Petrović: Srpstvo u CG i Hercegovini autohtono, „nije uvezeno iz Srbije“ (VIDEO)

U intervjuu koji je dr Dragan Petrović dao Teši Tešanoviću, voditelju vodećeg opozicionog medija u Srbiji Balkan info, a koji je trajao preko dva sata, dominiraju teme o aktuelnom problemu u vezi Kosova i Metohije, ubistvu Olivera Ivanovića, reakciji Amfilohija Radovića na kapitulansku politiku Aleksandra Vučića po kosovskometohijskom pitanju, promene u Evropi i međunarodnoj politici.

Posebnu pažnju svakako izaziva deo o stanju u Crnoj Gori, gde je Petrović akcentirao specifičnost pozicije u okviru Srpstva koje ima tradicionalno Crna Gora i Hercegovina, kao i dinarski elemenat u opšte kao poseban centar Srpstva paraleleno sa Srbijom, kako u istoriji, tako i danas. Srpstvo u Crnoj Gori i Hercegovini je autohtono, milenijumska tekovina, ona „nije uvezena iz Srbije“,, već paralelan   centar Srpstva, sa specifičnim psihofizičkim elementom, o čemu su govorili i vodeći stručnjaci poput Cvijića i Dvornikovića – Dinarski element.

To je bogatstvo Srpstva, njegova raznolikost u mentalitetu, pa delom i u posebnom položaju tokom pojedinih istorijskih epoha, što je istaknuto kod većine evropskih naroda (Italija, Nemačka i dr.). Sa druge strane ništa tako ne povezuje srpski narod, sve njegove istorijske oblasti, poput Kosova i Metohije i svakako da Crna Gora, mitropolit Crnogorsko-primorski Amfilohije imaju svoje istaknuto mesto po tom opštenacionalnom pitanju, a ne samo da je to monopol otuđenog i problematičnog vlastodršca kakav je to danas Aleksandar Vučić i njegovi spoljni mentori, isti oni koji drže na vlasti na jedan nedemokratski način samog Đukanovića.

Petrović koji je između ostalog i doktor istorije, ukazao je na neutemeljenost u delu medija u Crnoj Gori i snimljenoj seriji o Božićnoj pobuni, da je Crna Gora bila „okupirana 1918“, što je teška neistina. Crna Gora, istočna Hercegovina, Metohija, Dubrovačka regija i primorje na severu sve do Neretve, pripadalo je Zetskoj banovini sa centrom na Cetinju, u okviru teritorijalne organizacije Kraljevine Jugoslavije, patrijarh srpski Dožić je iz Crne Gore, a sam kralj Aleksandar Karađorđević i njegov otac kralj Srbije Petar su živeli na Cetinju u delu života i orođeni sa dinastijom Petrović.

Tako je knjeginja Zorka najstarija kćerka kralja Nikole Petrovića supruga kralja Petra i majka kralja Jugoslavije Aleksandra Karađorđevića. Naravno to ne znači da se pitanje položaja dinastije Petrović i njeno pravo na posebne počasti i status, kao što je to rešeno u Nemačkom ujedinjenju recimo, moglo uraditi na bolji način, posebno imajući u vidu doprinost dinastije Petrović-Njegoš za Srpstvo i posebno Crnu Goru u novijoj istoriji u celini.

Dr Dragan Petrović je ponovio istaknutu ulogu koju je u farsi od državnog udara imao režim u Beogradu i sam Vučić koji su navodno „uočili“, bez iznošenja bilo kakvih dokaza, „da je Đukanović u pravu“ tvrdeći da se iz Srbije pripremao taj kvazidržavni udar u Podgorici oktobra 2016, što je na kraju poslužilo da se Crna Gora nedemokratski, bez referenduma ugura u NATO, a Milov režim sačuva vlast. Sam Đukanović kao ključni „dokaz“ o kvazidržavnom udaru navodi naknadnu tvrdnju samog Vučića po tom pitanju.

Petrović je podvukao specifičnu snagu i otpornost srpskog elementa u Crnoj Gori i uopšte Crnogoraca i Hercegovaca, kao i dinarskog elementa u celini, koji se tradicionalno ističe hrabrošću, otpornošću na izazove, čvrstim stavom u suprotstavljanju bilo kakvoj nepravdi. Primeri profesora srpskog jezika na Filozzofskom fakultetu u Nikšiću, držanje lidera Demokratskog fronta i brojnih pristalica njihvoih tokom višegodišnjih demonstracija protiv nedemokratskog režima Đukanovića i stoički otpor i raznovrsne žrtve koje su podnete u tom pravcu zadivljuju i realno predstavljaju primer u odnosu na prilično konfuzno i pasivno držanje opozicije prema nedemokratskom režimu Vučića u Srbiji.

Ipak, Petrović je izrazio optimizam, da paralelno sa promenama u okruženju, u međunarodnoj politici, gde migrantski problem, višedimenzionala kriza Evropske unije, te pojava brojnih evropocentričnih i suverenističkih stranaka i pokreta širom Evrope, te jačanje Rusije, BRIKS, ponovni izbor za predsednika Vladimira Putina, krah pogubnog neoliberalnog ekonomsko-socijalnog koncepta, daju povoljnije okolnosti i za srpski faktor na Balkanu. Pored svega toga potrebna je borba, sindikalna, stranačka, narodna, da se medijski mrak i nedemokratski režim u Srbiji, kao i onaj u Crnoj Gori promene. Sa druge strane uz sve eventualne propuste po pojedinim pitanjima Republika Srpska i njena rukovodeća elita se prilično uspešno snalaze u odnosu na sve izazove. Danas, ekonomsko-socijalna nepravda neoliberalizma, kosovsko pitanje, zajednički pritisak koji dolazi od velikoalbanskog koncepta, tradicionalno savezništvo prema Rusiji i drugim istorijskim saveznicima, ujedinjuje srpski narod, ma gde živeo, i po tom pitanju je pravoslavna crkva, SPC, izuzetan faktor opstanka, a Mitropoloja Crnogorsko-primorska ima svoju istaknutu ulogu na čelu sa mitropolitom Amfilohijem Radovićem. Isto tako kao što je, uprkos svim problemima srpski narod još uvek jedinstven danas isto tako nas povezuje zajednički jezik, Srpska pravoslavna crkva, istorija i izazovi sa kojima se suočavamo.