Ruska pravoslavna crkva prekida veze sa aleksandrijskim patrijarhom
Patrijarh Kiril
Ruska pravoslavna crkva prekida svako opštenje sa aleksandrijskim patrijarhom Teodorom, koji je nedavno priznao nekanonsku Pravoslavnu crkvu Ukrajine.
Kako se navodi, RPC neće više spominjati ime patrijarha aleksandrijskog Teodora u diptihu, a takođe prekida molitveno i euharističko opštenje sa njim.
RPC neće prekidati euharističko opštenje sa arhijerejima Aleksandrijske crkve koji nisu priznali „novu crkvu“ Ukrajine.
Sinod je skrenuo pažnju na to da odluka patrijarha Teodora da prizna ukrajinske raskolnike protivriječi njegovim „brojnim izjavama podrške kanonskoj Ukrajinskoj pravoslavnoj crkvi i njenom poglavaru, mitropolitu Kijevskom i cele Ukrajine Onufriju“, prenosi Sputnjik.
U saopštenju se ističe da „odluka o priznavanju raskolničke strukture u Ukrajini nije donijeta na zasijedanju Svetog sinoda Aleksandrijske patrijaršije, koji je održan od 7. do 9. oktobra, arhijereji nisu glasali i u skladu sa tim, nema saborni karakter, već je tu odluku donio poglavar Aleksandrijske crkve samostalno“.
Jasno nam je da vatikan ovo zakuvao u CG.Na katolički bozic ,da se podanost iskaze svetom ocuhu…omladina masovno odlazi to vas ne brine (kao nikad u istoriji)ostat će ovim halapljivcima Crna Gora i njihovim porodicama i biće im malo…americka ambasada cuti na ovakav zakon koji predvidja nacionalizaciju od strane ateista sto u drugome znaci komunizaciju CG?A Miraš je tražio uklanjanje krsta sa sat kule koji je znak oslobodjenja od turaka i masovnog stradanja tadašnjih crnogoraca ili Srba u borbi protiv okupatorske turske imperije…
i Vatikan i Ameri. Svako iz svojih interesa, a cilj je isti – uništenje Ruske Pravoslavne Crkve.
Razumem da je postojao ogroman pritisak i na Carigradskog i Aleksandrijskog patrijarha, kao i na Grčku pravoslavnu crkvu (sve tri crkve su helenističke – grčke), od strane SAD-a i Turske, ali ne mogu da razumem da ove crkve popuštaju pod pritiskom. Bilo je pritisaka i ranijih vekova, kao i na Srpsku pravoslavnu crkvu, ali se nije popuštalo po cenu života, na primer: 1814. iguman manastira Trnava kod Čačka i monah, đakon Avakum, koji su radije pošli sa Turcima na kalemegdan noseći kolčeve na kojima će biti nabijeni, nego da odbace pravoslavnu veru i pređu u islam (videti o tome u: Putešestvije po Srbiji od Joakima Vujića i njegov razgovor sa Anđelijom, majkom đakona Avakuma). Ova dva srpska monaha mogu da budu primer ovoj trojici poglavara kako se poštuje i žrtvuje za svoju veru pravoslavnu i srpsko ime.
Tako se govori! Prekidam opštenje sa raskolnikom☦️