O. Darko Đogo za IN4S: Nakon dvije godine borba se nastavlja!

O. Darko Ristov Đogo za IN4S

Dvije godina nakon pobjede nad DPS-om na parlamentarnim izborima, uspomene se, pod svakodnevnom izmjenom političkog horizonta, miješaju i i same dobijaju jedan ambivalentan oblik: sa jedne strane čovjek se i dalje osjeća ponosno na litijsku snagu i jedinstvo, na Duh Sveti koji nas je vodio i činio da dišemo kao Jedno Tijelo Hristovo. Sa druge strane, sve što je uslijedilo nakon toga pokazivalo nam je koliko je nakon 2006. godine Crna Gora bila i ostala samo kolonija kolektivnog Zapada unutar koje je kapitalizacija srpske energije na „državnom“ nivou nedozvoljena.

Znali smo i mi tada da će biti nemoguće preokrenuti stvari odjednom, ali, na žalost, poražene sile su radile protiv kristalizacije naše pobjede. Fragmentisan već odavno, srpski narod (a mane samo on interesuje) ima sužen izbor da glasa između jasnih srpskih stranaka u neprirodnoj koaliciji sa ustanotvorenom minornom stranokom od koje smo vidjeli samo štete, u javnom prostoru i prilikom glasanja ili, što je još pogubnije, Srbi glasaju za državotvorne stranke crnogorskog građanskog nacionalizma koje preuzimanje NATO lojalnosti od DPS-a pokušavaju da izbjegnu depolitizaciju namjenjenu srpskom narodu, mada im kameleonska taktika (lojalnost NATO-u i lojalnost na krađi nastaloj Crnoj Gori, „razumno srbovanje“ u četiri zida) uglavnom rezultuje zbunjivanjem srpskog stanovništva.

U tom smislu obje vlade u proteklom periodu su nastavile kontinuitet vazalnog odnosa koji nakon 2006. godine i jeste preduslov bilo kakve „moći“ u Crnoj Gori (budući da je po srijedi posuđena moć, od stranih sila, a ne ona koja potiče iz volje naroda). Naravno, u Vladi Zdravka Krivokapića bilo je ljudi koje ne bih da hvalim jer smo prijatelji i poznanici, ali bilo je i onih koji su – a nisu morali – išli na podgoričke parade ponosa a ovih dana navijaju da se Evro Prajd održi u Beogradu (čovjek se pita kako su takva rješenja uopšte mogla da isplivaju u jednoj Vladi u kojoj je sveštenstvo, navodno, imalo uticaja na kadrovska rješenja?)

Abazovićeva Vlada je posuđivala moć od stranih spoznora i DPS-a pa su je oni, očigledno i srušili u momentu kada je jednim simboličkim činom samo sugerisala činjenicu da bi i Srbi mogli biti punopravni građani Crne Gore, imati ista prava koja imaju Hrvati i crnogorski Muslimani.

Ukratko: nakon dvije godine borba se nastavlja. Nešto energije se jeste potrošilo u crnogorskom političkom teatru apsurda, procesi pretapanja i mimikrije se i dalje nastavljaju, ali „ova borba će trajati dugo jer su se i oni spremali vijekovima, ali i mi smo se spremali vijekovima“, da navedem ondašnje riječi današnjeg Mitropolita… Mi smo zavjetna zajednica vidovdanskog opredjeljenja, daće Bog da vidimo ujedinjene srpske zemlje opet.