Patrijarh Porfirije: Molimo se za djecu rušitelja i pljačkaša Srba na Kosovu i Metohiji
1 min read
Mitropolit Porfirije, foto: Srđan Ilić
Poglavar SPC patrijarh Porfirije poručio je u Pećkoj Patrijaršiji da će odgovor na paljenje, rušenje i pljačkanje imovine Srba i Srpske pravoslavne crkve na Kosovu i Metohiji biti molitva za rušioce da to više ne rade.
„Danas smo se, u ovoj svetoj Stavropigijalnoj lavri srpskih patrijaraha, gde počivaju moji sveti prethodnici, arhiepiskopi i patrijarsi srpski, svedoci ne samo postojanja nego i pokrovitelji i stvaraoci najviše evropske kulture kojom smo oplemenili kosovsko-metohijsku zemlju, pomolili za duše naše braće i naših sestara postradalih u Martovskom pogromu pre sedamnaest godina. Setili smo se i stradanja od pre četrdeset godina, kada je isto u martu mesecu spaljen konak ovog manastira. Vidimo da ovih dana pljačkaju i obesvećuju naše hramove. Šta jedino može biti naše odgovor? Obesvećeno ćemo molitvom osveštati, spaljeno i porušeno ćemo ponovo izgraditi.
I Bogu ćemo se moliti da podari snagu onima koji su ostali na Kosovu i Metohiji da istraju u ostanku i da u miru grade svoj život. Molićemo se, isto tako, da rušioci prestanu da ruše, palioci prestanu da pale, pljačkaši prestanu da pljačkaju, jer se mi u tim hramovima molimo i za njih i za njihove bliženje, za njihovu decu.“, kazao je patrijarh.
Patrijarh je pozvao na molitvu za mir među svim ljudima koji žive na Kosovu i Metohiji bez obzira na njihovu vjeru i naciju.
Prethodno, patrijarh je u manastiru Pećke Patrijaršije služio pomen svojim svetim prethodnicima arhiepiskopima i patrijarsima srpskim i postradalima u martovskom pogromu 2004. godine.
Pročitajte još:
https://www.in4s.net/foto-video-martovski-pogrom-16-godina-kasnije-dan-kada-su-srbi-i-kosovo-krvarili/
Vasa Svetosti mudre reci govorite i bogougodne poruke saljete. U molitvama treba svi Srbi da se sjedine i mole za spas i zdravlje naroda. Slava Bogu!
Promijenite naslov jer vam je dvosmislen: ,,…rušitelja i pljačkaša Srba“, Srbi ispadoše rušitelji i pljačkaši.
Naslov se ne podudara sa citatom.
Na cemu si ti?
… Ma ja to radim otkad znam za sebe!
Nego, dal’ da nastavim, jer ovi što sam za njih „molio“, danas su već odrasli ljudi, pravi kačaci!
Nastavi, neće ti škoditi ? a ovo je mudra poruka i opomena rušiteljima.
Mudre riječi vaša svetosti
To nije bio pravi Albanac nego jedan obični otpadnik albanskog naroda i jedan obicni fundamentalista koji je onda zavrsio onako kako je trazio.
Da,molimo se z Predsejednika i Pemijeruku Srbije ,da dodam ja nedostojini!
Ne huli, idiote, imaš valjda nekog.
Gde je Vlasti i Crkva u sinfoniji kao ovde to je običaj da se za vlast moli ako nijeste zanli ?
Apsolutne monarhije, države sa nepodeljenim suverenitetom zasnovanim na javnom (državnom) pravu, nastale su u periodu
od 15. do 18. veka, što je u gotovo svim delovima Evrope predstavljalo značajan diskontinuitet u odnosu na dotadašnju praksu,
ustanovljenu tokom Srednjeg veka. Do tada su ne samo odnosi
između različitih staleža i njihovih pripadnika, već i samo
državno ustrojstvo, temeljeni u značajnoj, često i presudnoj meri,
na privatno-pravnim odnosima i ugovorima između pojedinaca i
grupa (npr. između vladara i pojedinih aristokrata, vazala i
12 Hrišćanstvo i demokratija
seniora, slobodnih gradova i trgovačkih i zanatlijskih udruženja – cehova, itd.). U takvom poretku, koji je mahom preovladavao
na Zapadu, a na Istok se proširio krajem Srednjeg veka, Crkva je
uglavnom imala dovoljno manevarskog prostora da se pozicionira
kao arbitar, prvenstveno moralni, koji bdi nad stabilnošću
složenih privatno-pravnih odnosa koji su praktično definisali
i državni poredak.
U apsolutnim monarhijama su, međutim, vladari svoju vlast
legitimisali opštim, za celu državnu teritoriju i za sve staleže univerzalno obavezujućim zakonima, pa je i uloga Crkve znatno
izmenjena . Iako je zadržala brojne društvene privilegije, Crkva je, kao i plemstvo, bila u političkom smislu
uglavnom stavljena u funkciju podrške i legitimizacije monarhijske vlasti. Ova tendencija se javljala kako u protestantskim
zemljama (luteranska Pruska i druge severnonemačke zemlje, takođe luteranske skandinavske zemlje, anglikanska Engleska), tako i
u pravoslavnoj Rusiji od vladavine Petra Velikog (1682-1725), a
od katoličkih zemalja u Austriji (naročito tokom vladavine
Marije Terezije, 1740-1780 i Josifa II, 1780-1790.) i Francuskoj,
u dugom periodu od vladavine Henrika IV (1589-1610) do Luja
XVI (1774-1792) (Kimmel 1988, Mettam 1988). Značajnu političku
samostalnost i uticaj Crkva je uglavnom zadržala u većini italijanskih država, Španiji i Poljskoj
U Srbiji je dansas stanje takvo gdje Vlast i Crkva rade zajedno i u interesu svojih vernika koji im veruju ili ne vreuju.Izbor patrijarha Porfirija za to mesto je najbolji dokaz,gdje je sadašnji Patrijarh bio i vaspitač sadašnjeg Presednika dok je bio u mnastiru Kovilj.NašPatrijrh ima odlične odnose i sa Predsjenicom Vlade,dakle svi su odnosi sinfoniski iao ne živimo u tim vremenima!
Prma tome možemo se samo nadati najboljem za državu i vlast i činioce te vlasti i sa će to i dio Crkve s Patrijarhom podržati,to se da vidjeti ko hoće ko neće ne mora!
Crkva je Predsednika odlikovala,pa to je normalo,pokojni patrijarh Irinej je rekao da nam ga je samo Bog poslao,i dao mu podršku u svemu šta radi,tako da je konstatacija izvesnog gospodina s prezimenom Zec delimično tačna, ukoliko je on Zec?
Evo trcim