vijentijanu radi isporuke u Vijetnam.

Nakon što se pokušaj CIA-e da porazi ,,Patet Lao“ pokazao bezuspješan Amerika je bombardovala Laos, bacivši dva miliona bombi.

U libiji je NATO obavio oko 7.700 udara iz vazduha, ubijeno je između 30.000 i 100.000 ljudi, gradovi Gadafijevih lojalista sravnjeni su sa zemljom i etnički očišćeni, a Libija je utonula u haos, jer su islamističke milicije, koje je obučavao Zapad, zauzele teritorije i naftna postrojenja.

Posle kineske revolucije generali Kuomintanga (Kineska nacionalistička partija), prebacili su se na sjever Burme odnosno današnjeg Mjanmara, gdje su postali moćni narko-bosovi, uz zaštitu tajlandske vojske, finansijera sa Tajvana i vazdušnog prevoza i druge logističke podrške CIA.

Proizvodnja opijuma u Burmi porasla je sa 18 tona 1958. godine na 600 tona 1970. godine. CIA je održavala ove snage kao bastion protiv komunističke Kine, ali se region transformisao u „zlatni trougao“ kao najveći proizvođač opijuma na svijetu.