Rušenje Njegoševe kapele na zahtjev Vatikana (VIDEO)

Mračne projekte Vatikana vezane za obezglavljivanje Lovćena i urušavanje duhovnog bića Crne Gore i pravoslavne vere otkrivaju dva dokumenta stara četiri i po decenije. Na svetlo dana izneo ih je protojerej-stavrofor Momčilo Krivokapić, arhijerejski namesnik bokokotorski.

Radi se o pismima Franciska Palovinetija, papinog izaslanika, koja je 28 decembra 1969 godine uputio blaženopočivšem Mitropolitu crnogorsko-primorskom Danilu Dajkoviću i predsedniku SO Titograd.

U pismu Mitropolitu se navodi da je Papa predložio da bi bilo najbolje da se sa Lovćena skine kapela, smesti u muzej ili Njeguše, gde doliči i prema istoriji i prema narodu koji je izumro, kako bi počeo život sa novim običajima i novim zamasima uz punu podršku Vatikana.

„Svima je jasno da sadašnji narod nema više ništa zajedničko sa nekadašnjim narodom orijentisanim velikosrpskom ideologijom koja je zloupotrebila ovaj narod, koji eto može se reći potpuno izumire. Novi narod sa novim navikama i novim životom je narod budućnosti i novih pregnuća, pa je voljan Papa da ovaj narod svesrdno pomogne i da ga povrati u pravu Hristovu vjeru zašto je voljan i da uloži velika sredstva.

Papa je voljan da dade 500 miliona lira kao pomoć za izradu mauzoleja koji ti hrabri ljudi tako uporno traže i žele, pa će i papina pomoć mnogo doprineti, pa ćemo samo tražiti da u mauzolej budu smještene kosti Lucije-Crnogorke (Ozane Kotorske), koja je još ranije prešla u pravu Hristovu vjeru i do smrti bila izložena svim proganjanjima, ali nikad nije htela da tu vjeru osramoti i ostavi. Zato će ona biti oglašena Sveticom i želja bi bila da se njeni ostaci pohrane u mauzolej zašto će biti izgrađen veliki i divan sarkofag koji će krasiti unutrašnjost mauzoleja.
Vjerujem da Vam je poznat udio Pape kod odvajanja makedonske crkve, no iz specijalnih razloga u današnjoj vjeri, što je bilo uslovljeno od tih dobrih ljudi u Skoplju, koji su voljni da u dogledno vrijeme i taj narod prevede u pravu Hristovu vjeru.“

Prota Momčilo Krivokapić iz Cuca rastao je i stasavao uz Lovćen, krepio uz priče o Njegošu, kosovskom zavetu i srpskoj Sparti, koje je slušao od oca sveštenika, prognanog iz Crne Gore 1947, a duhovno sazrevao spoznavajući važnost i simboliku Njegoševe kapele i svete planine. Rušenje kapele na Lovćenu teško je podneo. U crkvi koju je Vladika i gospodar Crne Gore izabrao za večnu kuću služio je pustinjaku cetinjskom i tajnovidcu parastos uoči Lučindana 1969 i 1970 godine.

„Već naredne je bilo zabranjeno da se izlazi na Lovćen. Od kapele sam se oprostio suznih očiju, bespomoćno gledajući njeno rušenje sa Orlovog krša“, priseća se otac Momčilo.

Posle tog događaja on je naložio bratu da napravi u Prčnju ne kopiju nego reminiscenciju Njegoševe kapele.

„Želeo sam time da poručimo ‘slepcima’ koji su mislili kako mogu da sruše svetinju, da je ona neuništiva. Postojala je namera da na mesto mitropolita Danila dođe što bezličnija osoba. Sve je to Udba pripremala, a među kandidatima, nije tajna, bio je i Miraš Dedejić!“, kaže prota, a prenose Novosti.

Petar II Petrović Njegoš je 1845. godine na Lovćenu, na Jezerskom vrhu, podigao crkvicu i posvetio je svome stricu svetom Petru Cetinjskom i ostavio zavet da ga tu sahrane..

Austrijanci su, tokom Prvog svetskog rata, iz Bokokotorskog zaliva bombardovali svetinju, a nakon kapitulacije Crne Gore je okupatorski guverner Veber, po naredbi Vrhovne komande, naredio ekshumaciju Njegoševih kostiju kako bi se njegova zavetna kapela srušila i na tom mestu izgradio spomenik u znak austrijskog osvojenja Lovćena.

Odlukom Svetog arhijerejskog sabora i Svetog sinoda Srpske pravoslavne Crkve i po predlogu Mitropolita crnogorsko-primorskog Gavrila Dožića iz 14 novembra 1920 godine, Njegoševa kapela se imala obnoviti. Pet godina kasnije je Njegošev zavet po drugi put ispunjen, a izvršio ga je kralj Aleksandar Karađorđević, unuk crnogorskog kralja Nikole Petrovića. Njegoševa kapela je obnovljena 10. septembra 1925, a osvećena dva dana kasnije. Osvećenje je izvršio Mitropolit crnogorsko-primorski Gavrilo Dožić.

U aprilu 1942. godine, okupatorska italijanska vojska je oštetila Kapelu, ali pričinjena šteta nije bila velika.

Početkom 1952. godine, u skladu sa odlukom Vlade NRCG, crnogorski komunisti su ponudili hrvatskom vajaru Ivanu Meštroviću da, umesto Kapele, na vrhu Lovćena podigne mauzolej.

Decembra 1968. godine, opštinska skupština Cetinja je donela odluku o podizanju Njegoševog mauzoleja na Lovćenu po projektu i izradi Ivana Meštrovića. U februaru 1969. godine je Zavod za zaštitu spomenika kulture SRCG dao odobrenje Opštini Cetinje da «izmjesti Kapelu».

Njegoševa zavetna Kapela je odmah zatim porušena do temelja.

(Izvor: Njuz front Srbija, Večernje novosti)