Perović: NATO bombardovanje ostavilo dugotrajne i ozbiljne posledice po ljude i životnu sredinu

Ne smijemo zaboraviti ni bombardovanje NATO-a, koje ima dugotrajne i ozbiljne posledice kako po zdravlje ljudi tako i po životnu sredinu u cijelom regionu, rekao Aleksandar Perović.

Direktor ekološkog pokreta Ozon Aleksandar Perović ocijenio je u razgovoru za „Dan“ da odgovornost za ekocid u Crnoj Gori snose strukture koje imaju benefite od devastacije životne sredine, najčešće mjerene ekonomskim parametrima, kao i nadležne institucije kojima je povjereno upravljanje životnom sredinom i njena zaštita.

On je pojasnio da je ekocid pojam koji najčešće koristi kako bi skrenuli pažnju javnosti na ekološke probleme većih razmjera, za koje su odgovorne velike korporacije ili država, odnosno institucije sistema.

Perović je kazao da se ekocid u Crnoj Gori prije svega ogleda nekoktrolisanoj eksploataciji prirodnih resursa, poput rječnog i drvnog materijala, ali i zagađenjima vazduha, zemljišta i vode koje prouzrokuju industrijska postrojenja sa prljavom tehnologijom.

On je rekao da u Crnoj Gori postoji pet crnih ekoloških tačaka, ali i da to nisu jedine koje se mogu svrstati u kategoriju ekocida.

„Pet crnih ekoloških tačaka: KAP, Željezara, Termo-elektrana Pljevlja, Rudnik Šuplja stijena i Brodogra- dilište Bijela nijesu jedine koje se mogu svrstati u kategoriju ekocida. Pored njih postoji još značajan broj problema poput divljih deponija opasnog otpada, namjerno izazvanih požara koji se pojavljuju svake godine u toku ljetnjih mjeseci i prouzrokuju ogromnu ekološko-ekonomsku štetu.Tu su i projekati po- put betoniranja rječnih korita čime se trajno uništava biodiverzitet i remeti ekosistemska harmonija. Takođe, nemamo pravo i ne smijemo zaboraviti ni bombardovanje NATO-a na bivšu nam državu, koje ima dugotrajne i ozbiljne posledice kako po zdravlje ljudi tako i po životnu sredinu u cijelom regionu“, naveo je Perović.

Perović je istakao da je za štetne procese koji za posledicu imaju trajno devastiranje životne sredine najodgovornija država, odnosno institucije sistema.

„Kada bi one efikasno radile, javni interes bi bio zaštićen, a time i spriječeni procesi kao što je ekocid. Namjerno potenciram ovo procesi jer kada je ekocid u pitanju nije riječ o stihijskim radnjama već o dobro planiranim aktivnostima koje u krajnjem dovode do toga da inicijatori i realizatori imaju značajnu ekonomsku korist. Takođe, ukoliko u praksi imamo izražene probleme koje možemo dovesti u kontekst ekocida, ostavlja se prostor za ispitivanje kriminalno-koruptivnih radnji, gdje institucije sistema, prije svih tužilaštvo i sudstvo, treba da pokažu snagu države, što kod nas, nažalost, izostaje „, naglasio je Perović.

On smatra da je neophodno raditi na podizanju svijesti javnosti o životnoj sredini i svemu što ova oblast kao kompleksan pojam nosi sa sobom.

Na kraju, Perović je zaključio da ne postoji politička volja kod donosilaca odluka na najvećem nivou da se životna sredina stavi u prioritetne oblasti.