ИН4С

ИН4С портал

Право на посебан стаж жене ће моћи да остваре тек за 12 година

Фото А. Васиљевић

Од 1. јануара 2021. почињу да важе нова правила за одлазак у пензију. Да би отишле у пензију, жене ће морати да имају 63,2 године уместо 63, колико је потребно да имају за пензионисање у 2020. години. Минимум услова за одлазак у пензију јесте и да имају 15 година радног стажа. Уколико је реч о условима за превремену старосну пензију, жене ће моћи да напусте радно место у 2021. години када остваре 39,4 године стажа и напуне најмање 58,4 године живота. За ову годину услов је 57,8 година живота и 39 година стажа.

Године живота као услов за осигуранике жене увећаваће се до 2032. године, када ће услови за жене и мушкарце бити изједначени на 65 година живота и најмање 15 година стажа осигурања. Услови за превремену старосну пензију се подижу до 2024. године, када ће такође бити изједначени за жене и мушкарце и биће 60 живота и 40 година стажа осигурања.

Иако већина жена рачуна с тим да, пошто су родиле једно, двоје или троје деце, могу по основу посебног стажа и раније у пензију, ситуација је у пракси мало другачија. Наиме, жене ће тек за 12 година први пут имати право на посебан стаж. Тачније, тек 2032. ће моћи да поднесу захтеве за утврђивање посебног стажа уколико су родиле једно или двоје деце, без обзира на то када су деца рођена, кажу у Фонду за пензијско и инвалидско осигурање.

Важно је, додају, нагласити да посебан стаж није стаж осигурања и не може бити услов за остваривање права на пензију, али улази у пензијски стаж, то јест у укупно остварен стаж. Право на посебан стаж, по члану 60 закона, има запослена жена која је родила треће дете и по том основу се урачунава у посебан стаж време у трајању од две године. Осим тога, Закон о пензијском и инвалидском осигурању који се примењује од 1. јануара 2015. садржи и одредбу којом се уређује утврђивање посебног стажа у трајању од шест месеци женама које су родиле једно дете, односно у трајању од годину дана женама које су родиле двоје деце, али је примена ове одредбе одложена до почетка 2032. године.

Посебан стаж се искључиво утврђује, по захтеву осигураника, решењем. Дакле, уколико осигураник сматра да испуњава услове за утврђивање посебног стажа, неопходно је да Фонду ПИО поднесе захтев за утврђивање тог стажа, уз који ће приложити одговарајуће доказе.

Оно што већина послодаваца случајно или из незнања пропусти када запосли пензионера јесте уплата доприноса за здравствено осигурање. Руководећи се логиком да су пензионери већ осигурани, није им јасно зашто поново морају да им се уплаћују доприноси и по новом запослењу. Или пензионеру престаје да важи пензионерско здравствено осигурање и ступа на снагу ново које плаћа послодавац?

У ПИО кажу да је питање доприноса за здравствено осигурање регулисано Законом о здравственом осигурању, а да према Закону о ПИО, уколико послодавац радно ангажује пензионера по било ком основу (радни однос, уговор о делу, привремени и повремени послови), има обавезу да поднесе пријаву на осигурање и редовно уплаћује доприносе за пензијско и инвалидско осигурање, као и за све остале запослене.

Допринос за обавезно пензијско и инвалидско осигурање се плаћа по стопи од 25,5 одсто на зараду, то јест на основицу осигурања, и та стопа се не умањује без обзира на то да ли је у питању осигураник – запослени или корисник старосне пензије.

На основу тих уплата доприноса, запослени корисник старосне пензије може, по престанку осигурања, након најмање годину дана запослења да поднесе захтев за поновно одређивање старосне пензије.

Према Закону о здравственом осигурању који је ступио на снагу у априлу прошле године, приоритетан основ осигурања за пензионере који заснивају радни однос јесте осигурање по основу запослења.

Дакле, пензионер који је почео да ради од 11. априла 2019. више нема могућности да бира по ком основу ће бити осигуран јер је приоритетно осигурање у закону осигурање по основу запослења. За ове пензионере ће приликом исплата зарада постојати обавеза да се обрачунава и плаћа допринос за обавезно здравствено осигурање.

Одредба овог закона, како се може видети на сајту „Параграф”, односи се на и пензионере који су пре 11. априла прошле године засновали радни однос и определили се да буду здравствено осигурани по основу пензија. Наиме, послодавци су дужни да им обрачунају и уплате доприносе за здравствено осигурање за све пензионере који су код њих запослени без обзира на то да ли су пензионери раније дали изјаву да желе да буду здравствено осигурани као пензионери.

Извор: политика.рс

Подјелите текст путем:



Придружите нам се на Вајберу и Телеграму:

     

Оставите одговор

Ваша адреса е-поште неће бити објављена. Неопходна поља су означена *